Αρχική Οριοθέτηση αιγιαλού και παραλίαςΆρθρο 02: Κυριότητα και προορισμός αιγιαλού, παραλίας, παλαιού αιγιαλού, όχθης, παρόχθιας ζώνης και παλαιάς όχθης.Σχόλιο του χρήστη ΤΕΕ Τμήμα Ανατολικής Κρήτης | 2 Μαΐου 2014, 10:27
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Λαμβάνοντας υπόψη ότι η διατύπωση της παρ.4 είναι ίδια με αυτή της παρ. 5 του άρθρου 2 του ισχύοντος Ν.2971/2001 και με δεδομένο ότι λόγω της κλιματικής αλλαγής παρατηρείται ΑΝΟΔΟΣ στη στάθμη της θάλασσας και διάβρωση των ακτών, για την προστασία της ζωής και της περιουσίας των πολιτών κρίνεται σκόπιμο ο χαρακτήρας του Παλαιού Αιγιαλού και της Παλαιάς Όχθης Ποταμών και Λιμνών να μην ανήκει στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου αλλά να εξακολουθεί να έχει χαρακτήρα κοινής χρήσης και να ανήκει κατά κυριότητα στο Δημόσιο, το οποίο θα έχει και την υποχρέωση να τα προστατεύει και να τα διαχειρίζεται σύμφωνα με τις αρχές της αειφορίας και του χωροταξικού σχεδιασμού, όπως των Αιγιαλό και την Όχθη. Η αλλαγή αυτή είναι επιβεβλημένη γιατί παρατηρείται ήδη πίεση για επαναχάραξη αιγιαλών με μετατόπιση της οριογραμμής προς τη θάλασσα, σε αντιδιαστολή με την ένταση της διάβρωσης των ακτών που επιφέρει η κλιματική αλλαγή. Επιπλέον, με την αλλαγή αυτή θα αποθαρρυνθούν όσοι, καταπατητές κατά μείζονα λόγο, επιδιώκουν να αποκτήσουν παραθαλάσσια γη προς αξιοποίηση με σημαντικό κίνδυνο σε βάθος χρόνου για την ανθρώπινη ζωή, λόγω της θαλάσσιας διάβρωσης των εδαφών.