Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΚΕΠΑ-microSTARS με την υποστήριξη του Microfinance Centre' | 22 Ιανουαρίου 2019, 15:01

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Θα πρέπει να προστεθεί παράγραφος για την ρητή απαλλαγή των μικροδανείων απο την εισφορά του 0,6% του ν.128/75, εκτός και εάν κριθεί ότι αυτή η εισφορά καλύπτει το κόστος εποπτείας αυτών των οργανισμών από τον όποιο εποπτικό οργανισμό (ΤτΕ ή όποιον ορισθεί), όποτε πρέπει να γίνει σχετική διαγραφή της σχετικής πρόνοιας στην παράγραφο 3 του άρθρου 15 του παρόντος. Επίσης θα πρέπει να αναγραφεί ρητώς ότι τα εν λόγω δάνεια δεν υπάγονται σε τέλος χαρτοσήμου και εξομοιώνονται με το καθεστώς ΦΠΑ για τις τραπεζικές χορηγήσεις, όπως αυτό εκάστοτε ισχύει. Στο άρθρο 23 του ΚΦΕ (Ν.4172/2013) αναφέρεται ότι όταν η επιχείρηση λαμβάνει δάνεια από τρίτους, οι τόκοι τους δεν εκπίπτουν φορολογικά εφόσον δεν αφορούν τραπεζικά δάνεια, διατραπεζικά δάνεια, ομολογιακά δάνεια που εκδίδουν ανώνυμες εταιρείες κατά το ποσό που υπερβαίνουν τους τόκους από το επιτόκιο των δανείων αλληλόχρεων λογαριασμών προς μη χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις (όπως αυτό αναφέρεται στο στατιστικό δελτίο οικονομικής συγκυρίας της Τράπεζας της Ελλάδος για την πλησιέστερη χρονική περίοδο πριν την ημερομηνία δανεισμού). Προτείνουμε τα δάνεια που λαμβάνει επιχείρηση από τα ιδρύματα μικροχρηματοδοτήσεων, να αντιμετωπίζονται όπως και τα λοιπά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Αν αυτό δεν συμβεί και εφόσον τα επιτόκια χορηγούμενων δανείων από τα ιδρύματα μικροχρηματοδοτήσεων είναι μεγαλύτερα από το συγκρινόμενο, μέρος των τόκων δεν θα εκπίπτει από τις επιχειρήσεις με αποτέλεσμα την άνιση μεταχείριση όμοιων χρηματοοικονομικών προϊόντων. Επίσης, ενδέχεται να δημιουργηθούν προβλήματα στις επιχειρήσεις που θα λαμβάνουν δάνεια από τα νεοσυσταθέντα ιδρύματα, καθώς οι διατάξεις θα χρήζουν ερμηνευτικών ζητημάτων από τις φορολογικές αρχές, αν δηλαδή τα τραπεζικά δάνεια θα περιλαμβάνουν ή όχι και τα προαναφερόμενα δάνεια. Οπότε θα πρέπει να ληφθεί πρόνοια στο παρόν νομοσχέδιο, έτσι ώστε για τους τόκους των δανείων που θα χορηγούνται από τα ιδρύματα μικροχρηματοδοτήσεων, να έχουν την ίδια φορολογική αντιμετώπιση με τους τόκους των τραπεζικών και διατραπεζικών δανείων. Θα πρέπει να διευκρινισθεί στην παράγραφο 2 του άρθρου 22 εάν θα είναι αποδεκτή η δυνατότητα ενός ωφελούμενου να λάβει ένα μικροδάνειο με σκοπό να εξωφλήσει ένα υφιστάμενο μικροδάνειο από άλλο ίδρυμα. Επίσης για την τήρηση αυτού του ορίου, θα πρέπει όλα αυτά τα ιδρύματα να συμβληθούν με τον Τειρεσία, τόσο για να λαμβάνουν πληροφορίες όσο και για να τις καταχωρούν. Επίσης θα πρέπει να διευκρινισθεί ότι το όριο που περιγράφεται σε αυτό το άρθρο αφορά μόνο χορηγήσεις από ιδρύματα και όχι υφιστάμενα τραπεζικά δάνεια που μπορεί να έχει λάβει κάποιος δικαιούχος. Για παράδειγμα μια επιχείρηση με υφιστάμενο τραπεζικό δάνειο ύψους 15.000€, θα μπορεί να λάβει ένα μικροδάνειο από ένα ίδρυμα μικροχρηματοδοτήσεων ύψους 25.000€ ή θα πρέπει να περιοριστεί σε εκταμίευση ύψους 10.000€; Ακόμα ένα ίδρυμα που μπορεί να παρέχει συνδυαστικά τις προτεινόμενες χρηματοδοτήσεις του άρθρου 18 (π.