Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Αθανάσιος Καμπούρης' | 30 Απριλίου 2014, 21:45

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Είμαι επιχειρηματίας και κύριος ακινήτων κειμένων στη Νήσο Ρόδου Δωδεκανήσου. Το έτος 1999 αγόρασα από τον δικαιοπάροχό μου μια μεγάλη έκταση στη Ρόδο. Με δεδομένο ότι στη Ρόδο βρίσκεται εν ισχύ ήδη από Ιταλοκρατίας, και ακόμα και μετά την ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα, ο Κτηματολογικός Κανονισμός, η εκάστοτε Κτηματολογική Εγγραφή στα οικεία βιβλία προσφέρει δημόσια πίστη απέναντι σε κάθε τρίτο που συναλλάσσεται καλόπιστα με τον δικαιοπάροχό του. Με βάση την έρευνα που πραγματοποιήθηκε στα βιβλία του Κτηματολογίου Ρόδου μέσω του Δικηγόρου μου, διαπιστώθηκε ότι ο δικαιοπάροχός μας ήταν κύριος των ακινήτων που θα αγόραζα. Επιπλέον δε, εξακριβώθηκε, από τα απογραφικά δελτία του Κτηματολογίου Ρόδου, ότι ο κληρονομούμενος του δικαιοπαρόχου μας αναγράφεται ως εικαζόμενος τιτλούχος πριν το ακίνητο περιέλθει στο Ιταλικό δημόσιο. Μετά απ’ όλα αυτά, αφού ουδείς πλέον θα μπορούσε να υποψιαστεί ή να μαντέψει ότι κάποιο ελάττωμα έχουν οι κτηματολογικές εγγραφές, προέβην στην αγορά. Με δεδομένο ότι ο τρίτος απλά βλέπει τις εγγραφές στο βιβλίο και ελέγχει την τυχόν ύπαρξη διεκδικήσεως, ενώ σε καμία περίπτωση δεν προχωρά σε έρευνα των στοιχείων με βάση την οποία έγινε η εγγραφή, μόνο η τυχόν παράλειψη έρευνας από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αγοραστή συνιστά βαριά αμέλεια. Κατά την έρευνα λοιπόν καταβλήθηκε όλη η απαιτούμενη από τις συναλλαγές επιμέλεια για την εξακρίβωση της νομικής και πραγματικής κατάστασης του ακινήτου. Επί των ακινήτων αυτών ενεγράφησαν εμπράγματα βάρη (προσημειώσεις σε Τράπεζες), βασίστηκαν επενδύσεις και εν τέλει δαπανήθηκαν σοβαρά ποσά βασιζόμενος σε έναν προγραμματισμό ζωής και ευρισκόμενος σε καλή πίστη ως προς τη νομιμότητα των συναλλαγών μου. Στις ίδιες ενέργειες προέβησαν και πρόσωπα του στενού οικογενειακού μου περιβάλλοντος. Εκ των υστέρων και μετά από πολλά χρόνια και εφόσον είχαν γίνει οι επενδύσεις, το Ελληνικό Δημόσιο επικαλείται ότι ο τίτλος κτήσεως του δικαιοπαρόχου μου καίτοι ενεγράφη στα κτηματολογικά βιβλία είναι πλαστός, οπότε, αλυσιδωτά, ο δικός μου τίτλος κτήσεως(συμβόλαιο αγοράς) δεν είναι νόμιμος, και ότι δεν κατέστην ποτέ κύριος της έκτασης που αγόρασα και η οποία νόμιμα μεταγράφηκε στα βιβλία του Κτηματολογίου Ρόδου. Ως εκ τούτου βρίσκομαι σήμερα ενώπιον των Ελληνικών Δικαστηρίων, εμπλεκόμενος σε έναν μακροχρόνιο και αμφίβολο δικαστικό αγώνα, επωμιζόμενος όλες τις αστοχίες και τα κενά τόσο της Ελληνικής Διοίκησης όσο και της Νομοθετικής Εξουσίας. Κατά τη γνώμη μου πρέπει να υπάρξει σαφής νομοθετικός διαχωρισμός για όσους καλόπιστα απέκτησαν δικαιώματα κυριότητας επί εκτάσεων, πλήρωσαν για να τα αποκτήσουν προκαταβάλλοντας τους αναλογούντες φόρους, ξόδεψαν και υποθήκευσαν περιουσίες για να επενδύσουν σε αυτά. Πιο συγκεκριμένα θα πρέπει να προβλεφθεί, ειδικά για αυτή την κατηγορία των καλόπιστων αγοραστών, (υπάρχει μεγάλος αριθμός τέτοιων περιπτώσεων στη νήσο Ρόδο) η δυνατότητα εξαγοράς του συνόλου των εκτάσεων χωρίς ελάχιστο ή ανώτατο όριο στο εμβαδόν με την καταβολή ενός ελάχιστου συμβολικού ποσοστού (ήτοι μέχρι 20%) επί της συνολικής αντικειμενικής αξίας της εκτάσεως της οποία ζητείται η τακτοποίηση. Η καταβολή θα πρέπει να γίνεται όχι εφάπαξ (διότι κάτι τέτοιο θα μας εξόντωνε οικονομικά) αλλά με τριμηνιαίες δόσεις και σε βάθος πενταετίας.