Αρχική ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ ΜΕΤΡΑ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥΆρθρο 08Σχόλιο του χρήστη Ίων Ιωάννου | 11 Οκτωβρίου 2015, 12:05
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Ως νομικός απαντώ στον κ.Φώτη, αν μου επιτρέπεται εδώ, ότι αν δεν βρίσκει κάποια λογική εξήγηση σε κάποια διάταξη, θα πρέπει να φεύγει από το γράμμα του νόμου και να πηγαίνει στο πνεύμα του νόμου, στη λεγόμενη "τελολογική ερμηνεία". Εκεί θα ανακαλύπτει ότι ο λεγόμενος "σοφός νομοθέτης" (δηλαδή ο εκάστοτε Υπουργός και η Βουλή, η πάλαι ποτέ «Εκκλησία του Δήμου») στηρίζεται στο περιβόητο: «έδοξε γαρ τη Βουλή και τω Δήμω». Με κάθε σεβασμό, είναι σαν να λέμε: «Έτσι μου κάπνισε» (ή το γνωστό: «Γιατί έτσι μας αρέσει»). Πρόκειται δηλαδή για πολιτικές πλέον σκοπιμότητες, για οικονομικούς υπολογισμούς, του τύπου «τόσα μου λείπουν» ή ο,τιδήποτε άλλο σχετικό. Πρόκειται για την ουσία της ρύθμισης, που εναπόκειται στην ευχέρεια του νομοθέτη, να είναι έτσι ή αλλιώς. Και κάλλιστα, αν θελήσει να λαβαίνει υπόψη τις παρατηρήσεις της διαβούλευσης, μπορεί την άλλη πρωία να σκεφθεί ότι κάποιος έχει δίκιο και ότι υπέβαλε σωστές παρατηρήσεις και να αλλάξει τη ρύθμιση. Σε τέτοια περίπτωση θα νιώθουμε επιτέλους μια κάποια «ευτυχία» μέσα στην τόση «μαυρίλα», ότι «κάποιος μας ακούει» σαν Λαό. Έρρωσθε! ΕΚΚΛΗΣΗ κάνουμε να ακούγεται η κραυγή αγωνίας μας και να μην αντιμετωπίζουν τα προβλήματα με μηχανικό τρόπο και με αυτοματισμούς των κομπιούτερς που λειτουργούν με απλή πληκτρολόγηση και δεν χαμπαριάζουν από ανθρώπινο παράγοντα και ανθρώπινο πόνο. Και οι διοικούντες, δυστυχώς, δεν πιστεύουν ότι υπάρχει στη χώρα μας ανθρώπινος πόνος πολύς, αλλά πιστεύουν τους δανειστές που έχουν, λέει, «ανακαλύψει» ότι οι Έλληνες έχουν τάχα λίπος ακόμη. Η διαφορά είναι ότι δεν μπορούν ή ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ να διακρίνουν ποιοι το έχουν ακόμη, ώστε να την πληρώσουν ΜΟΝΟ αυτοί και όχι ο πολύς κόσμος.