Αρχική διαδικασίες για την εφαρμογή του άρθρου 21 του Ν. 4321/2015 (Α’32).Άρθρο 01: – Διαδικασία Προέγκρισης των συναλλαγών που υπάγονται στο άρθρο 21 του ν.4321/2015Σχόλιο του χρήστη ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΞΑΓΩΓΕΩΝ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ (ΣΕΒΕ) - ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΠΛΕΚΤΙΚΗΣ ΕΤΟΙΜΟΥ ΕΝΔΥΜΑΤΟΣ ΕΛΛΑΔΟΣ (ΣΕΠΕΕ) | 7 Μαΐου 2015, 12:49
ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΕΒΕ-ΣΕΠΕΕ Προς την Αναπληρώτρια Υπουργό Οικονομικών κα Νάντια Βαλαβάνη Σε συνέχεια προηγούμενων επιστολών μας με τις οποίες έχουμε ζητήσει να αποσυρθεί το άρθρο 21.1 του Ν.4321/15 και στο πλαίσιο της δημόσιας διαβούλευσης σχεδίου Υπουργικής Απόφασης με την οποία θα αντιμετωπιστεί ο έλεγχος που προβλέπεται όπως και τα στοιχεία με τα οποία θα αποδεικνύεται η νομιμότητα της συναλλαγής, θα θέλαμε να καταθέσουμε τα παρακάτω: 1. Πέραν του σημαντικού ζητήματος της συμβατότητας της επίμαχης διάταξης με κοινοτικές δεσμεύσεις της χώρας μας, η μη ανάκλησή της συνεχίζει να προβληματίζει έντονα τις ελληνικές επιχειρήσεις που συναλλάσσονται με τις αντίστοιχες χώρες, σε όλη την επικράτεια, ιδίως όμως στη Βόρεια Ελλάδα που διαχρονικά διατηρεί αυξημένες εμπορικο-οικονομικές και επενδυτικές σχέσεις με τις γειτονικές μας χώρες. Με μέτρα άλλωστε όπως το συγκεκριμένο, που επιβαρύνουν περαιτέρω την ήδη δραματικά μειωμένη ρευστότητα, ωθούνται οι ελληνικές επιχειρήσεις να μεταφέρουν τη δραστηριότητά τους εκτός Ελλάδας σε γειτονικές, κοινοτικές και μη, χώρες με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα έσοδα του δημοσίου, την οικονομία και την απασχόληση. Με αυτό το δεδομένο, αίτημά μας συνεχίζει να αποτελεί η ανάκληση-κατάργηση της νομοθετικής διάταξης. 2. Σε κάθε περίπτωση, το σχέδιο της Υπουργικής Απόφασης συνιστά μία - σχετικά πάντα - θετική εξέλιξη, μετά από τις παρεμβάσεις που έγιναν από τη συντριπτική πλειοψηφία των επιχειρηματικών φορέων. Ζητούμενο στην Απόφαση παραμένει το θέμα της πρόβλεψης πλήρους εξαίρεσης από τη διάταξη των συναλλαγών με ΚΜ της ΕΕ και του ΕΟΧ καθώς παραμένει η διαφαινόμενη ασυμβατότητά της με το ενωσιακό δίκαιο. Η πρόβλεψη της δυνατότητας απαλλαγής του φορολογούμενου από την υποχρέωση καταβολής φόρου μετά από προέγκριση της συναλλαγής στις προβλεπόμενες περιπτώσεις είναι καταρχήν θετική και δείχνει ότι έχουν αρχίσει να γίνονται αντιληπτές οι επιπτώσεις της εφαρμογής της νέας διάταξης στις επιχειρήσεις, στην οικονομία, στην απασχόληση. Οι παρατηρήσεις μας αναφορικά με το σχέδιο της υπουργικής απόφασης σχετικά με την εφαρμογή του άρθρου 21 του Ν. 4321/2015, με στόχο την βελτίωσή της, είναι οι εξής: Α. Γενική παρατήρηση επί της Απόφασης: Το σχέδιο της Yπουργικής Aπόφασης, ενώ έχει ως πρόθεση τον περιορισμό της φοροδιαφυγής κυρίως στις τριγωνικές συναλλαγές μεγάλων επιχειρήσεων και συγκεκριμένων κατηγοριών, επιβάλλει σημαντική γραφειοκρατία και πρόσθετο κόστος σ’ όλες ανεξαιρέτως τις επιχειρήσεις που συναλλάσσονται με κράτη «μη συνεργάσιμα» ή με «προνομιακό φορολογικό καθεστώς». Επιπλέον όμως δημιουργεί γραφειοκρατία και λειτουργεί αποτρεπτικά και για τους ξένους συνεργάτες των ελληνικών επιχειρήσεων στις χώρες αυτές, ιδίως δε στις ΜΜΕ, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται. Θα πρέπει κατά την άποψή μας να γίνει πιο απλό και σαφές και να προβλεφθεί πλήρης εξαίρεση των συναλλαγών που υπόκεινται στην αυτοδίκαιη προέγκριση (άρθρο 1Α) από οποιαδήποτε δηλωτική υποχρέωση, με μεταφορά του συνόλου του άρθρου 1Α στο άρθρο 4, στο οποίο προβλέπονται οι εξαιρέσεις από την υπαγωγή στο άρθρο 21.1 του Ν. 4321/2015. Πρόκειται δηλαδή για όλες τις αυταπόδεικτα νόμιμες, πραγματικές – συνήθεις απευθείας συναλλαγές, οι οποίες αφορούν αγορές πρώτων υλών και αγαθών καθώς και παροχή απαραίτητων μεταποιητικών υπηρεσιών, όπως π.