Αρχική ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣΆρθρο 27 – Επιλογή κατώτερης ασφαλιστικής κατηγορίας στον ΟΑΕΕΣχόλιο του χρήστη Μαρία Κασόλα (αρχιτ.μηχ.) | 15 Μαρτίου 2015, 19:25
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Σύνταγμα της Ελλάδας Άρθρο 4(5). Οι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους. (χωρίς διακρίσεις) Γιατί του ΟΑΕΕ και όχι και πχ του ΤΣΜΕΔΕ-ΕΤΑΑ; Τί σχετική πρόβλεψη υπάρχει συνολικά για το ΕΤΑΑ; Ούτε επιλογή ασφαλιστικής κατηγορίας μας δίνετε με το παρόν νομοθέτημα (ο μνημονιακός Βρούτσης το είχε υποσχεθεί, εννοείται ότι δεν το έκανε και σιγά να μην το έκανε), ούτε αναγνώριση της αδυναμίας καταβολής εισφορών βλέπουμε για τρέχουσες η περασμένες οφειλές με τις μνημονιακές τους αυξήσεις. Ούτε βλέπουμε από τα παρόντα νομοθετήματα κάποιον βιώσιμο τρόπο να μπορέσουμε να ορθοποδήσουμε. Θα ήταν μια πρώτη ένδειξη καλής θέλησης και αναγνώρισης του προβλήματος ΕΣΤΩ και η "ελεύθερη" επιλογή ασφαλιστικής κατηγορίας και αναδρομικά στο ΤΣΜΕΔΕ για όσους ακόμα δεν το έχουν βάλει κάτω.(αν και όλα αυτά είναι και θα είναι πενιχρά ημίμετρα, αν δεν δομηθεί σύνυομότατα νέο ασφαλιστικό σύστημα, δίκαιο και εκσυγχρονισμένο, όχι ως οριζόντια κεφαλική εισφορά, λαμβάνοντας υπ'όψιν στο σχεδιασμό του την ύπαρξη οικονομικών κρίσεων αλλά και των τρεχουσών κάθε φορά ποσοστών ανεργίας στην κοινωνία). Από όσο φαίνεται θα χρειαστεί κι άλλο νομοσχέδιο για την ανθρωπιστική κρίση (με την πάροδο του τετραμήνου της συμφωνίας της 20ης Φλεβάρη), που να λύνει προβλήματα που δημιουργήθηκαν και συνεχίζονται ακόμα και σήμερα, (παρά την αλλαγή καθεστώτος και ελπίζουμε και πολιτικής), από το ίδιο το ασφαλιστικό και φορολογικο σύστημα που είχαμε, έχουμε κι απ'το οποίο κοιτάει τώρα το κράτος να αντλήσει κι άλλους πόρους, σε συνθήκες απόλυτου οικονομικού μαρασμού και απελπισίας μεγάλης μερίδας ασφαλισμενο-ανασφάλιστων πολιτών. Ενδεχομένως να αντιλαμβάνεστε ότι μεγάλο ποσοστό των σχολίων στα άρθρα του προτεινόμενου νομοσχεδίου προέρχονται από μηχανικούς ανασφάλιστους ή ασφαλισμένους ακόμα (με νύχια και με δόντια) στο ΤΣΜΕΔΕ-ΕΤΑΑ. Ελπίζουμε να τα λάβεται σοβαρά υπ' όψιν και να μην τα παραβλέψετε (χάριν συντομίας και βλέπουμε...). Κάτι σημαίνει η ύπαρξη τόσων σχολίων από τους ασφαλισμένους στο ΤΣΜΕΔΕ: ότι υπάρχει τεράστια ανάγκη να λήξουν το συντομότερο οι τεράστιες αδικίες που είναι εγγεγραμμένες στο ασφαλιστικό σύστημα και ειδικά στο απαράδεκτο ΤΣΜΕΔΕ-ΕΤΑΑ (περι ου και ο λόγος), αδικίες που ίσως να μην ήταν τόσο κραυγαλέα αντιληπτές από το σύνολο των ασφαλισμένων όταν υπήρχαν δουλείες και εισοδήματα, αλλά με την κρίση και τα μνημόνια αποκαλύφθηκαν στην πλήρη ωμότητα τους, αδικίες που μοιάζει να συνεχίζονται με το παρόν νομοσχέδιο, από το οποίο εξαιρούνται τα σύνολα εκείνα των ατόμων που δεν έχουν επαρκή εισοδήματα, συνεχίζοντας έτσι την ανθρωπιστική κρίση που βιώνει εντεινόμενα και ο κλάδος των μηχανικών. Το ΤΣΜΕΔΕ μπορεί μόνο να προσποιείται ότι είναι ασφαλιστικός φορέας ενώ αποδείχτηκε τεράστια παγίδα από την οποία για να βγει κανείς κακήν κακώς και με τους τόκους να τρέχουν, πρέπει να αποποιηθεί το επάγγελμα του. Μετά πως θα ζήσει, κύριοι; Αν απωλέσει και την όποια δυνατότητα να εργαστεί στον τομέα του, έστω και περιστασιακά έστω και με ότι πενιχρές αποδοχές μπορεί, τι του προτείνετε να κάνει μετά; Επίσης όσοι "βγήκαμε στο επάγγελμα" λίγο πριν την κρίση ή και κατά τη διάρκεια, ουσιαστικά προλάβαμε να εργαστούμε ελάχιστα, (οπότε οι πιθανότητες μας να επιβιώσουμε στο