χ. ανοιχτό δάνειο μαζί με μίσθωση εξοπλισμού), το σύνολο τους δεν θα πρέπει να ξεπερνά τα 25.000€; Εκτιμούμε ότι τέτοιο περιορισμοί δεν θα πρέπει να υπάρχουν, καθώς σύμφωνα με την πολιτική πίστωσης του κάθε ιδρύματος, θα κρίνεται το ύψος έκθεσης ανά δικαιούχο. Σήμερα κανένας δεν έχει συνεργασία με μια μόνο τράπεζα ή άλλο πάροχο πίστωσης. Οπότε τέτοιο περιορισμοί οδηγούν σε μεγαλύτερες απαιτήσεις εποπτείας. Αντίθετα είναι ευθύνη του κάθε ιδρύματος να διαχειριστεί το όριο πίστωσης που θέλει να αναλάβει, σύμφωνα με την πολιτική του και το αποδεκτό ρίσκο. Επίσης θα πρέπει να είναι υποχρεωτική η συμμετοχή των ιδρυμάτων στην ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ ΑΕ, τόσο ως προς την λήψη πληροφοριών αλλά και προς την καταχώρηση των χορηγούμενων. Μπορεί να είναι ιδιωτική εταιρεία, με μετόχους τις τράπεζες και εποπτεία από την ΤτΕ, αλλά θα πρέπει να υποχρεωθεί από τον νόμο να δεχθεί, αυτά τα ιδρύματα. Θα πρέπει να ληφθεί πρόνοια για την αποφυγή εισόδου κερδοσκόπων στην αγορά, μέσω διαδικτυακών εταιρειών παροχής μικροδανείων, χωρίς καμία φυσική επαφή με τον δανειολήπτη. Είναι πραγματικότητα στην Ευρώπη η ύπαρξη τέτοιων «καρχαριών», όπου με το πάτημα ενός πλήκτρου, χορηγούν δάνεια μέχρι 1.000€, με δεκάδες κρυφές χρεώσεις και πραγματικό επιτόκιο πάνω από 100% ετησίως. Σε αρκετές χώρες έχουν νομοθετηθεί ανώτατα πλαφόν επιτοκίου, τα οποία όμως δεν λειτούργησαν (ανέβηκαν υπέρμετρα οι προμήθειες και έξοδα φακέλου). Οπότε αυτό που προτείνουμε είναι είτε • Να τεθεί ένα ανώτατο όριο κόστους στο άληκτο υπόλοιπο του δανείου, το οποίο θα συμπεριλαμβάνει τόκους, προμήθειες, ποινές καθυστέρησης, κόστος υπηρεσιών υποστήριξης, κ.α., και δεν θα ξεπερνάει το 20% του υπολοίπου του δανείου, το οποίο θα ελέγχεται από την εποπτεύουσα αρχή μέσω του μητρώου (υποχρεωτική ανάρτηση αυτών των πληροφοριών) ή • Να τεθεί ένα ανώτατο όριο επιτοκίου στο διπλάσιο του επιτοκίου των δανείων αλληλόχρεων λογαριασμών προς μη χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις, όπως αυτό ανακοινώνεται τακτικά από την ΤτΕ (είναι το πλέον αδύνατο σενάριο ή επιλογή, αλλά συμβαίνει σε άλλες χώρες) • Να καθοριστεί περιορισμός στα διανεμόμενα κέρδη των ιδρυμάτων μικροχρηματοδότησης, μέχρι το 35% των EBIDA τους, έτσι ώστε αφενός να αποθαρρύνονται οι κερδοσκόποι και αφετέρου να διασφαλίζεται ο κοινωνικός χαρακτήρας των ιδρυμάτων. Άλλωστε αυτό το όριο ορίζεται και στην σχετική νομοθεσία για τα ΚΑΛΟ. Τα ελάχιστα και μέγιστα όρια στην αποπληρωμή στις παραγράφους 4 & 5 του παρόντος άρθρου, δεν έχουν λόγο ύπαρξης. Έτσι όπως είναι γραμμένος ο νόμος, αποκλείει την δυνατότητα πρόωρης αποπληρωμής εντός του έτους (εάν κάποιος επιθυμεί να πάρει και να εξωφλήσει ένα δάνειο εντός 6 μηνών, γιατί να απαγορεύεται να το κάνει;).