Αρχική Τέλη εγγραφής πράξεων από τα υποθηκοφυλακεία.Άρθρο 01: Σκοπός – ΟρισμοίΣχόλιο του χρήστη Μιχάλης Χριστοφάκης | 5 Οκτωβρίου 2014, 00:31
  • Σχόλιο του χρήστη 'Μιχάλης Χριστοφάκης' | 5 Οκτωβρίου 2014, 00:31

    Οι διατάξεις του προσχεδίου νόμου πού έχει τεθεί σε δημόσια διαβούλευση θα δημιουργήσουν σοβαρότατα προβλήματα στην λειτουργία των Υποθηκοφυλακείων και των Κτηματολογικών Γραφείων της Χώρας και θα προκαλέσουν το τελειωτικό πλήγμα στις ήδη εκμηδενισμένες από την κρίση εμπράγματες συναλλαγές, απείρως μεγαλύτερο από αυτό πού προκάλεσαν οι διατάξεις περί ΕΝΦΙΑ και φόρου Υπεραξίας. Η προβλεπόμενη από το προσχέδιο πληρωμή των τελών μέσω πιστωτικών ιδρυμάτων πέραν της ταλαιπωρίας πού θα προκαλέσει στους συναλλασσόμενους λόγω του ότι αυτοί θα υποχρεώνονται να μεταβαίνουν σε καταστήματα τραπεζών προτού μεταβούν στο Υποθηκοφυλακείο η Κτηματολογικό Γραφείο για κατάθεση, θα δημιουργήσει σοβαρότατα προβλήματα α)στην τήρηση της χρονικής προτεραιότητας των εγγραπτέων πράξεων (πού αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο της κτήσεως εμπραγμάτων δικαιωμάτων στο Δικαϊκό σύστημα της χώρας μας) αφού ο τόπος πληρωμής δεν θα είναι ίδιος για όλους και θα διαφέρει από τον τόπο της καταθέσεως, β) στο εμπρόθεσμο πολλών και σημαντικών πράξεων (τροπής, κατασχέσεως, αγωγής κλπ) το οποίο δεν θα εξαρτάται μόνο από την έγκαιρη προσέλευση στο κατάστημα του Υποθηκοφυλακείου αλλά από άλλους παράγοντες (απεργία τραπεζών, πτώση δικτύου κλπ) γ) στον ορθό και νόμιμο υπολογισμό των τελών εγγραφής αφού αυτός δεν θα γίνεται μετά από χαρακτηρισμό και υπαγωγή κάθε πράξεως στην αντίστοιχη κατηγορία δικαιωμάτων από τον υπεύθυνο Υποθηκοφύλακα αλλά από τραπεζικό υπάλληλο η υπάλληλο της ΓΓΠΣ πού δεν έχουν τις απαιτούμενες προς τούτο γνώσεις, και δ) θα προκαλέσει αδυναμία λειτουργίας των Υποθηκοφυλακείων και Κτηματολογικών γραφείων λόγω του οικονομικού τους στραγγαλισμού πού θα προκληθεί από την καταβολή των νομίμων δικαιωμάτων τους στο Δημόσιο και όχι σ' αυτά το οποίο Δημόσιο θα τα καταβάλει με μεγάλη χρονική καθυστέρηση με αποτέλεσμα να μην μπορούν να ανταποκριθούν στις καθημερινές σημαντικές και ανελαστικές δαπάνες λειτουργίας τους. Σύμφωνα με τα αναφερόμενα στο άρθρο 1 σκοπός του προσχεδίου αυτού είναι ο καθορισμός παγίων και αναλογικών τελών πού καταβάλλονται στο δημόσιο, ο καθορισμός των αποδόσεων από το Δημόσιο προς ΤΑΧΔΙΚ και ΕΚΧΑ, ο καθορισμός της αμοιβής των Αμίσθων Υποθηκοφυλάκων και ο τρόπος καταβολής των τελών, των αποδόσεων και της αμοιβής. Στην πραγματικότητα έχει εκτραπεί του σκοπού του σε τέτοιο βαθμό ώστε να αλλοιώνει εντελώς την φύση και τον χαρακτήρα του λειτουργήματος του Άμισθου Υποθηκοφύλακα και να τον μετατρέπει από άμισθο - ελευθεροεπαγγελματικό σε έμμισθο - δημοσιουπαλληλικό. Πώς συμβαίνει αυτό; Με δύο χαρακτηριστικές παρεμβάσεις - αλλαγές. 1ον Καταργεί την σχέση παροχής - λήψης υπηρεσιών πού συνδέει μέχρι σήμερα τον Άμισθο Υποθηκοφύλακα με τον συναλλασσόμενο με αυτόν πολίτη. Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση και τις αναφορές των άρθρων 1,2 και 6, την υπηρεσία προς τον συναλλασσόμενο την παρέχει πλέον το ...