Αρχική Ενίσχυση Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Εισφορά Κοινωνικής Ευθύνηςάρθρο 1 / παράγραφος 1Σχόλιο του χρήστη Δημοσθένης Καρατζάς | 4 Νοεμβρίου 2009, 01:04
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Το συγκεκριμενο μέτρο, μερική αντιγραφη απο την κυβερνηση θαπατέρο στην Ισπανία, ειναι απο οικονομικής απόψεως τουλάχιστον αμφισβητίσημο. Επί της ουσίας η κυβέρνηση δίνει χρήματα στον κόσμο ώστε ο μέσος πολίτης να ανταπεξέλθει στις άμεσες ανάγκες του. Όσο κι αν αυτό εκ πρώτης όψεως φαίνεται λογικό, η αλήθεια είναι οτι τα χρήματα αυτά ο πολίτης θα τα χρησιμοποιήσει για να πληρώσει τους έχοντες (δάνεια, τράπεζες, ψώνια). Ένας καλύτερος και πιο μακροπρόθεσμος τρόπος να βοηθηθεί ο κόσμος ώστε να ανταπεξέλθει στις ανάγκες του είναι να μειωθεί το κόστος των πρώτων αναγκών, και όχι να χρησιμοποιηθεί ο πολίτης ως μέσον προκειμένου το κράτος να περάσει εντέχνως ενα μεγάλο ποσό χρημάτων στην "ελεύθερη αγορα". Ο Θαπατέρο έδωσε πέρισυ επίδομα στον κόσμο για να πληρώσει το νοίκι του. Ως συνέπεια αντί να πέσουν τα νοίκια μείναν στάσιμα και οι έχοντες σπίτια συνέχισαν να λαμβάνουν τα σταθερά τους έσοδα, εμμέσως επιδοτούμενοι απο την κυβέρνηση. Φυσικά το μέτρο έτυχε μεγάλης αποδοχής απο τον μέσο πολίτη, αν και έχει κατακριθεί απο την πλειοψηφία των οικονομολόγων παγκοσμίως. Εγω οικονομολόγος δεν ειμαι, ένας οικονομολόγος θα μπορούσε να μας διαφωτίσει καλύτερα στην προκειμένη περίπτωση.