Αρχική Ενίσχυση Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Εισφορά Κοινωνικής Ευθύνηςάρθρο 1 / παράγραφος 2Σχόλιο του χρήστη Φίλιππος Δραγούμης | 4 Νοεμβρίου 2009, 13:41
  • Σχόλιο του χρήστη 'Φίλιππος Δραγούμης' | 4 Νοεμβρίου 2009, 13:41

    Εκ πρώτης δεν βλέπω τίποτε το αρνητικό στο μέτρο. Είναι ορθόν αυτοί που έχουν, να δώσουν κάτι, εκτάκτως, σε όσους δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα στην σημερινή συγκυρία. Αρκεί όμως; Στο δυσάρεστο σημείο που έχουμε φτάσει στην Ελλάδα σήμερα, κάθε τέτοιο μέτρο θα πρέπει αναγκαστικά να εμπεριέχει έναν μακροπρόθεσμο σχεδιασμό που να στοχεύει τόσο στην βιώσιμη ανάπτυξη της χώρας συνολικά όσο και να αποτελεί μια επένδυση σε κάτι που θα λειτουργήσει πολλαπλασιαστικά για την αξία του μέτρου. Χρειάζεται να ενισχύεται από παράλληλες ενισχυτικές πολιτικές και να έχει κάποιον στόχο, πέρα από μια προσωρινή ανακούφιση για κάποιους ασθενέστερους. Να είναι ανταποδοτικό. Αν δεν υπάρχει ένας τέτοιος στόχος στο συγκεκριμένο μέτρο, κινδυνεύει να είναι απλά ένα εφ' άπαξ επίδομα που δεν θα λύσει κανένα πρόβλημα, θα είναι ένα μικρό "δώρο" και τίποτε άλλο. Θα πρέπει να έχει λοιπόν αναπτυξιακή και ακόμα καλύτερα "πράσινη" κατεύθυνση. Χρειάζεται, μέσα από τέτοια μέτρα, να βοηθηθούν οι ασθενέστεροι οικονομικά όχι μόνο να εξοικονομούν παγίως χρήματα από το μηνιαίο εισόδημά τους, αλλά και μέσα από αυτά να επιτυγχάνουμε περισσότερα ως χώρα ως προς την ποιότητα της ζωής και τις διεθνείς μας υποχρεώσεις. Αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί για παράδειγμα: α)με την καταπολέμηση της ακρίβειας και τον εξορθολογισμό των τιμών (φθηνότερα τα είδη καθημερινής ανάγκης και ας είναι ακριβότερες άλλες υπηρεσίες, πχ ταξί) β)με την οικονομική βοήθεια για καλύτερη θερμο-μόνωση των σπιτιών, ώστε να εξοικονομηθεί όχι μόνο ενέργεια αλλά και να μειωθούν οι μηνιαίοι λογαριασμοί. γ)με την βοήθεια σε μια σειρά από πράγματα που διευκολύνουν την καθημερινότητα, όπως οι κοινοί πράσινοι χώροι, δωρεάν δραστηριότητες στις πόλεις, καλύτερες συγκοινωνίες, περισσότερες και πιο τακτικές ευκαιρίες στην επαφή τοπικών παραγωγών αγροτικών προϊόντων απ' ευθείας με τους καταναλωτές χωρίς μεσάζοντες, αλλά και άλλου τύπου επιδόματα όπως για σπουδές ή σε συνδυασμό με πολιτικές που ευνοούν δημιουργία θέσεων εργασίας. Δεν κάνω αυτή τη στιγμή κάποια συγκεκριμένη πρόταση για το μέτρο αυτό και κυρίως δεν εκφράζομαι αρνητικά ως προς την απόφαση που βρίσκω θετική στην περίσταση αυτή. Θέτω όμως έναν προβληματισμό, που πιστεύω ότι θα έπρεπε να υπάρχει πίσω από κάθε τέτοιο μέτρο για να είναι ανταποδοτικό μακροπρόθεσμα για να μην παραμείνει ένα απλό "εφ άπαξ" συμπλήρωμα που μόλις ξοδευτεί, ο ευεργετημένος θα πέσει πάλι στα ίδια. Είμαι βέβαιος ότι δεν λέω κάτι καινούργιο. Λογικό είναι να βρίσκομαι κοντά στις σκέψεις σας και ασφαλώς κοντά στις προθέσεις σας.