Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Η.Σ.' | 2 Ιουνίου 2015, 00:15

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Το παρόν νομοσχέδιο ενώ στη πραγματικότητα καταργεί τα οδοιπορικά (ποιος νομός έχει αποστάσεις 160 χλμ.;), επιχειρεί να το αποκρύψει παρουσιάζοντας δήθεν σαν εξορθολογισμό και εκσυγχρονισμό του υφιστάμενου θεσμικού πλαισίου. Με την δήθεν αύξηση της ημερήσιας αποζημίωσης στα 40 € για όλους και τις «εύηχες» και «επίκαιρες» αναφορές για την «εξάλειψη ανισοτήτων» και «περιορισμού της σπατάλης», επιχειρεί να δώσει ψεύτικες ελπίδες και να αποπροσανατολίσει ομάδες εργαζομένων, αλλά και να στρέψει όλους σε άλλες ομάδες που τις στοχοποιεί. Ας μιλήσουμε ειλικρινά. Η αποζημίωση των οδοιπορικών εξόδων όπως ευθέως έχει δηλωθεί και αιτιολογηθεί με τις διατάξεις που νομοθετήθηκε για διάφορες κατηγορίες εργαζομένων, αφορά εν μέρει πραγματικά έξοδα και εν μέρει ως αναγνώριση και ως κίνητρο για απαιτητικά καθήκοντα προκειμένου να λειτουργήσει καλύτερα η κρατική μηχανή. Και είναι αλήθεια ότι ήταν επιδοματική πολιτική κατά ένα μέρος, αλλά έτσι ενεργούσαν οι Κυβερνήσεις και παρά τα αντίθετα αιτήματα των εργαζομένων να περιληφθούν στο μισθολόγιο, τον ίδιο χρόνο προωθούσαν όλο και περισσότερο την ισοπεδωτική λογική. Γι’ αυτό και οι προηγούμενες Κυβερνήσεις επέβαλλαν με τα μνημόνια σοβαρότατες περικοπές στα οδοιπορικά, αλλά δεν τόλμησαν να ούτε να τα καταργήσουν ούτε να τα ισοπεδώσουν. Το τολμά όμως σήμερα το παρόν νομοσχέδιο. Εξορθολισμός θα ήταν να διατηρήσει το μέρος που αφορά την πραγματική δαπάνη με τις διαφοροποιήσεις που πρέπει να υπάρχουν (ολιγόλεπτη ή πολύωρη παραμονή εκτός έδρας) και ταυτόχρονα να μεταφέρει το άλλο μέρος στο μισθολόγιο. Εξορθολισμός θα ήταν να επανεξετάσει και να περιορίσει τις τυχόν διαφοροποιήσεις που δεν ανταποκρίνονται σε απαιτητικά καθήκοντα, αλλά έχουν νομοθετηθεί μετά από συντεχνιακές πιέσεις. Θα ήταν πιο τίμιο να κάνει ακόμη και άλλη μία περικοπή για να μειώσει την σχετική δαπάνη, αλλά όχι να καταργεί τα οδοιπορικά και να τα αναφέρει ως «εξάλειψη ανισοτήτων» και «περιορισμού της σπατάλης». Αυτές οι λογικές θυμίζουν πονηρές «μικρομπακαλίστικες πονηριές» γίνονται από παλιά αλλά περισσότερο τα τελευταία χρόνια και οι συντάκτες του νομοσχεδίου φαίνεται να τις γνωρίζουν πολύ καλά. Γνωρίζουν όμως πόσο μπορεί να επηρεάσει την λειτουργία της κρατικής μηχανής αυτή η μονόπλευρη λογιστική λογική και εάν πραγματικά θα υπάρξει «περιορισμός της σπατάλης», όταν αποτελεί ένα πολύ μικρό ποσοστό των δαπανών που μπορούν να εξοικονομηθούν; Ας μιλήσουμε και για τα ιδιαίτερα καθήκοντα των μηχανικών για την εκτέλεση των δημοσίων έργων επειδή τα γνωρίζω, ενώ αναμφίβολα και άλλες κατηγορίες εργαζομένων θα έχουν τα δικά τους επιχειρήματα. Οι θέσεις των έργων δεν είναι πάντα εύκολα προσβάσιμες αλλά συχνά δε δύσβατα και ορεινά μέρη. Η παραμονή των μηχανικών στα έργα εν είναι ολιγόλεπτη αλλά πολύωρη και πολύ μετά την λήξη του ωραρίου επειδή οι εργασίες δεν είναι δυνατόν να διακοπούν. Αντίθετα ενώ οι εργασίες εκτελούντα με την ευθύνη τους σε συνεχή βάση ιδιαίτερα σε έργα οδοποιίας, λιμενικών κλπ., προσπαθούν με διάφορους τρόπους να ελέγχουν τις εργασίες, επειδή δεν επαρκεί ο επιτρεπόμενος αριθμός των οδοιπορικών ή δεν το επιτρέπουν άλλες υπηρεσιακές υποχρεώσεις τους. Τα έργα δεν εκτελούνται με δεδομένη πάντα την τυπική εφαρμογή της νομοθεσίας, επειδή εάν αυτό γινόταν απαρχής δεν θα μπορούσε να κατασκευασθεί κανένα έργο. Οι μηχανικοί έχουν την ευθύνη να εκτελούνται τα έργα ποιοτικά και οικονομικά, ανεξάρτητα εάν η μελέτη είναι πλήρης και επαρκής, εάν ο ανάδοχος ανταποκρίνεται ικανοποιητικά. Συχνά καλούνται να αντιμετωπίσουν μη νόμιμα αιτήματα των αναδόχων υποστηριζόμενα από οργανωμένα νομικά γραφεία, χωρίς σοβαρή νομική βοήθεια. Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει ιδιαίτερα δύσκολο το έργο τους, λόγω των πολλών διατυπώσεων και διαδικασιών που έχουν προστεθεί για την εκτέλεση των έργων, λόγω της πολύ μεγάλης υποστελέχωσης (στην Υπηρεσία μας έχει αποχωρήσει περισσότερο από το 70% έμπειρων στελεχών) και λόγω των επιπτώσεων που προκαλούν οι πολύ λίγες πιστώσεις που διατίθενται για την συντήρηση των υποδομών. Όλα τα παραπάνω απαιτούν πολύπλοκους συλλογισμούς, πολλές προσπάθειες και πολύωρη εργασία πολύ συχνά εκτός ωραρίου, ώστε να ανταποκριθεί η Υπηρεσία στο έργο της. Πραγματικά δεν είναι δυνατόν να περιγραφεί η πραγματικότητα με το παρόν κείμενο. Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι οι μηχανικοί αποχωρούν πρόωρα από τις Τεχνικές Υπηρεσίες και με ποινή στο ύψος της σύνταξης, παρότι και οι ίδιοι έχουν αυξημένες οικονομικές υποχρεώσεις λόγω της κρίσης και ούτε είναι εύκολο να βρουν άλλη εργασία. Εάν είχαν προνόμια θα εγκατέλειπαν την εργασία τους; Το παρόν νομοσχέδιο έχει λάθος λογική, δεν αντιμετωπίζει τα προβλήματα που επικαλείται αλλά δημιουργεί άλλα σοβαρότερα και πρέπει να αποσυρθεί.