Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'WWF' | 2 Μαΐου 2014, 10:25

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Η μόνη «καινοτομία» του νομοσχεδίου είναι ο νέος τρόπος καθορισμού της «προκαταρκτικής» οριογραμμής αιγιαλού, από την «ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΑΕ» βάσει ψηφιακών ορθοφωτοχαρτών. Στην πράξη, αυτή θα είναι η οριστική οριογραμμή, αφού προβλέπεται η τεκμαιρόμενη συναίνεση της Κτηματικής υπηρεσίας (πρβλ. άρθρο 3 παρ. 3). Για να προχωρήσει τάχιστα η νέα διαδικασία οριοθέτησης, το νομοσχέδιο επέλεξε να αγνοήσει μία σειρά από κρίσιμα περιβαλλοντικά στοιχεία, που προέβλεπε μέχρι σήμερα η διαδικασία – όπως ο ελώδης χαρακτήρας, τα ευπαθή οικοσυστήματα , η γεωμορφολογία του εδάφους, αναφορικά με κατηγορίες υψηλών και χαμηλών ακτών, τη σύστασή του, ο φυσικό όριο βλάστησης,η μορφολογία του πυθμένα,οι τυχόν εγκεκριμένες χωροταξικές κατευθύνσεις και χρήσεις γης που επηρεάζουν την παράκτια ζώνη, και οι προστατευόμενες περιοχές [πρβλ. 6 και 9 ν. 2971/2001]. Άλλωστε, οι ορθοφωτοχάρτες δεν καταγράφουν όλα τα στοιχεία που είναι απαραίτητα για τον επιστημονικό καθορισμό του αιγιαλού. Σε κάθε περίπτωση, η διαδικασία αυτή δεν είναι σύμφωνη με την νομολογία του ΣτΕ, η οποία τονίζει ότι ο αιγιαλός δεν δημιουργείται με σχετική πράξη της Πολιτείας, αλλά αποτελεί «φυσικό φαινόμενο» [ΣτΕ 1191/83, 156/84, 4342/86, 3356/2008, 3951/2009, 50/2010, 1870/2010, 1036/2012], και η σχετική πράξη χωρεί, σύμφωνα με τον νόμο, βάσει αντικειμενικών κριτηρίων και είναι διαπιστωτική μίας υφισταμένης πραγματικής καταστάσεως.