Δημόσιο (το οποίο παρεμπιπτόντως σε ουδεμία ενέργεια προβαίνει για την στέγαση , εξοπλισμό, επάνδρωση και εν γένει λειτουργία του Υποθηκοφυλακείου, ουδέν δαπανά για τα παραπάνω και ουδεμία ευθύνη φέρει για οτιδήποτε ήθελε συμβεί κατά την λειτουργία αυτή) και όχι ο Άμισθος Υποθηκοφύλακας ο οποίος ενεργεί κάθε πράξη του Υποθηκοφυλακείου και είναι απόλυτα και προσωπικά υπεύθυνος έναντι οποιουδήποτε τρίτου για οποιαδήποτε ζημία του με αστική, ποινική και διοικητική ευθύνη. Ο Υποθηκοφύλακας κατά το προσχέδιο είναι πάροχος υπηρεσιών αποκλειστικά και μόνον προς το Δημόσιο, το οποίο είναι και ο μοναδικός του πελάτης και αμείβεται αποκλειστικά από αυτό. 2ον Καταργεί το δικαίωμα του Υποθηκοφύλακα και το ενσωματώνει στο τέλος του Δημοσίου (Σύμφωνα με το άρθρο 2, τέλη καταβάλλονται μόνο υπέρ του Δημοσίου και όχι υπέρ Υποθηκοφύλακα η τρίτου). Την αμοιβή του Υποθηκοφύλακα την καταβάλει μόνο το δημόσιο και όχι ο αιτών την εγγραφή η το πιστοποιητικό. Όμως ο υποθηκοφύλακας δεν είναι τρίτος σε σχέση με τον συναλλασσόμενο, ώστε να λαμβάνει την αμοιβή του από το Δημόσιο διότι οι διενεργούμενες από αυτόν πράξεις (μεταγραφής, εγγραφής κλπ) αποτελούν την παροχή της υπηρεσίας του προς τον ιδιώτη, τα δε δικαιώματα τα οποία αυτός δικαιούται δεν είναι δικαιώματα υπέρ τρίτου (δηλαδή του Δημοσίου)άλλα ίδια αυτού δικαιώματα τα οποία αποτελούν τις αποδοχές του, όπως ακριβώς και τα δικαιώματα των Συμβολαιογράφων αποτελούν τις αποδοχές αυτών. (ΑΠ 1358/1998 Α' Τμήμα.) Όμως παρά την αμετακίνητη θέση της νομοθεσίας(φορολογικής και άλλης και της νομολογίας για τον άμισθο και ελευθεροεπαγγελματικό χαρακτήρα του λειτουργήματος του Άμισθου Υποθηκοφύλακα με το παρόν προσχέδιο επιδιώκεται η δημιουργία ενός περίεργου και πρωτοφανούς είδους απασχολούμενου, κατ' όνομα μεν ελεύθερου επαγγελματία ο οποίος θα φέρει την ευθύνη και τις δαπάνες της λειτουργίας του Υποθηκοφυλακείου του, θα συναλλάσσεται προσωπικά με κάθε τρίτο για τον σκοπό αυτό, θα βαρύνεται ο ίδιος για την καταβολή της μισθοδοσίας του προσωπικού και τις ασφαλιστικές εισφορές του, τον ΦΜΥ, τον ΦΠΑ καθώς και για κάθε ζημία πού προκαλείται από πράξεις η παραλείψεις του ιδίου η του προσωπικού του (ΑΚ 1344, 1345), αλλά δεν θα λαμβάνει αμοιβή από τον λήπτη των υπηρεσιών πού παρέχει και κατά τον χρόνο πού τις παρέχει. Αντίθετα θα θεωρείται ότι παρέχει τις υπηρεσίες του μόνο στο Δημόσιο το οποίο και ορίζεται ως ο μόνος και αποκλειστικός του πελάτης. Την Αμοιβή δε για την παρεχόμενη υπηρεσία του υποθηκοφύλακα θα την εισπράττει το δημόσιο (πού είναι τρίτος ως προς την παροχή αυτή και δεν έχει κάνει τίποτε για την εκπλήρωση αυτής)και το οποίο θα την καταβάλλει στον Υποθηκοφύλακα, τον .....επόμενο μήνα εφόσον θα υπάρχει ταμειακή ευχέρεια και εφόσον δεν θα έχουν διαμεσολαβήσει έκτακτες καταστάσεις. Το ότι εν τω μεταξύ θα έχει πιθανώς καταγγελθεί η μίσθωση του γραφείου του υποθηκοφυλακείου λόγω δυστροπίας, θα έχει επέλθει υπερημερία στην καταβολή της μισθοδοσίας και των άλλων οφειλών του Υποθ/κα και θα έχουν ασκηθεί διώξεις για τoν ΦΜΥ, τον ΦΠΑ, τις καθυστερημένες ασφαλιστικές εισφορές και τις δεδουλευμένες αποδοχές δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία, όπως συνάγεται από το προσχέδιο. Στην πραγματικότητα μετατρέπεται ο Άμισθος Υποθηκοφύλακας σε έμμισθο δημόσιο υπάλληλο παρά το ότι διατηρείται μια αναλογικότητα στην αμοιβή. Η αναλογικότητα είναι αναγκαίο αλλά όχι το μόνο και αποκλειστικό στοιχείο για τον χαρακτηρισμό ενός επαγγέλματος ως αμίσθου - ελευθέρου. Πώς μπορεί να είναι ελεύθερο ένα επάγγελμα όταν ορίζεται πως αυτό παρέχει στις υπηρεσίες του αποκλειστικά και μόνο στο Δημόσιο από το οποίο και αποκλειστικά αμείβεται;;. Με την μετατροπή αυτή όμως παραβιάζεται ευθέως το άρθρο 92 παρ.4 του Συντάγματος πού προστατεύει το άμισθο καθεστώς των Υποθηκοφυλάκων και το άρθρο 5 παρ. 1 αυτού πού κατοχυρώνει την επαγγελματική ελευθερία και την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας των πολιτών.