Αρχική Οριοθέτηση αιγιαλού και παραλίαςΆρθρο 25: Έναρξη ισχύοςΣχόλιο του χρήστη Τίνα Κολλάρου -Τουπάι, Πρόεδρος Εξωραϊστικού Συλλόγου "ΜΑΤΙ" | 12 Μαΐου 2014, 20:07
  • Σχόλιο του χρήστη 'Τίνα Κολλάρου -Τουπάι, Πρόεδρος Εξωραϊστικού Συλλόγου "ΜΑΤΙ"' | 12 Μαΐου 2014, 20:07

    Ο υπο διαβούλευση νόμος θα επιτείνει όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε ως πολίτες και ως Σύλλογοι στις ακτές της Αττικής και ολόκληρης της Επικράτειας. Όποιος έχει αντιμετωπίσει την αυθαιρεσία ακόμα και εντός του υπάρχοντος, αυστηρού, νομικού πλαισίου, γνωρίζει απο πρώτο χέρι πως ότι γινεται στον αιγιαλό είναι ΜΟΝΙΜΟ και ΜΗ ΑΝΑΣΤΡΕΨΙΜΟ. Απαριθμώ μερικά οικεία παραδείγματα: -Παράνομη επέκταση ταβέρνας προς τον αιγιαλό -Παράνομη επέκταση μαρίνας, ο βραχίονας της οποίας "εξαφάνισε" σε λίγες εβδομάδες μια τεράστια παραλία -Τσιμέντωμα της παραλιακής ζώνης απο ένα bar για τοποθέτηση τραπεζοκαθισμάτων -Παράνομα συρματοπλέγματα ιδιώτη -Παλαιές τσιμεντοκατασκευές για φύλαξη σκαφών που έγιναν επι δικτατορίας -Ξενοδοχεία πάνω στο κύμα που έγιναν επι δικτατορίας Τα απομεινάρια παρόμοιων παραβάσεων βρίσκονται σε πολλά σημεία της χώρας. Το νομοσχέδιο πρέπει να αποσυρθεί, καθώς στο όνομα της αξιοποίησης ανοίγει διάπλατα την πόρτα για πληθώρα δυσμενών επεμβάσεων στις ακτές, οι οποίες είναι μη αναστρέψιμες και καταστρέφουν ένα απο τα σπουδαιότερα πλεονεκτήματα της χώρας μας: τη υπέροχο θαλάσσιο τοπίο και φυσικό περιβάλλον. Θα συμφωνήσω απολύτως με τα σημεία εναντίον του Νομοσχεδίου, τα οποία υποδεικνύει η WWF Ελλάς: • Νομιμοποιεί επιχειρηματικής χρήσης αυθαίρετα και καταπατήσεις έναντι τιμήματος και δίχως ουσιαστική εκτίμηση περιβαλλοντικής επίπτωσης. • Επιτρέπει την ολοκληρωτική κατάληψη παραλιών από επιχειρηματικές εκμεταλλεύσεις. • Καταργεί στην πράξη τον κοινόχρηστο χαρακτήρα του αιγιαλού και θέτει στη διακριτική ευχέρεια του ιδιοκτήτη του ακινήτου «να αφήσει σε κοινή χρήση το τμήμα του ακινήτου που καταλαμβάνεται από τη ζώνη παραλίας». • Αφήνει εκτός προστασίας την παρόχθια ζώνη πολλών και μεγάλων λιμνών, τις οποίες χαρακτηρίζει «μικρές» και οι περισσότερες από τις οποίες αποτελούν πολύτιμο οικολογικό πόρο. • Καθιστά προαιρετική τη χάραξη παραλίας, υποβαθμίζοντας έτσι σοβαρά την οριοθέτηση της ζώνης προστασίας και τη διαπίστωση παρανομιών και καταπατήσεων. • Αγνοεί τον προ τριετίας νόμο για τη βιοποικιλότητα, που επιβάλλει την οριοθέτηση και προστασία της «κρίσιμης παράκτιας ζώνης». Τίνα Κολλάρου-Τουπάι Πρόεδρος Εξωραϊστικού Συλλόγου "ΜΑΤΙ"