Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Cato Praetor' | 11 Οκτωβρίου 2015, 23:20

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Είναι αναγκαία η ρητή πρόβλεψη στο νέο νομοθετικό πλαίσιο, της παλαιόθεν ισχύουσας στο άρ. 24 παρ. 2 Ν. 2523/1997, δυνατότητας εξάλειψης του αξιοποίνου μέσω του λεγόμενου "συμβιβασμού" με τη φορολογική Διοίκηση. Δεδομένης της κατάργησης της διαδικασίας διοικητικής επίλυσης της διαφοράς/δικαστικού συμβιβασμού στον νέο ΚΦΔ (4174/2013 συνδ. 4254/2014), ανακύπτει -κατά μίαν άποψη- κενό, το οποίο εσφαλμένα η πρόσφατη γνωμοδότηση 4/2015 του ΕισΑΠ πρότεινε να καλυφθεί in malam partem, δηλαδή με αναγνώριση της ανενέργειας του άρ. 24 Ν. 2523/97, εν είδει σιωπηράς καταργήσεώς του. Ωστόσο είναι αδύνατη η κατάργηση ευνοϊκών διατάξεων για κατηγορουμένους, οι οποίες λειτούργησαν επιτυχώς μέχρι σήμερα και έχουν, άλλωστε, σταθερή παράδοση στο ελληνικό φορολογικό νομικό πλαίσιο ήδη από το 1978 (Ν. 820). Σε κάθε περίπτωση, στην θεωρία (ενδεικτικώς ίδ. Παπακυριάκου, Ποινικά Χρονικά 2014), έχει πειστικά υποστηριχθεί ότι η εξάλειψη του αξιοποίνου στα αδικήματα φοροδιαφυγής μπορεί και πρέπει να αναγνωρίζεται, όταν ο κατηγορούμενος έχει συμβιβασθεί, με ορθή τελολογική ερμηνευτική προσέγγιση -ως ενεργού!- του άρ. 24 Ν. 2523/1997. Σκόπιμο είναι ωστόσο, προς άρση κάθε παρερμηνείας να διατυπωθεί και με ρητό τρόπο ότι το άρ. 24 διατηρεί απολύτως την ισχύ του και υπό το κράτος των νέων νομοθετικών επιλογών.