Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα8) Προτείνεται η επαναφορά του φόρου κληρονομιάς και των γονικών παροχών με υψηλότερο αφορολόγητο.Σχόλιο του χρήστη Παύλος Π. | 24 Δεκεμβρίου 2009, 04:45
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Αναρωτιέμαι τι επίπεδο διαβούλευσης μπορεί να γίνει στο διαδίκτυο όταν (α) η μισή Ελλάδα τρέχει να μεταβιβάσει τις περιουσίες της και (β) όταν οι περισσότεροι φορολογούμενοι δεν κατανοούν το φορολογικό σύστημα και τις επιπτώσεις της φορολογίας, ειδικά στα ακίνητα. Σε ότι αφορά τον φόρο κληρονομιάς και γονικής παροχής, θεωρώ ότι δεν μπορεί να εφαρμόζεται συνδυαστικά με φόρο κατοχής ακινήτων, λέγε με Φ.Μ.Α.Π. και αν εφαρμόζεται πρέπει να είναι συμβολικός, όπως γίνεται με το Ε.Τ.ΑΚ.. Όταν λοιπόν τα ακίνητα έχουν υποστεί σημαντική φορολογία κατά το διάστημα που είναι στην κατοχή ενός φυσικού προσώπου, που θα βρει ο κληρονόμος χρήματα να πληρώσει φόρο κληρονομιάς βάσει κλίμακας και μετά Φ.Μ.Α.Π. (γιατί έτσι χρήματα δεν θα κληρονομήσει!); Επίσης γιατί να μην διευκολύνεται η εν ζωή μεταβίβαση περιουσίας μεταξύ οικογενειών μελών αν αυτό κρίνεται σκόπιμο και οικονομικά συμφέρον για την οικογένεια; Όπως αντιλαμβάνεστε, δεν υπάρχει λογική πίσω από την διπλή φορολογία των ακινήτων και κατά συνέπεια, πέραν αυτής της στοχοποίησης με σκοπό την (πρόσκαιρη*) αύξηση των εσόδων του κράτους, δεδομένου ότι τέτοια φορολογία δεν συναντάται σε κινητές αξίες, είναι δεδομένο ότι θα οδηγήσει σε σημαντική οικονομική και κοινωνική στρέβλωση, εντείνοντας τις ήδη υπάρχουσες ανισότητες μεταξύ της φορολογικής βάσης. Η δική μου άποψη είναι πως το ισχύον σύστημα είναι δίκαιο και δεν πρέπει να αλλάξει και ότι οι αλλαγές πρέπει να κινηθούν προς την κατεύθυνση της πάταξης της φοροδιαφυγής και όχι της αύξησης της φορολογίας και είναι δεδομένο ότι το δεύτερο δεν αποτελεί άλλοθι για το πρώτο. Δεδομένου ότι θεωρώ ότι η κυβέρνηση θα μείνει πιστή στις δεσμεύσεις της, προτείνω: (α) ο μέγιστος συντελεστής κλιμακίου στην χειρότερη περίπτωση να κυμαίνεται στο μισο αυτού του φόρου μεταβίβασης και να εφαρμόζεται σε πολύ υψηλό επίπεδο περιουσίας μέχρι και τον Β΄ βαθμό συγγένειας (β) υψηλό αφορολόγητο (1 εκ.) και χαμηλοί συντελεστές κλιμακίων για Α’ βαθμού συγγενείς ώστε να προστατεύεται η οικογενειακή περιουσία, (γ) ελάχιστη διαφοροποίηση ή εξίσωση μεταξύ Α’ και Β’ βαθμού συγγένειας [όπως ήδη ισχύει] για την προστασία της οικογενειακής περιουσίας (γ) κλιμάκια με μεγάλο εύρος ώστε να μην εξαντλείται γρήγορα η κλιμάκωση των συντελεστών και (δ) σε περίπτωση που ο φορολογούμενος διαλέξει να πληρώσει τον φόρο κληρονομιάς εκχωρώντας μέρος της φορολογητέας ύλης στο κράτος, το κράτος να την αξιολογεί σύμφωνα με την αγοραία και όχι την αντικειμενική αξία της ή αν αυτό κριθεί ασύμφορο να δίνει περίοδο χάριτος στον φορολογούμενο έως ότου πουληθεί φορολογητέα ύλη και μετά να εισπράττει τον φόρο αμέσως αντί σε δόσεις. Θα επαναλάβω την άποψη μου ότι το υπάρχον σύστημα είναι απλό και δίκαιο, διευκολύνει τις μεταβιβάσεις για όλους και αν το κράτος ήθελε να το προσαρμόσει, ας έδινε μεγαλύτερες φόρο-απαλλαγές στους χαμηλόμισθους ή/και στους έχοντες μικρή περιουσία που δεν θα ίσχυαν για τους "πλουσιότερους". Η κατεύθυνση των νέων μέτρων θα επιβαρύνει μονομερώς και δυσβάσταχτα τους ιδιοκτήτες ακινήτων και θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σε στρέβλωση της κτηματαγοράς. ΥΓ. Επίσης συμφωνώ απόλυτα με την άποψη του "Ηλίας - — 23 Δεκεμβρίου 2009 @ 20:48". *Ένα τόσο ισχυρό φορολογικό αντικίνητρο είναι επόμενο και φυσιολογικό ότι θα μειώσει την ζήτηση για τα ακίνητα και σε συνδυασμό με την έλλειψης ρευστότητας κυρίως υπό την μορφή στεγαστικών δανείων θα δημιουργήσει υπέρ-προσφορά ακινήτων που ακόμα και βραχυπρόθεσμα θα μειώσει τις τιμές τους σε σημαντικό βαθμό, άρα οποιαδήποτε αύξηση αντικειμενικών αξιών τώρα όχι μόνο θα επιβαρύνει την κατάσταση που περιγράφω, αλλά όταν έχει ολοκληρωθεί η μείωση των αγοραίων τιμών, οι αντικειμενικές τιμές θα τις ξεπερνούν. Κατά συνέπεια θα γίνονται ελάχιστες μεταβιβάσεις και αγοραπωλησίες και οι επαγγελματικοί κλάδοι που ασχολούνται με τα ακίνητα θα μαραζώσουν. Βέβαια το κράτος θα έχει εξασφαλίσει μια σταθερή ροή εσόδων από τον Φ.Μ.Α.Π., αλλά θα χάσει πολλά περισσότερα έσοδα από τους φόρους που βαρύνουν τους ως άνω κλάδους (Φ.Π.Α. & φόρος εισοδήματος).