Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα2) Προτείνεται η ενίσχυση του μέτρου της έκπτωσης από το φορολογητέο εισόδημα, καταναλωτικών δαπανών βάσει αποδείξεων.Σχόλιο του χρήστη ΓΕΩΡΓΙΟΣ | 24 Δεκεμβρίου 2009, 02:48
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
1. Υπάρχουν πολλές δαπάνες οι οποίες δεν λαμβάνονται υπόψη. Για παράδειγμα τα έξοδα των διαφόρων κοινωνικών εκδηλώσεων - υποχρεώσεων (γάμοι, βαπτίσεις,κηδείες, μνημόσυνα, κατασκευή μνημάτων) και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα όσοι δραστηριοποιούνται στον τομέα αυτόν να δηλώνουν ό,τι θέλουν. 2. ΟΛΟΙ οι επαγγελματίες να έχουν υποχρεωτικά αναρτημένους ή να επιδεικνύουν κατά περίπτωση τιμοκατάλογους των παρεχόμεων υπηρεσιών με τον ΦΠΑ ενσωματομένο και οι οποίοι να φέρουν θεώρηση από την οικεία ΔΟΥ προκειμένου να καταπολεμηθεί το φαινόμενο της αύξησης της τιμής όταν ο πελάτης ζητάει απόδειξη. Η έλλειψη δε τιμοκαταλόγου να τιμωρείται αυστηρά. 3. Ο οποιοσδήποτε να έχει τη δυνατότητα να εκδίδει αποδείξεις παροχής υπηρεσιών και όχι μόνο οι Γιατροί. Το "κοινωνικό κριτήριο" δεν αποτελεί κατά τη γνώμη μου ουσιαστική δικαιολογία ώστε η υπόψη κατηγορία αφενός να έχει ιδιαίτερη μεταχείριση αφετέρου να συμπεριφέρεται όπως γνωρίζουν οι πάντες. Άν κάποιος για παράδειγμα είναι Δημόσιος υπάλληλος και έχει γνώσεις επισκευής υπολογιστών και το απόγευμα πραγματοποιεί επισκευές, δεν θα πρέπει να θεωρείται παράνομος εφόσον θα παρέχει απόδειξη. Έτσι, και ο πελάτης θα ζητάει απόδειξη και ο απασχολούμενος θα δηλώνει το επιπλέον εισόδημά του αλλά και το κράτος θα εισπράτει τον αναλογούντα φόρο. Όμως, και εδώ, θα πρέπει να εξετάζεται το συνολικό εισόδημα και να κατατάσσεται στην ανάλογη κλίμακα και όχι να επιβάλλεται υπέρμετρη φορολογία η οποία θα έχει αντίθετο απο το επιδιωκώμενο αποτέλεσμα. 4. Όταν κάποιος κάνει μια δαπάνη μέσω τραπεζικού δανείου για οποιοδήποτε είδος, το κάνει προφανώς γιατί δεν έχει τη δυνατότητα να αγοράσει τοις μετρητοίς. Επομένως, τιμωρείται αρκετά από τα υπέρογκα επιτόκια των τραπεζών και δεν είναι ανάγκη να τιμωρείται και από το φορολογικό σύστημα. Άρα, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι περιπτώσεις αυτές σε ότι αφορά το πόθεν έσχες αλλά και τις δαπάνες διαβίωσης γενικότερα. 5. Οι δαπάνες από τις πιστωτικές κάρτες θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη σε συνδυασμό με το γενικότερο προφίλ του κάθε φορολογουμένου. Δεν είναι λογικό να κρίνονται το ίδιο ένας μεγαλοεισοδηματίας που κάνει χρήση της πιστωτικής του κάρτας για λόγους ευκολίας και ένας μισθοσυντήρητος ή και άνεργος πολίτης γιατί δεν έχει άλλη λύση. 6. Κάτω από το πλαίσιο των δαπανών θα πρέπει να συμπεριλαμβάνονται ΟΛΕΣ οι δαπάνες χωρίς εξαιρέσεις γιατί έτσι και ο κάθε πολίτης θα ζητάει απόδειξη από κάθε συναλλαγή αλλά και οι επαγγελματίες θα παρουσιάζουν τον ακριβή τζίρο τους.