Αρχική Οριοθέτηση αιγιαλού και παραλίαςΆρθρο 10: ρυθμίσεις για τις παραχωρήσειςΣχόλιο του χρήστη Παρατηρητήριο Πολιτών για την Αειφόρο Ανάπτυξη- CISD-Μαργαρίτα Καραβασίλη-Πρόεδρος | 2 Μαΐου 2014, 16:01
  • Σχόλιο του χρήστη 'Παρατηρητήριο Πολιτών για την Αειφόρο Ανάπτυξη- CISD-Μαργαρίτα Καραβασίλη-Πρόεδρος' | 2 Μαΐου 2014, 16:01

    Συγκεντρωτικός Σχολιασμός για τα Άρθρα 10 & 11 Τα άρθρα 13 και 14 του υφιστάμενου νόμου του 2001 είναι σαφώς καλύτερα διατυπωμένα και προστατεύουν με μεγαλύτερη ασφάλεια τα ζητήματα παραχώρησης της χρήσης αιγιαλού – παραλίας.Η παραχώρηση του δικαιώματος χρήσης αιγιαλού, παραλίας, συνεχόμενου ή παρακείμενου θαλάσσιου χώρου, ή του πυθμένα, για την εκτέλεση έργων που εξυπηρετούν εμπορικούς, βιομηχανικούς, συγκοινωνιακούς, λιμενικούς ή άλλου είδους σκοπούς, που προβλέπονται από τις κείμενες διατάξεις, γίνεται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών κατά τη διαδικασία που προβλέπει η επόμενη παράγραφος. Η παραχώρηση μπορεί να περιλαμβάνει και απλή χρήση αιγιαλού και παραλίας για την εξυπηρέτηση λειτουργικών αναγκών των έργων αυτών. Η διαδικασία αυτή απαιτείται και για τα έργα του Δημοσίου στους παραπάνω χώρους.Άλλωστε, σύμφωνα με τον βασικό κανόνα του δημοσίου δικαίου (άρθρο 970 του ΑΚ) «η, επί τη βάσει των κατ’ ιδίαν διατάξεων, παραχώρηση από την οικεία διοικητική αρχή ιδιαιτέρων δικαιοτάτων επί κοινοχρήστων πραγμάτων, σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα, είναι νόμιμη μόνον εάν και εφόσον, και μετά την παραχώρηση των εν λόγω δικαιωμάτων, εξακολουθεί να εξυπηρετείται ή τουλάχιστον να μην αναιρείται η κατά τον προορισμό του πράγματος κοινή χρήση αυτού. Ο κανόνας αυτός, του κατ’ αρχήν επιτρεπτού της παραχωρήσεως ιδιαιτέρων δικαιωμάτων σε κοινόχρηστα πράγματα, υπό την προϋπόθεση όμως ότι εξυπηρετείται ή, τουλάχιστον, δεν αναιρείται η κοινή χρήση του πράγματος σύμφωνα με τον προορισμό του, επαναλαμβάνεται, κατά τα προεκτεθέντα, και στο ν. 2971/2001 (βλ. ΣΕ 2685/2010, πρβλ. ΣΕ 894/2008 Ολομ)». Ειδικότερα, σύμφωνα με τις διατάξεις των παρ. 1, 2 και 3 του άρθρου 13 του νόμου αυτού, είναι μεν δυνατή η παραχώρηση της απλής χρήσεως του αιγιαλού και της παραλίας, με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, για την άσκηση δραστηριοτήτων που εξυπηρετούν την αναψυχή του κοινού, στην περίπτωση, όμως, αυτή, θα πρέπει να επιτρέπονται, κατά την έννοια των διατάξεων αυτών, μόνον οι απολύτως αναγκαίες για τον παραπάνω σκοπό μη μόνιμες και μη σταθερές κατασκευές, οι οποίες μπορούν ευχερώς να αφαιρεθούν (βλ. ΣΕ 3581/2007 κ.ά.). (Γ) Από τις ανωτέρω διατάξεις συνάγεται ότι αυθαίρετα κτίσματα και κατασκευές εν γένει, ανεγειρόμενα εν όλω ή εν μέρει εντός του αιγιαλού ή της παραλίας, κατεδαφίζονται και απομακρύνονται υποχρεωτικώς. Τούτο θα πρέπει σαφώς να αποτυπώνεται στο νόμο. Οι διατάξεις αυτές, ειδικές σε σχέση με τις γενικές διατάξεις περί αυθαιρέτων κατασκευών, αποσκοπούν στην άμεση και αποτελεσματική προστασία του αιγιαλού και της παραλίας και επιβάλλουν την αποκατάσταση της μορφής τους, η οποία έχει αλλοιωθεί με την χωρίς άδεια ανέγερση πάσης φύσεως τεχνικού έργου, κτίσματος ή κατασκευάσματος, ώστε να εξακολουθήσουν να επιτελούν τον κατά τα ανωτέρω προορισμό τους ως κοινόχρηστα πράγματα. Ειδικότερα η παραχώρηση τμημάτων αιγιαλού και κοινόχρηστης παραλίας σε πρόσωπα που εκμεταλλεύονται όμορες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, κατασκηνώσεις (κάμπιγκ) και καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, σχετικής παραγράφου του άρθρου 11 δεν μπορεί να γίνεται εάν και εφόσον δεν τεθούν σαφείς και αναγκαίοι όροι για την διασφάλιση της ελεύθερης πρόσβασης στην ακτή και της απόλαυσης των πραγμάτων της παρ. 1 εκ μέρους του κοινού, με τήρηση της αρχής της ίσης μεταχείρισης μεταξύ των προσώπων προς τα οποία κατανέμεται η χρήση.