Αρχική Ρυθμίσεις για την αγορά διαδικτυακών παιγνίων- Τροποποίηση του ν. 4002/2011Άρθρο 01 – Τροποποίηση του άρθρου 25 του ν. του ν. 4002/2011 – ΟρισμοίΣχόλιο του χρήστη ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΠΙΖΙΜΗΣ | 2 Οκτωβρίου 2018, 15:39
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Με το προτεινόμενο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Οικονομικών, αν και πραγματοποιείται ένα θετικό βήμα, που είναι η θέσπιση αδειοδότησης ανοικτού τύπου για την παροχή υπηρεσιών στοιχημάτων και τυχερών παιχνιδιών μέσω του διαδικτύου, με τον συγκεκριμένο ορισμό προκαλείται, παράλληλα, πλήρης απαγόρευση αδειοδότησης των παιχνιδιών μέσω γεννήτριας τυχαίων αριθμών (RNG). Η παραπάνω απαγόρευση, βαίνει προφανώς πολύ πέραν του αναγκαίου παραβιάζοντας την αρχή της αναλογικότητας, την τήρηση της οποίας που επιτάσσει η πάγια νομολογία του ΔΕΕ, με βάση την οποία μεταξύ περισσότερων κατάλληλων μέτρων πρέπει να επιλέγεται το λιγότερο καταναγκαστικό. Όμως, το Ελληνικό Δημόσιο διαθέτει πλείστα άλλα επαρκή μέσα ελέγχου της διεξαγωγής των τυχερών παιγνίων, μέσω των κανονιστικών πλαισίων που εποπτεύει η αρμόδια ρυθμιστική Αρχή παιγνίων, όπως ενδεικτικά την υποχρεωτική κάρτα παίκτη (στο σχέδιο νόμου αναφερόμενη ως Ηλεκτρονικός Λογαριασμός Παίκτη), που οδηγεί στην ονομαστικοποίηση του παίκτη και της δραστηριότητάς του, το κανονιστικό πλαίσιο αρχών υπεύθυνου παιχνιδιού, όπως και τους εκτενείς και λεπτομερείς κανονισμούς ελέγχου της εμπορικής επικοινωνίας και της καταπολέμησης νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες. Παρ’ όλα αυτά, το προτεινόμενο σχέδιο νόμου επιλέγει να απαγορεύσει τελείως ένα τομέα της αγοράς τυχερών παιγνίων μέσω του διαδικτύου, όπως τα παιχνίδια μέσω γεννήτριας τυχαίων αριθμών (RNG), ο οποίος λειτουργεί ομαλά επί διάστημα πέραν των 7 ετών και ο οποίος συνέβαλλε καθοριστικά στην δημιουργία νόμιμης αγοράς παιγνίων και την καταπολέμηση της παράνομης διεξαγωγής. Η δε προτεινόμενη πλήρης απαγόρευση δεν εδράζεται σε καμία αιτιολογία ή αξιολόγηση της υφιστάμενης κατάστασης, ώστε να εξηγείται η αναγκαιότητά της ως εσχάτου μέσου προστασίας των πολιτών και της δημόσιας κοινωνικής τάξης από τα προβλήματα και τις παρενέργειες που συνδέονται με την διεξαγωγή τυχερών παιχνιδιών. Αντίθετα, λόγω της διαπιστωμένης εκτενούς παράνομης διεξαγωγής παιχνιδιών και της φύσης του διαδικτύου, η πλήρης απαγόρευση λειτουργίας της προαναφερόμενης αγοράς, δεν παρέχει στους ενδιαφερόμενους παίκτες τυχερών παιχνιδιών δια του διαδικτύου καμία εναλλακτική λύση, ωθώντας τους έτσι στην παράνομη διεξαγωγή. Άλλωστε, η παραπάνω απαγόρευση έρχεται και σε αντίθεση με την πάγια νομολογία του ΔΕΕ το οποίο, προκειμένου η προστασία των πολιτών από τις αρνητικές συνέπειες και επιπτώσεις των τυχερών παιγνίων να είναι αποτελεσματικότερη, δέχεται ότι οι επιχειρήσεις που ασκούν δραστηριότητες κατόπιν αδείας πρέπει να προσφέρουν μια αξιόπιστη και, ταυτοχρόνως, ελκυστική εναλλακτική επιλογή σε σχέση με τις μη προβλεπόμενες από τον νόμο δραστηριότητες, τούτο δε συνεπάγεται την προσφορά ευρέος φάσματος παιχνιδιών, την εκτεταμένη προβολή των δραστηριοτήτων τους μέσω της διαφημίσεως και τη χρησιμοποίηση σύγχρονων μεθόδων διανομής. Ως εκ των παραπάνω, η προτεινόμενη πλήρης απαγόρευση, εισάγοντας ένα εξαιρετικά δυσμενές, μη αναγκαίο και μη αιτιολογημένο περιοριστικό μέτρο, σε μία αγορά υπηρεσιών, η οποία λειτουργεί νόμιμα επί πολλά χρόνια, παραβιάζει την αρχή της αναλογικότητας και τις διατάξεις της ΣΛΕΕ για την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών στην ενιαία ευρωπαϊκή αγορά, ενώ ενθαρρύνει, δίνοντας περιθώριο ανάπτυξης, την παράνομη διεξαγωγή, την οποία η Πολιτεία οφείλει να καταπολεμά, προστατεύοντας τους πολίτες και τη δημόσια τάξη.