Αρχική Οριοθέτηση αιγιαλού και παραλίαςΆρθρο 14: Προστατευτικά έργα – ΠροσχώσειςΣχόλιο του χρήστη Παύλος Παυλάκης, Δρ. Πολιτικός Μηχ/κός - Αικατερίνη Παυλάκη, Δρ. Γεωλόγος | 6 Μαΐου 2014, 12:11
  • Σχόλιο του χρήστη 'Παύλος Παυλάκης, Δρ. Πολιτικός Μηχ/κός - Αικατερίνη Παυλάκη, Δρ. Γεωλόγος' | 6 Μαΐου 2014, 12:11

    Στο άρθρο 14 "Προστατευτικά Εργα - Προσχώσεις" προβλέπεται η προστασία των ακτών από τη συντελούμενη θαλάσσια διάβρωση με εκτέλεση αναγκαίων Τεχνικών Εργων. Ομως δεν προβλέπεται καθόλου διερεύνηση των αιτίων που προκαλούν τις καταστροφικές διαβρώσεις της παράκτιας ζώνης (οφείλονται κυρίως σε ανθρωπογενείς επεμβάσεις ) και η κατά περίπτωση αντιμετώπισή τους με τα κατάλληλα αποτρεπτικά μέτρα. Ειδικότερα βάσει της Διεθνούς και Ελληνικής Επιστημονικής Βιβλιογραφίας στην παράκτια ζώνη συντελείται συνεχής σειρά χερσαίων και θαλάσσιων διεργασιών που διακρίνονται σε αυτές που εισάγουν ψαθυρά υλικά ( ιζήματα ) από την ενδοχώρα στην παραλία και σε αυτές που απομακρύνουν ιζήματα από την παραλία προς τη θάλασσα. Αναλυτικότερα ο μηχανισμός τροφοδοσίας της ακτής με ιζήματα από την ενδοχώρα μέσω των ποταμών και χειμάρρων, η διακίνησή τους κατά μήκος της ακτής - ενίοτε αμφίδρομα - και καθέτως προς τον θαλάσσιο χώρο, πραγματοποιείται εντός συγκεκριμένου γεωγραφικού χώρου ο οποίος οριοθετείται μορφολογικά από βραχώδεις προεξοχές - συνήθως ακρωτήρια - και τη μεταξύ τους παραλία ο οποίος αποκαλείται "παράκτια κυψέλη". Κατά τους θερινούς μήνες και κατά τη διάρκεια κυματισμών ένα μέρος των θαλάσσιων ιζημάτων επιστρέφει στην ακτή ενώ το υπόλοιπο κατά τη διάρκεια καταιγίδων μετακινείται και παραμένει μόνιμα σε μεγαλύτερα βάθη. Πάντως κάθε παρέμβαση στο δυναμικό μηχανισμό της "παράκτιας κυψέλης" μπορεί να διαταράξει την ισορροπία της και να αλλοιώσει την τοπογραφία της αλλά και τη σύσταση των ιζημάτων της. Εάν ο ετήσιος όγκος εισροών ιζημάτων στην παραλιακή ζώνη από την ενδοχώρα μέσω του υδρογραφικού δικτύου και από τεχνητή τροφοδοσία της ακτής με άμμο είναι μεγαλύτερος από τον όγκο εκροών ιζημάτων, τότε έχουμε θετικό ισοζύγιο ιζημάτων με συνέπεια "προσάμμωση" των ακτών και κατ΄επέκταση μετατόπιση της γραμμής του Αιγιαλού προς τη θάλασσα. Αντίθετα όταν το ισοζύγιο ιζημάτων είναι αρνητικό συντελείται "διάβρωση" των ακτών και επομένως μετατόπιση της γραμμής Αιγιαλού προς την ξηρά. Για να σταματήσει η "καταστροφική διάβρωση" των ακτών που παρατηρείται σήμερα - με όλες τις δυσμενείς επιπτώσεις που τούτο συνεπάγεται για το περιβάλλον και την ψυχαγωγία των εντοπίων και των ξένων τουριστών - και η προοδευτική αποκατάστασή τους, απαιτείται η αύξηση του όγκου των ιζημάτων των παραλιών και η μείωση των απωλειών τους προς το θαλάσσιο χώρο που θα έχει σαν συνέπεια την επιθυμητή "προσάμμωση" της ακτής και κατ΄επέκταση την μετακίνηση της γραμμής του Αιγιαλού προς τη θάλασσα. Προς τούτο απαιτείται να περιληφθούν στο άρθρο 14 του Νόμου γενικά και όχι περιοριστικά τα επόμενα αποτρεπτικά μέτρα : * Στην ενδοχώρα : Αυστηρή απαγόρευση αμμοληψιών από τις κοίτες χειμάρρων και ποταμών. Αποφυγή αστικοποίησης πλησίον των υδρογραφικών δικτύων. Απαγωγή περιοδικά των σημαντικών σε όγκο ιζημάτων ( που καθιζάνουν στους πυθμένες των ταμιευτήρων ) προς την παράκτια ζώνη μέσω αγωγού εκκένωσης του ταμιευτήρα διερχόμενου από το σώμα του φράγματος, όπως έχει αρχίσει να υιοθετείται διεθνώς. * Στην παράκτια ζώνη : Αυστηρή απαγόρευση αμμοληψιών από τις παραλίες. Τροποποίηση ή και απομάκρυνση παράκτιων κατασκευών που εμποδίζουν την στερεομεταφορά ιδίως αυτών που προκαλούν τον συντονισμό των ανακλωμένων κυμάτων. Τεχνητή τροφοδοσία της ακτής με άμμο.