Αρχική Οριοθέτηση αιγιαλού και παραλίαςΆρθρο 05: Οριοθέτηση παραλίας – Συνέπειες -ΠεριορισμοίΣχόλιο του χρήστη Γεώργιος Ανδρέας Ζάννος | 4 Μαΐου 2014, 22:11
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γεώργιος Ανδρέας Ζάννος' | 4 Μαΐου 2014, 22:11

    Συμφωνώ με προηγούμενο σχόλιο: Το εδάφιο 2 της παραγράφου 1 (μέγιστο πλάτος ζώνης παραλίας είναι τα 50 μέτρα) δεν έχει καμία επιστημονική βάση. Η ζώνη παραλίας πρέπει να χαράσσεται βάσει γεωμορφολογικών στοιχείων. Υπάρχουν περιπτώσεις που η "παραλία" εκτείνεται ή πρέπει να εκτείνεται σε μεγαλύτερο των 50 μέτρων πλάτος. Και άλλες π.χ.όπου υπάρχει υψομετρική διαφορά, όπου το πλάτος μπορέι να είναι μικρότερο Επίσης σύμφωνα με την παράγραφο 1 η χάραξη ζώνης παραλίας εξαρτάται αποκλειστικώς και μόνο από την ανάγκη επικοινωνίας της ξηράς με τη θάλασσα. Η εξάρτηση της χάραξης ζώνης παραλίας από αυτό και μόνο το γεγονός, καθιστά αντιφατική την εν λόγω διάταξη με τους σκοπούς του νομοσχεδίου, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται η «προστασία» του αιγιαλού και της παραλίας. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να προβλεφθούν και άλλες περιπτώσεις (π.χ. λόγοι προστασίας του περιβάλλοντος), όπου η χάραξη ζώνης παραλίας θα είναι υποχρεωτική. Για παράδειγμα πρέπει να υπάρξει πρόβλεψη για τους οικοτόπους θινών που καταλαμβάνουν την χερσαία ζώνη που βρίσκεται πίσω από την αμμώδη παραλία και συνεχίζονται προς την ενδοχώρα για πολλές δεκάδες μέτρα. Οι οικότοποι θινών περιλαμβάνονται στο Παράρτημα Ι της Κοινοτικής Οδηγίας 92/43 για την διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας καθώς η οικολογική τους αξία και σημασία είναι μεγάλη τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.