Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα5) Προτείνεται ο λογιστικός προσδιορισμός βάσει λογιστικών καταστάσεων των εισοδημάτων όλων των κατηγοριών ελεύθερων επαγγελματιών και επιτηδευματιών και η κατάργηση του ειδικού τρόπου φορολόγησης που ισχύει για ορισμένες κατηγορίες επαγγελμάτων.Σχόλιο του χρήστη Χριστοφορίδης Γιώργος | 24 Δεκεμβρίου 2009, 10:40
  • Σχόλιο του χρήστη 'Χριστοφορίδης Γιώργος' | 24 Δεκεμβρίου 2009, 10:40

    όλοι εμείς οι ελεύθεροι επαγγελματίες μηχανικοί, εκτιμώ ότι δεν έχουμε αντίρρηση να φορολογηθούμε με έσοδα - έξοδα, αρκεί βέβαια επιτέλους να δέχεται η εφορία και έξοδα. Σήμερα εκτός από ελάχιστες περιπτώσεις δαπανών, τίποτα δεν θεωρείται έξοδο. Συνεπώς για εμάς που καταστρέφουμε κάθε 4-5 χρόνια ένα αυτοκίνητο για τις μετακινήσεις μας για επαγγελματικούς λόγους, έξοδο θα πρέπει να είναι η βενζίνη και τα υπόλοιπα έξοδα συντήρησης του αυτοκινήτου, έξοδο η αγορά αυτοκινήτου με leasing, δαπάνες σε ξενοδοχεία, γεύματα σε εστιατόρια, όλα αυτά δηλαδή που δικαιολογεί ως έξοδα η κάθε επιχείρηση και που είναι δαπάνες που αφορούν την δουλειά μας. Επίσης θα πρέπει να καταργηθεί η παρακράτηση φόρου 20% στις αμοιβές μας, δηλαδή να σταματήσει επιτέλους η χρηματοδότησή του κράτους, που δανείζεται άτοκα το 20% των ακαθάριστων αμοιβών μας και μας επιστρέφει ένα μέρος μετά την υποβολή της δήλωσης μας, κατά μέσο όρο 15 μήνες αργότερα, καθώς η όποια επιστροφή φόρου έρχεται σε μας τον Σεπτέμβριο - Οκτώβριο του επόμενου έτους από αυτό που παρακρατείται. Συνεπώς με βάση την υποβολή της δήλωσης μας να προκύπτει ο φόρος που μας αναλογεί και να τον καταβάλλουμε,οπότε αν έχουμε ζημίες να μην πληρώνουμε τίποτα και να μην περιμένουμε να μας επιστραφεί η παρακράτηση της ακαθάριστης αμοιβή μας. Επίσης ενδεχόμενη αναδρομική ισχύς του μέτρου για τα εισοδήματα του 2009, όπου δεν καταχωρήσαμε στα βιβλία μας κανένα από τα παραπάνω έξοδα, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί τουλάχιστον ως ληστεία. Τέλος θέλω να επισημάνω κάτι για όλους αυτούς που συγχέουν τον μισθώτό με τον ελεύθερο επαγγλελματία. Ο μισθωτός έχει ένα εισόδημα (μικρό ή μεγάλο) που προστατεύεται από συλλογικές συμβάσεις, που αν αρρωστήσει θα πληρώνεται από το ταμείο του κανονικά, που δεν ρισκάρει τίποτα. Ο ελέυθερος επαγγελματίας μπορεί μια χρονιά να μην έχει καθόλου δουλειά ή να έχει ελάχιστη, αν αρρωστήσει και δεν δουλεύει πραφανώς θα πεινάσει, και είναι κυριολεκτικά επί ξύλου κρεμάμενος, δεν ξέρει τι του ξημερώνει αύριο και το ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ. Αυτό κύριοι είναι προσφορά στην κοινωνία. Ρισκάρουμε κάθε μέρα, μπορεί να μην μένει μια δεκάρα για εμάς αλλά πληρώνουμε κανονικά τους μισθωτούς εργαζομένους μας.Τι θα γίνει αν αυξήσετε την φορολογία μας? Επειδή προφανώς θα πρέπει να επιβιώσουμε, είτε θα προσπαθήσουμε να μετακυλίσουμε το κόστος αυτό στους πελάτες μας, που είναι το δυσκολότερο, είτε θα απολύσουμε μέρος του προσωπικού μας.