Αρχική ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ ΕΣΟΔΩΝ ΑΠΟ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣΆρθρο 52 – Τροποποίηση του ν. 4170/2013 και άλλες διατάξειςΣχόλιο του χρήστη VIVA ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΠΛΗΡΩΜΩΝ Α.Ε. (Μέλος E-Money Association) | 9 Φεβρουαρίου 2018, 13:46
  • Σχόλιο του χρήστη 'VIVA ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΠΛΗΡΩΜΩΝ Α.Ε. (Μέλος E-Money Association)' | 9 Φεβρουαρίου 2018, 13:46

    Στην παράγραφο 1 του άρθρου 62Α του Νόμου 4170/2013 θεωρούμε εξόχως σημαντική την προσθήκη μετά τη φράση «καθίσταται υποχρεωτική η ταυτοποίηση του κατόχου του» της φράσης «σύμφωνα με την Οδηγία 2015/849/ΕΕ και της σχετικής νομοθεσίας ενσωμάτωσης της στο ελληνικό δίκαιο». Καθίσταται σημαντική η παραπομπή στα βασικά νομοθετικά κείμενα, αναφορικά με την διαδικασία ταυτοποίησης και ονομαστικοποίησης των ηλεκτρονικών μέσων πληρωμής, δεδομένης της σύγχυσης που δημιουργεί η σχετική ορολογία και δη μετά την αφαίρεση της λέξης «ονομαστικοποίηση». Η παράγραφος 2 του άρθρου 62Α του Νόμου 4170/2013 προτείνεται να παραμείνει ως ισχύει σήμερα, ήτοι χωρίς την παράλειψη της φράσης «και οι οποίες δεν παρουσιάζουν υψηλό κίνδυνο για τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, φοροδιαφυγή και χρηματοδότηση της τρομοκρατίας, όπως οι παράγοντες κινδύνου αυτοί ορίζονται στο Κεφάλαιο ΙΙ, άρθρο 16, παράγραφος 3, Παραρτήματος ΙΙΙ της «ΟΔΗΓΙΑΣ (ΕΕ) 2015/849 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 20ης Μαΐου 2015». Η παράλειψη της φράσης αυτής πρακτικά αφήνει στον Υπουργό Οικονομικών την διακριτική ευχέρεια να εξαιρεί από την απαγόρευση χρήσης μη-ταυτοποιημένων μέσων πληρωμής και δραστηριότητες που εμπίπτουν στις κατηγορίες υψηλού κινδύνου. Η παράλειψη της φράσης αυτής παραβιάζει τα όρια της ελάχιστης εναρμόνισης των ζητούμενων της Οδηγίας και σε κάθε περίπτωση η νομοθετική εξουσία δεν δύναται να αφήνει αυτή την διακριτική ευχέρεια στην εκτελεστική εξουσία σε ένα τόσο σημαντικό ζήτημα. Ιδιαίτερα εφόσον ολόκληρο το πνεύμα της Οδηγίας και κατ’ επέκταση του Σχεδίου Νόμου ακολουθεί μια προσέγγιση βάσει αξιολόγησης κινδύνου (risk-based approach), αποτελεί αδικαιολόγητη αντίφαση η παράλειψη αυτή και η διακριτική ευχέρεια που αφήνει στον ΥπΟικ για εξαίρεση και δραστηριοτήτων υψηλού ρίσκου. Η παράγραφος 5 του άρθρου 62Α του Νόμου 4170/2013, όπως ισχύει σήμερα, προτείνεται να παραμείνει ως έχει και να μην διαγραφεί, όπως προτείνεται με το Σχέδιο Νόμου. Οι οντότητες του Ν. 4308/2014 με υποχρέωση αυξημένης δέουσας επιμέλειας των πελατών τους, σύμφωνα με τους ν. 3691/2008 και 3932/2011, θα πρέπει να συνεχίσουν να συλλέγουν τα στοιχεία ταυτοποίησης και δέουσας επιμέλειας των πληρωτών από τους συνεργαζόμενους Παρόχους Υπηρεσιών Πληρωμής του ν. 3862/2010 και δεδομένου ότι αυτοί λόγω του αυστηρού πλαισίου εποπτείας στο οποίο υπάγονται, πληρούν το σύνολο των προϋποθέσεων για να καλύψουν αυτή την απαίτηση. Σε διαφορετική περίπτωση δημιουργούνται σοβαρά προβλήματα στην έγκυρη συλλογή των πραγματικών στοιχείων του πληρωτή. Είναι προφανές ότι το πλέον αξιόπιστο πρόσωπο για να αναμεταδώσει τα στοιχεία ταυτοποίησης και δέουσας επιμέλειας του πληρωτή στην υπόχρεη οντότητα είναι ο Πάροχος Υπηρεσιών Πληρωμής, δια μέσω του οποίου διενεργείται η πληρωμή με ηλεκτρονικά μέσα. Σε διαφορετική περίπτωση θα πρέπει η ίδια η υπόχρεη οντότητα (τελικός δικαιούχος της πληρωμής) να συλλέξει με δικά της μέσα τα στοιχεία ταυτοποίησης του πληρωτή. Επί του θέματος αυτού ίδετε και σχόλια μας επί της διαβούλευσης του άρθρου 19 του παρόντος Σχεδίου Νόμου.