Αρχική Ενιαίος Φόρος ΑκινήτωνΆρθρο 03-Απαλλαγές από τον ΕΝΦΑΣχόλιο του χρήστη ΝΙΚΟΣ ΧΑΡΚΙΟΛΑΚΗΣ Πρόεδρος Πανελλήνιου Συλλόγου Διατηρητέων Κτηρίων και Μνημείων | 30 Οκτωβρίου 2013, 14:20
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Σας υποβάλλουμε τις προτάσεις μας σχετικά με φορολογικά κίνητρα που θα πρέπει, κατά τη γνώμη μας, να συμπεριληφθούν στο νομοσχέδιο για τον νέο Ενιαίο Φόρο Ακινήτων, οι οποίες βασίζονται στις Συνταγματικές και Διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας μας, για την προστασία και ανάδειξη της Αρχιτεκτονικής και Πολιτιστικής μας Κληρονομιάς. Ειδικότερα, η Πολιτεία λαμβάνοντας υπόψη: 1) Το άρθρο 24 παρ. 1 και 6 του Συντάγματος, 2) Το άρθρο 6 της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Προστασία της Ευρωπαϊκής Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς (Σύμβαση της Γρανάδας), όπως επικυρώθηκε από την Βουλή με τον Ν.2039/1992, με αυξημένη νομική ισχύ σε σχέση με την λοιπή εθνική νομοθεσία, και 3) Τα άρθρα 47 (Φορολογικά κίνητρα) και 48 (Άλλα οικονομικά κίνητρα) του Ν.3028/2002 «Για την προστασία των Αρχαιοτήτων και εν γένει της Πολιτιστικής Κληρονομιάς», και Αναγνωρίζοντας την δυσμενέστερη θέση των 20.000 περίπου ιδιοκτητών διατηρητέων κτηρίων και μνημείων, σε σχέση με τους λοιπούς ιδιοκτήτες ακινήτων της χώρας, δεδομένου ότι οι πρώτοι: α) Υφίστανται μερικό ή ολικό περιορισμό και νομική δέσμευση της ιδιοκτησίας τους χωρίς καμία σχετική αποζημίωση εκ μέρους των αρμόδιων υπηρεσιών, απλώς και μόνο με τον χαρακτηρισμό του ακινήτου τους, β) Υπόκεινται σε αυστηρότατες προδιαγραφές μελετών και εργασιών για την προστασία, συντήρηση και αποκατάστασή τους, που αυξάνουν υπέρμετρα το κόστος αμοιβών ειδικευμένων μελετών, υλικών και εργασιών (που σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία της Διεθνούς Επιστημονικής Επιτροπής Οικονομικών των Αποκαταστάσεων του Διεθνούς Συμβουλίου Μνημείων και Τοποθεσιών, υπαγόμενου στην UNESCO, υπολογίζεται κατά μέσο όρο στο τριπλάσιο των συνήθων λοιπών ακινήτων), χωρίς καμιά οικονομική ενίσχυση εκ μέρους των αρμόδιων υπηρεσιών, γ) Υφίστανται άνισες διακρίσεις μεταξύ τους, παρά το γεγονός ότι όλοι υπόκεινται στους ίδιους περιορισμούς και δεσμεύσεις απέναντι στον Νόμο, με πρόσχημα την διαφοροποίηση είτε του φορέα (ΥΠΕΚΑ, ΥΠΠΟ, Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης, Υπουργείο Αιγαίου κλπ) είτε του είδους χαρακτηρισμού (διατηρητέα κτήρια, ιστορικά κτήρια, αρχαία μνημεία, έργα τέχνης, οικοδομήματα που χρήζουν ειδικής κρατικής προστασίας κλπ), οι οποίες, προκαλούν, επιπλέον, και μεγάλη σύγχιση στην εφαρμογή του