Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'fotunesol' | 24 Δεκεμβρίου 2009, 10:59

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Οτι μέτρο και να παρθεί δεν μπορεί να έχει αναδρομική ισχύ και να αφορά στην ήδη υπάρχουσα ιδιοκτησία. Με ποιό σκεπτικό να υπάρχει περιορισμός 1ης κατοικιας, ή τ.μ., ή αντικειμενικής αξίας ; Εγώ όταν αγόραζα ή έχτιζα (πλήρωσα βεβαίως όλους τους αναλογούντες φόρους) δεν γνώριζα ότι θα κληθώ να πληρώνω για μια ζωή και εγώ και τα παιδιά μου. Αν μου το λέγατε εκ των προτέρων ίσως να μην έχτιζα πχ 210τ.μ. αλλά 199τ.μ., ή να έχτιζα σε άλλη περιοχή, ή ίσως και να μην έχτιζα καθόλου. Τι θα πεί φόρος κατοχής; κατοχής ακινήτου ή κατοχής της χώρας από ανάξιους και σπάταλους κυβερνώντες... Ασφαλώς θα υπάρξει ο αντίλογος κυρίως λόγω φθόνου και ζήλιας από τους μη κατέχοντες. Αλλά όλοι αυτοί οι κύριοι δεν γνωρίζουν πόσα μπορεί να έχει στερηθεί κανείς για να αποκτήσει την ακίνητη περιουσία που έχει. Εξάλλου το ότι έχει κανείς κάποιο μεγάλο σπίτι δεν σημαίνει ότι έχει και τα ανάλογα μετρητά στην τράπεζα. Ή το ότι κληρονομεί κάποιο σπίτι στο χωριό δεν σημαίνει ότι έγινε ξαφνικά πλούσιος και μεγαλοϊδιοκτήτης. Τι πρέπει να κάνει δηλαδή; Να το πουλήσει; Η μοναδική ορθολογική πρόταση είναι να φορολογείται η περιουσία που αποδίδει εισόδημα, όπως και το κέρδος που προκύπτει από τις μεταβιβάσεις ακινήτων, διαιρεμένο βέβαια δια των χρόνων από την ημερομηνία αγοράς του. Για τα ακίνητα που απλά κατέχει κάποιος να μην φορολογείται καθόλου. Ειδάλλως υπάρχει και μία άλλη πρόταση: Να φορολογείται με τους συντελεστές που εσείς θέλετε το σύνολο της περιουσίας (ακίνητα, μετρητά, τιμαλφή, έργα τέχνης, αυτοκίνητα, αγορές, καταθέσεις στο εξωτερικό, μετοχές, μερίσματα, επιδόματα, εισοδήματα κλπ), ώστε να υπάρχει ισονομία. Για παράδειγμα : Εγώ γιατί να πληρώνω την ιδιοκατοίκηση σε ένα σπίτι που αξίζει 1 εκ. ευρώ και αυτός που άφησε το 1 εκ. στην τράπεζα να μην πληρώνει τίποτα και να του αποδίδει και τους τόκους;