Αρχική ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣΆρθρο 01 – Δόσεις και απαλλαγές ρύθμισηςΣχόλιο του χρήστη Γιάννης | 15 Μαρτίου 2015, 11:56
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γιάννης' | 15 Μαρτίου 2015, 11:56

    Ενώ με μια πρώτη ματιά η ρύθμιση φαίνεται να έχει θετικά στοιχεία, εκτιμώ ότι θα έχει περιορισμένη αποτελεσματικότητα. Τα ζητήματα που αποτελούν τροχοπέδη και πρέπει να απασχολήσουν πολύ σοβαρά το οικονομικό επιτελείο, όπως διαφαίνεται και από τα σχόλια των υπολοίπων πολιτών, είναι τα εξής δύο: α) πρόστιμα - προσαυξήσεις και β) πραγματική φοροδοτική ικανότητα. Α) Πρόστιμα – προσαυξήσεις: Η κρίση είναι παρούσα και καταστρέφει την οικονομία εδώ και έξι χρόνια. Καθ' όλη την περίοδο αυτή, φορολογούμενοι και επιχειρήσεις που για αντικειμενικούς λόγους δεν κατάφεραν να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους (και αναφέρομαι αποκλειστικά σε αυτούς) έχουν επιβαρυνθεί με τεράστια ποσά προστίμων και προσαυξήσεων. Ενώ χρωστούν στην πραγματικότητα ένα Α ποσό, καλούνται να αποπληρώσουν ένα ποσό πολλαπλάσιο αυτού που έχει δημιουργηθεί τεχνητά και μάλιστα σε μια περίοδο όπου η επιβίωση αποτελεί για πολλούς το βασικό ζητούμενο. Πρόκειται αποκλειστικά για ένα τεχνητό χρέος που σφίγγει περισσότερο τη θηλειά στους πολίτες και τις επιχειρήσεις. Και καλά οι "έξω" να θέλουν να κάνουν την Ελλάδα αποικία χρέους, αλλά να συμβάλλουμε και εμείς εκ των έσω; Αυτό που είναι δίκαιο είναι να διαγραφούν οι προσαυξήσεις και τα πρόστιμα και στο κεφάλαιο να υπολογιστεί το κόστος χρήματος με ένα εύλογο επιτόκιο που θα προσδιοριστεί με κάποιον αντικειμενικό τρόπο. Θα πρέπει να έχουμε κατά νου ότι η τεχνική αυτή διόγκωση των οφειλών των πολιτών και των επιχειρήσεων έχει σαν αποτέλεσμα την αύξηση του ποσού της δόσης σε τέτοιο βαθμό που για μια μεγάλη κατηγορία - αργά ή γρήγορα - δεν θα μπορεί να εξυπηρετηθεί. Επιπλέον, αδίκως, τους στερεί κεφάλαια που θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν με αναπτυξιακό χαρακτήρα (ρυθμίσεις για την επανεκκίνηση της οικονομίας νομίζω είναι και ο τίτλος του νομοσχεδίου). Έτσι, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ο πρώτος μεγάλος χαμένος θα είναι το κράτος. Κλείνοντας το σχόλιο για τα πρόστιμα – προσαυξήσεις θα ήθελα να θυμίσω ότι στο παρελθόν, τα κυβερνητικά κόμματα έχουν κατ' επανάληψη προβεί σε συγκεκριμένες καταγγελίες για τις ποινές αυτές των οποίων επιπρόσθετα αμφισβητείται και η συνταγματικότητά τους, κάτι που μια κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας και ειδικότερα η Αριστερά οφείλει να μην αγνοεί. Β) Πραγματική φοροδοτική ικανότητα: Δυστυχώς, πουθενά στο σχέδιο νόμου δεν γίνεται μνεία περί διασύνδεσης της δόσης με το πραγματικό εισόδημα. Υπενθυμίζεται ότι αυτό ήταν μία από τις βασικές εξαγγελίες της Θεσσαλονίκης που έδωσε φτερά σε χιλιάδες πολιτών, αλλά και στο ΣΥΡΙΖΑ. Εκεί, κατέστη σαφές ότι το μέγιστο ποσό δόσης δεν θα υπερβαίνει το 20% του εισοδήματος, κάτι που μόνο λογικό είναι αφού πολύ απλά δεν μπορείς να εισπράξεις από κάποιον που δεν έχει. Ένα τέτοιο μέτρο έχει μόνο θετικές αντανακλάσεις. Έχει μέγιστη συμβολή στην κοινωνική συνοχή και στη θωράκιση της δημοκρατίας, αφού οι οφειλέτες που βρίσκονται σε δυσμενή οικονομική κατάσταση παύουν να στιγματίζονται, να διώκονται, να απαξιώνονται. Με λίγα λόγια αποκτούν αξιοπρέπεια και αυτό από μόνο του σημαίνει πολλά τόσο σε κοινωνικούς όσο και σε αναπτυξιακούς όρους. Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι αυτής της κατηγορίας οι πολίτες, το υπόλοιπο του εισοδήματός τους δεν το βάζουν στο σεντούκι ούτε σε θυρίδες, αλλά το ρίχνουν στην οικονομία, συμβάλλοντας άμεσα στη ρευστότητα αλλά και στα φορολογικά έσοδα (ΦΠΑ σε καταναλωτικά προϊόντα, φόροι σε λογαριασμούς ΔΕΗ και λοιπών ΔΕΚΟ, φόροι σε καύσιμα κλπ). Αντιθέτως, αν δεν εφαρμοστεί αυτό το μέτρο τα παραπάνω οφέλη πρέπει να τα ξεχάσουμε, ενώ η συγκεκριμένη κατηγορία πολιτών οδηγείται σε ολοκληρωτική καταστροφή παραμένοντας εγκλωβισμένη χωρίς διέξοδο. Με λίγα λόγια, το κράτος τους διαγράφει από τον παραγωγικό ιστό. Με βάση τα ανωτέρω, το εν λόγω μέτρο διασύνδεσης της δόσης με το εισόδημα, σε επίπεδο οικονομίας δεν έχει κόστος αλλά όφελος. Κλείνοντας, θα ήθελα να αναφέρω ότι μιλάμε για φοροοφειλέτες και όχι για φοροφυγάδες, επισημαίνοντας ότι αυτοί που δηλώνουν εισοδήματα και χωρίς δική τους υπαιτιότητα αδυνατούν να πληρώσουν, δυστυχώς, μέχρι στιγμής τιμωρούνται απείρως αυστηρότερα από αυτούς που τα κρύβουν. Η Αριστερά δεν πρέπει να το επιτρέψει αυτό.