Αρχική Οριοθέτηση αιγιαλού και παραλίαςΆρθρο 12: Παραχώρηση χρήσης για την εκτέλεση έργωνΣχόλιο του χρήστη Παρατηρητήριο Πολιτών για την Αειφόρο Ανάπτυξη- CISD-Μαργαρίτα Καραβασίλη-Πρόεδρος | 2 Μαΐου 2014, 16:23
- Αρχική
- Πρωθυπουργός της Ελλάδας
- Ανοικτή Διακυβέρνηση
- Δικτυακός Τόπος Υπουργείου
- Διαβουλεύσεις Υπουργείων
Άρθρο 12 – παρ. 01 Πρέπει να καθορισθούν με σαφήνεια η φύση και η μονιμότητα των έργων στα οποία αναφέρεται το παρόν άρθρο. Επίσης, είναι απαραίτητος ο προσδιορισμός της φύσης του «επιδιωκόμενου σκοπού» και ειδικά του οφέλους που άμεσα ή έμμεσα προκύπτει για το Δημόσιο συμφέρον. Η διατύπωση της παραγράφου είναι δυνατό να χαρακτηριστεί αντιφατική προς διατυπώσεις άλλων άρθρων. Η εκτέλεση τεχνικών έργων επί του αιγιαλού ή της παραλίας θα πρέπει να επιτρέπεται μόνον εφόσον προηγηθεί η διαδικασία των άρθρων 12 ή 14 του ν. 2971/2001, που προβλέπουν, υπό προϋποθέσεις, δυνατότητα κατασκευής τεχνικών έργων είτε για την αποτροπή της διαβρώσεως της ακτής από τη θάλασσα (άρθρο 12) είτε για την εξυπηρέτηση εμπορικών, βιομηχανικών, συγκοινωνιακών, λιμενικών ή άλλων συναφών ειδικών σκοπών (άρθρο 14). Εάν η διαδικασία αυτή δεν τηρηθεί, τα ανεγερθέντα κτίσματα ή οι άλλες κατασκευές εν γένει είναι αυθαίρετα και κατεδαφιστέα, ενώ, κατά πάγια νομολογία, ούτε ο χρόνος κατασκευής ούτε ο μόνιμος ή μη χαρακτήρας των εγκαταστάσεων ούτε η υπαιτιότητα του κατασκευαστή δύνανται να επηρεάσουν τη νομιμότητα του εκδιδομένου πρωτοκόλλου κατεδαφίσεως (βλ. ΣΕ 826/2009, 1931/2008 κ.ά.). Το ζήτημα δε εάν ο χώρος του αιγιαλού ή της παραλίας που καταλαμβάνουν οι αυθαίρετες κατασκευές φέρεται ως ανήκων σε ιδιώτες και όχι στο Δημόσιο, λόγω μη συντελέσεως της αναγκαστικής απαλλοτριώσεώς του, δεν ασκεί επιρροή επί του χαρακτηρισμού των ανωτέρω κατασκευών ως αυθαιρέτων και κατεδαφιστέων (βλ. ΣΕ 1529/2008, 976/2007, 4222/2005, πρβλ. ΣΕ 1931/2008). (Δ) Άρθρο 12 – παρ. 02 Πρέπει να καθορισθούν με σαφήνεια η φύση και η μονιμότητα των «επιχειρηματικών σκοπών που δεν συνδυάζονται με την εκτέλεση έργων» καθώς και το όφελος που άμεσα ή έμμεσα προκύπτει για το Δημόσιο συμφέρον. Άρθρο 12 – παρ. 06 Να προστεθεί στους λόγους επιτακτικού δημόσιου συμφέροντος «… και εν δυνάμει μη αναστρέψιμων επιπτώσεων στο φυσικό περιβάλλον» Άρθρο 12 – παρ. 09 Το ύψος του προστίμου πρέπει να έχει χαρακτήρα αποτρεπτικό και όχι συμβολικό, για τούτο προτείνεται «πρόστιμο ίσο με το άθροισμα του αναλυτικού κόστους των έργων και του διπλάσιου αναλυτικού κόστους κατεδάφισής τους, το 30% του οποίου πρέπει να καταβληθεί πριν από οποιαδήποτε δικαστική ή διοικητική προσφυγή του εγκαλούμενου». Άρθρο 12 – παρ. 10 Ακόμα και για λιμενικά έργα σε ιδιωτικά νησιά πρέπει να εκδίδεται η σχετική «Έγκριση Περιβαλλοντικών Όρων» με ιδιαίτερη έμφαση στο υποθαλάσσιο φυσικό περιβάλλον (πχ λιβάδια posidonia oceanica) και στις ακτομηχανικές επιπτώσεις (επιπτώσεις διαβρώσεων κλπ) Άρθρο 12 – Γενικός Σχολιασμός Η εκτέλεση τεχνικών έργων επί του αιγιαλού ή της παραλίας θα πρέπει να επιτρέπεται μόνον εφόσον προηγηθεί η διαδικασία των άρθρων 12 ή 14 του ν. 2971/2001, που προβλέπουν, υπό προϋποθέσεις, δυνατότητα κατασκευής τεχνικών έργων είτε για την αποτροπή της διαβρώσεως της ακτής από τη θάλασσα (άρθρο 12) είτε για την εξυπηρέτηση εμπορικών, βιομηχανικών, συγκοινωνιακών, λιμενικών ή άλλων συναφών ειδικών σκοπών (άρθρο 14). Εάν η διαδικασία αυτή δεν τηρηθεί, τα ανεγερθέντα κτίσματα ή οι άλλες κατασκευές εν γένει είναι αυθαίρετα και κατεδαφιστέα, ενώ, κατά πάγια νομολογία, ούτε ο χρόνος κατασκευής ούτε ο μόνιμος ή μη χαρακτήρας των εγκαταστάσεων ούτε η υπαιτιότητα του κατασκευαστή δύνανται να επηρεάσουν τη νομιμότητα του εκδιδομένου πρωτοκόλλου κατεδαφίσεως (βλ. ΣΕ 826/2009, 1931/2008 κ.ά.). Το ζήτημα δε εάν ο χώρος του αιγιαλού ή της παραλίας που καταλαμβάνουν οι αυθαίρετες κατασκευές φέρεται ως ανήκων σε ιδιώτες και όχι στο Δημόσιο, λόγω μη συντελέσεως της αναγκαστικής απαλλοτριώσεώς του, δεν ασκεί επιρροή επί του χαρακτηρισμού των ανωτέρω κατασκευών ως αυθαιρέτων και κατεδαφιστέων (βλ. ΣΕ 1529/2008, 976/2007, 4222/2005, πρβλ. ΣΕ 1931/2008). (Δ)