Νόμου (ΕΕΤΗΔΕ κλπ). Αν και η Πολιτεία προέβλεψε ορισμένα ευνοϊκά, αλλά ανεπαρκή μέχρι στιγμής, μέτρα κατά την καθιέρωση είτε του ΦΑΠ είτε του ΕΕΤΗΔΕ ή του ΕΕΤΑ, πιστεύουμε ότι με αφορμή τον προωθούμενο νέο Ενιαίο Φόρο Ακινήτων, θα ήταν ευκταίο, για την συμμόρφωση της Πολιτείας τόσο με τις συνταγματικές όσο και τις διεθνείς της υποχρεώσεις, όχι μόνο τα μέτρα αυτά να διατηρηθούν αλλά και να επεκταθούν σε όλους τους θιγόμενους πολίτες και ΝΠΔ και ΙΔ όλων των κατηγοριών διατηρητέων. Ειδικότερα επί υπουργίας του κ. Ν. Σηφουνάκη, τον Φεβρουάριο του 2012, θεσπίσθηκε, με το άρθρο 71 του Ν. 4042/13.2.2012 (ΦΕΚ Α΄ 24) «Ποινική προστασία του περιβάλλοντος κλπ», ως προσθήκη στον φορολογικό Ν. 3842/2010, και ως κίνητρο για την διάσωση των συγκεκριμένων διατηρητέων κτηρίων, ειδικός αυτοτελής φόρος ακίνητης περιουσίας (ΦΑΠ) 0,1% και εξάντληση της φορολογικής υποχρέωσης, για κτήρια χαρακτηρισμένα ως ιστορικά διατηρητέα μνημεία από το Υπουργείο Πολιτισμού και προγενέστερα των εκάστοτε τελευταίων εκατό (100) ετών. Ένα χρόνο αργότερα, το Υπουργείο Οικονομικών, χωρίς να ενημερώσει το αρμόδιο ΥΠΕΚΑ και το Υπουργείο Πολιτισμού, προφανώς εκ παραδρομής, κατήργησε εξ ολοκλήρου το κίνητρο, δηλ. την περίπτωση 1 της υποπαραγράφου Α.8 «Ρυθμίσεις φόρου ακίνητης περιουσίας» του Ν.4152/2013 «Επείγοντα μέτρα εφαρμογής των φορολογικών νόμων», το οποίο όμως ,μετά από δικαιολογημένη και νόμιμη αντίδραση των αρμοδίων Υπουργείων και του Συλλόγου μας, επαναφέρθηκε ένα μήνα μετά, τον Μάιο του ιδίου έτους, με το άρθρο 88 του Ν.4152/2013 «Επείγοντα μέτρα εφαρμογής του Ν.4048/2012 κλπ.», και ισχύει πλέον για τον ΦΑΠ του έτους 2013 και εξής. Κατόπιν των ανωτέρω, στο νομοσχέδιο για τον νέο Ενιαίο Φόρο Ακινήτων προτείνουμε να προβλεφθούν τα ακόλουθα: 1) Να διατηρηθεί το παραπάνω φορολογικό κίνητρο με αυτοτελή συντελεστή 0,1% σε όλα τα διατηρητέα κτήρια και μνημεία της χώρας και να επεκταθεί και στα κτήρια που βρίσκονται τόσο σε χαρακτηρισμένους αρχαιολογικούς χώρους, ιστορικούς τόπους, παραδοσιακούς οικισμούς της χώρας όσο και σε μνημεία ή τόπους της Παγκόσμιας Κληρονομιάς (UNESCO) που ανήκουν σε ιδιώτες (πολίτες και ΝΠΔ και ΙΔ), ανεξάρτητα από τον φορέα χαρακτηρισμού του ακινήτου. 2) Σε ότι αφορά τα κτήρια που δεν έχουν χαρακτηριστεί ως διατηρητέα στο σύνολό τους αλλά μόνο σε τμήματά τους (π.χ. κέλυφος, όψεις κλπ), για λόγους ισότητας και κατ’ αναλογίαν προς τα ανωτέρω, να δοθεί ως κίνητρο για την διάσωσή τους, η απαλλαγή τους από τον ενιαίο φόρο για όσο χρόνο διαρκεί η επισκευή ή αποκατάσταση των στοιχείων αυτών, κατά την περίπτωση (ιη) της παρ.1 του Ν.3842/2010.