όποιο επάγγελμα έχει απομείνει είναι ακόμα πιο περιορισμένες από συναδέλφους με περισσότερη εργασιακή εμπειρία), εγκλωβιστήκαμε όλοι μας, παλιοί και νέοι μέσα στο ΤΣΜΕΔΕ παράγοντας τεράστια χρέη σε συνθήκες ανεργίας και υποαπασχόλησης, με ετήσια ταρίφα που ξεπερνάει τη φαντασία, ληστρικά πανωτόκια, ποινή την μόνιμη αγωνία μια δαμόκλειας σπάθης κατασχέσεων (ΚΕΑΟ) και ποινικοποίησης της ανεργίας, μη πρόσβαση στο σύστημα υγείας,ενώ οι συνθήκες υποαπασχόλησης προκαλούν μόνιμη αίσθηση ένδειας, αναξιοπρέπειας αδικίας και αποκλεισμού. Στα 8-9 έτη ασφάλισης μου, τα 7 είναι εντός της κρίσης, κατά την οποία μου ζητάτε να παράξω εκ του μηδενός υπέρογκα ποσά για να τροφοδοτήσω το ασφαλιστικό σύστημα, ενώ είμαι εγώ που χρήζω υποστήριξης. Βλέπετε πουθενά οικοδομική δραστηριότητα για να θεωρείτε ότι μπορείτε να περιμένετε έσοδα όταν εμείς δεν έχουμε; http://www.statistics.gr/portal/page/portal/ESYE/BUCKET/A1302/PressReleases/A1302_SOP03_DT_MM_12_2014_01_P_GR.pdf Πως μας ζητάτε άνεργοι/υποαπασχολούμενοι άνθρωποι να πληρώνουμε με τόκους και πανωτόκια αστρονομικά πλέον ποσά που συσσωρεύονται από νομοθετικές ρυθμίσεις που είτε δεν μας συμπεριλαμβάνουν, είτε μας πετάνε απ'έξω ζητώντας την καταβολή ποσών με ποσοστά 500,1000% πάνω από το εισόδημα μας από ανύπαρκτα δηλαδή εισοδήματα κατεστραμμένων επαγγελμάτων; Τι απέγινε το 20% του εισοδήματος ως όριο μηνιαίας εισφοράς; Το ΤΣΜΕΔΕ είναι μηχανισμός παραγωγής χρέους, εξόντωσης των ασφαλισμένων του και δημιουργός αδικίας, ταξικότητας και ανισότητας. Λειτουργεί εκδικητικά και εκβιαστικά στα μέλη του και τις οικογένειες τους επειδή εγγράφηκαν στο ΤΕΕ νομίζοντας ότι θα εργαστούν σαν άνθρωποι και τώρα είναι είτε άνεργοι ή υποαπασχολούμενοι, σίγουρα καταχρεωμένοι και χωρίς προοπτικές στον ορίζοντα. Δεν είναι δυνατόν να ισχύουν ακόμα απαρχαιωμένοι νόμοι που πηγάζουν από και αναφέρονται σε άλλες ιστορικές και κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες, όπως αυτοί του ΤΣΜΕΔΕ. Δεν είναι δυνατόν να συνεχίζεται η αδικία, η αφαίμαξη, η τοκογλυφία (εκτός και αν θεωρούνται βιώσιμοι ανατοκισμοί 16% ετησίως προ του 2013 και 8,5% με τον προηγούμενο καταπληκτικό νόμο ρύθμισης ασφαλιστικών οφειλών Ν.4152/2013) και η υπερχρέωση μας εις το διηνεκές. [Αλλιώς δώστε μας τουλάχιστον το νομικό πλαίσιο και τη δυνατότητα να χρεωκοπήσουμε ως ατομικές επιχειρήσεις που θεωρούμαστε- με εργοδότη τον εαυτό μας(που ως δια μαγείας ωφείλει πάντα να έχει δουλειά ακόμα και όταν όλοι γύρω του πένονται), και είλωτα πάλι τον εαυτό μας, ανασφάλιστο φτωχό και εξαθλιωμένο....μήπως έτσι καταφέρουμε εντός νέου πλαισίου να ξαναρχίσουμε κάτι από την αρχή.] ΠΡΟΤΑΣΗ: Να λαμβάνεται υπ' όψιν η πραγματική εισφοροδοτική ικανότητα των ασφαλισμένων με εισοδηματικά κριτήρια από το επάγγελμα για το οποίο οφείλεται η εισφορά και από αυτό να παράγεται εισφοροδοτική υποχρέωση. (Θέλετε και περιουσιολόγιο; εντάξει αλλά πάλι, η ασφάλιση της εργασίας πρέπει να συνδέεται με την εργασία και τα εισοδήματα αυτής. Δεν είναι φορολογία η ασφαλιστική εισφορά). Επίσης, να ασφαλίζεται επιτέλους η εργασία των μηχανικών και όχι η ιδιότητα όπως εως τώρα. Τι πράγματα είναι αυτά; Βρέξει χιονίσει, ανεργία η μη, ασθένεια ή υγεία, πλούτος ή φτώχια να είναι όλα το ίδιο και το αυτό, καλπάζοντες τόκοι πρόστιμα και ληστρικές υπερ-χρεώσεις... Οι πολίτες ΣΥΝΕΙΣΦΕΡΟΥΝ στα βάρη, λέει το σύνταγμα της χώρας, ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥΣ. (Σίγουρα πάντως δεν λέει ότι αφαιμάζονται μέχρι τελικής πτώσης).