χ. κοπή – ραφή ενδυμάτων, μεταφορές κλπ. Β. Eιδική παρατήρηση επί του άρθρου 1: 1. Ως προς την προθεσμία γνωστοποίησης της συναλλαγής στη φορολογική Διοίκηση προτείνουμε την επιμήκυνση του προβλεπόμενου χρόνου από δέκα (10) σε τριάντα (30) ημέρες. 2. Να διευκρινιστεί ότι χρόνο ολοκλήρωσης της συναλλαγής συνιστά η καταχώρηση του παραστατικού στα λογιστικά βιβλία του φορολογούμενου. 3. Στην περίπτωση Α, ως προς την αυτοδίκαιη προέγκριση της συναλλαγής με την κατάθεση δήλωσης: 3.1 για τις συναλλαγές που αθροιζόμενες με άλλες που υπάγονται στο άρθρο 21 του ν.4321/2015 το ποσό τους δεν ξεπερνάει τις 10.000 ευρώ κατά το φορολογικό έτος που αφορά: το όριο είναι πολύ χαμηλό και προτείνουμε να αυξηθεί τουλάχιστον στο ποσό των εκατό χιλιάδων (100.000€). 3.2 για τις επαναλαμβανόμενες ομοειδείς συναλλαγές με τον ίδιο προμηθευτή: να υπάρχει πρόβλεψη μεταβολής άνω του 5% όχι στο αντικείμενο (π.χ. εργασία ραφής), αλλά στο αντικείμενο του ίδιου κωδικού (είδους) προϊόντος. Διότι π.χ. οι διαφορές στο κόστος ραφής μεταξύ διαφόρων κωδικών προϊόντων μπορεί να είναι πολύ μεγάλες. 3.3 η πρόβλεψη για αναγκαιότητα πρωτοκόλλου ολοκλήρωσης και παράδοσης-παραλαβής έργου δεν συνάδει με τα κρατούντα στην πράξη, καθώς δεν είθισται η σύνταξη τέτοιου είδους πρωτοκόλλου για κάθε υπηρεσία. Επιπλέον, δημιουργεί μια πρόσθετη γραφειοκρατική διαδικασία και για τα δύο συμβαλλόμενα μέρη. Θα πρέπει μόνο να διευκρινιστεί ότι η υπηρεσία θα παρέχεται από τον εκδότη του τιμολογίου. 4. Στην περίπτωση Β, 4.1 η αθροιστική συγκέντρωση όλων των τεκμηρίων σε πολλές περιπτώσεις είναι ανέφικτη, με αποτέλεσμα να περιορίζεται η δυνατότητα απαλλαγής σε μεγάλο αριθμό επιχειρήσεων. Μάλιστα υπάρχουν τεκμήρια που για αντικειμενικούς λόγους δεν υφίστανται (πχ ισολογισμοί για φυσικά πρόσωπα ή υποχρέωση κατάθεσης συμφωνητικών στις περιπτώσεις που προβλέπεται απαλλαγή). 4.2 θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι η προέγκριση βάσει τεκμηρίων χορηγείται αυτομάτως με την υποβολή της δήλωσης του υπόχρεου ότι διαθέτει τα απαιτούμενα τεκμήρια. Γ. Eιδική παρατήρηση επί του άρθρου 3: Προτείνουμε εάν ο φορολογικός έλεγχος δεν ολοκληρωθεί σε διάστημα τριών μηνών από τη δήλωση του υπόχρεου, ο προκαταβλητέος φόρος να επιστρέφεται ή να συμψηφίζεται με οποιεσδήποτε υποχρεώσεις προς το Δημόσιο (αυτό μπορεί να γίνεται και με σχετική διευκρίνιση της ίδιας της επιχείρησης προς τη ΔΟΥ αν επιθυμεί επιστροφή ή συμψηφισμό). Δ. Eιδική παρατήρηση επί του άρθρου 5: Ως προς την έναρξη ισχύος της Απόφασης και για την αποφυγή τυχόν ζητημάτων που μπορεί να προκύψουν για τις συναλλαγές που πραγματοποιήθηκαν από την ψήφιση της νομοθετικής διάταξης μέχρι την έναρξη ισχύος της Απόφασης, προτείνουμε να οριστεί στην ΥΑ ότι η διάταξη του άρθρου 21.1 (όχι δηλαδή μόνο η ΥΑ) ισχύει για τιμολόγια του φορολογούμενου που εκδίδονται (όχι καταχωρούνται στα λογιστικά βιβλία) μετά την 01.09.2015. Πρόεδρος ΣΕΒΕ Κυριάκος Λουφάκης Πρόεδρος ΣΕΠΕΕ Βασίλης Μασσέλος