Αρχική Οριοθέτηση αιγιαλού και παραλίαςΆρθρο 03: Οριοθέτηση του αιγιαλούΣχόλιο του χρήστη Κώστας Πεχλιβάνογλου | 28 Απριλίου 2014, 08:34
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Η διαδικασία με την οποία έγινε η χάραξη της της "Προκαταρκτικής Οριογραμμής Αιγιαλού" (παρ. 2) σε ορθοφωτοχάρτες οριακά μόνο ευρίσκεται εντός των υφιστάμενων διατάξεων (Στοιχεία καθορισμού αιγιαλού και παραλίας ΦΕΚ 595/4-5-2005) και της νομολογίας ΣτΕ, διότι: 1) Οι Τεχνικές Προδιαγραφές (σελ 8, κεφ. 2.3.3. πίνακας 2.3.3., Φεβρουάριος 2006) του καθορισμού της Π.Ο.Α. βάσει του τεχνικού του δελτίου βασίσθηκε στο ότι "...το φυσικό όριο βλάστησης κατά κανόνα αποτελεί σαφή ένδειξη του ορίου μέχρι του οποίου φθάνουν οι μέγιστες συνήθεις αναβάσεις του κυματισμού και αποτελεί κατά τεκμήριο την φυσική θέση της οριογραμμής του αιγιαλού». Το κριτήριο αυτό μπορεί ισχύει για ορισμένα ήδη παράκτιας βλάστησης μόνο. 2. Το ΣτΕ έχει κρίνει σε μεγάλο αριθμό αποφάσεων του, ότι τα στοιχεία καθορισμού, πρέπει να βασίζονται σε επιστημονικώς τεκμηριωμενα κριτήρια κλπ. Το συγκεκριμένο κριτήριο της φυτοκάλυψης είναι ένα μόνο εκ των 5-6 συνολικά εκτιμώμενων στοιχείων