Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Γιώργος Μηχιώτης' | 24 Δεκεμβρίου 2009, 09:01

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Κατ' αρχήν, καλή τύχη στο επιτελείο του Υπουργείου, το οποίο καλείται να συγκεράσει κάτω από την ίδια ομπρέλλα μια τεράστια γκάμα διαφορετικών περιπτώσεων φορολογουμένων... θα τη χρειαστεί! Από τη στιγμή που μιλάμε για αναμόρφωση του φορολογικού νομοσχεδίου - και καλώς μιλάμε γι' αυτό - θα πρέπει να γίνει μια εκ βάθρων ανανέωση του συστήματος. Είμαστε στο 2010, και δεν μπορούμε να μιλάμε με κοινωνικούς όρους του 1970 ή του 1980. Μερικές γενικές παρατηρήσεις λοιπόν: - Η διάκριση της φορολογικής κλίμακας ανάμεσα στους μισθωτούς και στους ελεύθερους επαγγελματίες, είναι μια ντε φάκτο παραδοχή ότι η φοροδιαφυγή βασιλεύει. Αν λοιπόν διατηρηθεί, σημαίνει ότι το κράτος παραδέχεται εξαρχής ότι δεν μπορεί να πατάξει τη φοροδιαφυγή... - Δεν ξέρω κατά πόσον βοηθάει κοινωνικά το θεσμό της οικογένειας το παρόν φορολογικό σύστημα. Είμαστε σε μια επόχή, που δυο νέοι θα προτιμήσουν να συζήσουν, παρά να παντρευτούν, και μεγάλος λόγος γι' αυτό είναι τα έξτρα "τσάμπα" οικονομικά βάρη. Προσωπικά δεν καίγομαι για τον θεσμό της οικογένειας, αλλά αν η κυβέρνηση θέλει να τον ενισχύσει, θα πρέπει να το λάβει υπόψη της... - Πάνω στο προηγούμενο, πιστεύω ότι καθένας ο οποίος έχει εισοδήματα, θα πρέπει να κάνει φορολογική δήλωση, είτε ανήκει σε οικογένεια, είτε όχι. Στην περίπτωση που η σύζυγος δεν εργάζεται, τότε θα πρέπει να θεωρείται ως προστατευόμενο μέλος, και να υπάρχει έξτρα αφορολόγητο γι' αυτήν, όπως υπάρχει και για τα παιδιά. Γενικά θα πρέπει να υπάρχει η έννοια του προστατευόμενου μέλους στον φορολογούμενο, ακόμη κι αν το μέλος έχει εισόδημα, όπως γίνεται στην πραγματικότητα με ηλικιωμένους ανήμπορους γονείς... - Παρ' όλο που το προσωπικό μου εισόδημα είναι κάτω των 30.000 Ευρώ, δεν νομίζω ότι μπορεί να υπάρξει φορολογικός συντελεστής πάνω του 45% για οποιοδήποτε εισόδημα. Πέρα από την έμμεση προτροπή προς φοροδιαφυγή, οδηγεί και στο φρενάρισμα της ανάπτυξης, με το σκεπτικό "γιατί να σκοτωθώ να δουλέψω και να βγάλω παραπάνω; Αφού θα μου τα πάρει η εφορία". Και το σημαντικότερο βέβαια, είναι ότι το κράτος δεν δικαιούται να επιβάλλει υπέρογκους φόρους, αν προηγουμένως δεν αποδείξει ότι τους αξίζει με την κοινωνική της πολιτική σε υγεία, παιδεία, ασφάλεια, κλπ... - Τα κλίμάκια της φορολογίας των εισοδημάτων θα πρέπει να αυξηθούν. Δεν νοείται ένα εισόδημα των 35000 να φορολογείται ισότιμα με ένα εισόδημα των 65000. Είναι τεράστια η διαφορά, και χρειάζεται ομαλοποίηση των συντελεστών με ελάφρυσνη προφανώς προς τους χαμηλόμισθους. Ο ένας φορολογικός συντελεστής που προτάθηκε από κάποιους συνομιλητές, είναι κοινωνικά άδικος. Δεν μπορεί κάποιος συνταξιούχος των 600-700 Ευρώ να αναγκάζεται να πληρώνει φόρο, είναι άδικο... - Η σύνδεση του αφορολόγητου με τις αποδείξεις είναι εξαιρετική ιδέα. Για να έχει όμως πρακτική εφαρμογή, θα πρέπει να δίνει και έξτρα οικονομικό κίνητρο από το σημερινό υπάρχον, ενώ θα πρέπει σαφώς να υπάρχει και κατώτατο όριο άνευ αποδείξεων. Π.χ. μέχρι 5.000 να είναι το αφορολόγηητο χωρίς αποδείξεις, και ΄να υπάρχει η δυνατότητα αφορολόγητου μέχρι 15.000, με αποδείξεις διπλάσιου κόστους. π.χ., με αποδείξεις 12.000, το αφορολόγητο να είναι 5.000 + 6.000 = 11.000, ενώ με αποδείξεις 18.000 Ευρώ, το αφορολόγητο να είναι 5.000 + 9.000 = 14.000. Αυτό θα είναι κίνητρο για σαφάρι συλλογής αποδείξεων, χώρια που θα βοηθήσει και στο "τσάκωμα" των λαμογιών με πόθεν έσχες πάνω σ' αυτές... Καλή τύχη και πάλι, και τα συγχαρητήριά μου για το βήμα στον πολίτη...