Αρχική ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ «ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΜΕ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ»Άρθρο 04 Τροποποίηση άρθρου 13 ΚΦΕ για τις παροχές σε είδοςΣχόλιο του χρήστη Φλωρόπουλος Στυλιανός | 9 Νοεμβρίου 2019, 11:59
  • Σχόλιο του χρήστη 'Φλωρόπουλος Στυλιανός' | 9 Νοεμβρίου 2019, 11:59

    Σε σχέση με τις τωρινές διατάξεις του άρθρου 13 παρ. 3 του Κ.Φ.Ε. εξομοιώνονται οι παροχές σε είδος με τη μορφή δανείου είτε περιβάλλονται με τη μορφή έγγραφης συμφωνίας είτε όχι, καθόσον η τωρινή διάταξη που αναφέρει ότι «περιβάλλονται τη μορφή έγγραφης συμφωνίας» αντικαθίσταται από την διάταξη που αναφέρει ότι «είτε περιβάλλονται τη μορφή έγγραφης συμφωνίας είτε όχι,» και επιπροσθέτως απαλείφεται η διάταξη που ορίζει ότι «Σε περίπτωση που δεν υφίσταται έγγραφη συμφωνία δανείου, το σύνολο του αρχικού κεφαλαίου λογίζεται ως παροχή σε είδος. Η προκαταβολή μισθού άνω των τριών (3) μηνών θεωρείται δάνειο.». Η φορολόγηση του συνόλου του αρχικού κεφαλαίου σε περίπτωση που δεν υφίσταται έγγραφη συμφωνία δανείου ως παροχή σε είδος (ως ισχύει με τις τωρινές διατάξεις) μπορεί να οδηγεί σε υπέρμετρη φορολόγηση αλλά η φορολόγηση ως παροχή σε είδος του ποσού που αποτιμάται με βάση το ποσό της διαφοράς που προκύπτει μεταξύ των τόκων που θα κατέβαλε ο εργαζόμενος ή εταίρος ή μέτοχος ή συγγενικά πρόσωπα αυτών κατά την έννοια των διατάξεων της περ. στ ́ του άρθρου 2 από ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα, στη διάρκεια του ημερολογιακού μήνα κατά τον οποίο έλαβε την παροχή, εάν το επιτόκιο υπολογισμού των τόκων ήταν το μέσο επιτόκιο αγοράς, του οποίου η μέθοδος υπολογισμού ορίζεται με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, κατά τον ίδιο μήνα και των τόκων που τυχόν κατέβαλε ο εργαζόμενος ή μέτοχος ή συγγενικά πρόσωπα αυτών κατά την έννοια των διατάξεων της περ. στ ́ του άρθρου 2 από ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα, στη διάρκεια του εν λόγω ημερολογιακού μήνα οδηγεί ουσιαστικά σε μηδενική φορολόγηση. Η ουσία είναι να φορολογηθούν τα ποσά που δίνονται ως δάνειο («θεωρητικά» δίνονται καθόσον εάν δεν υπάρχει έγγραφη συμφωνία με βέβαιη χρονολογία δεν αποδεικνύεται η συμφωνία δανείου και ο φορολογούμενος δύναται να επικαλεστεί ότι επιθυμεί σε ενδεχόμενο έλεγχο από τις αρμόδιες αρχές) στην πραγματική τους υπόσταση. Η πραγματική υπόσταση δεν είναι ούτε η φορολόγηση του συνόλου του αρχικού κεφαλαίου ως παροχή σε είδος, ούτε η φορολόγηση μόνο του ποσού της διαφοράς που προκύπτει μεταξύ των τόκων ως αναλύεται ανωτέρω, ούτε η επιβολή τέλους χαρτοσήμου (1%) σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 15 παρ. 5 περ. γ΄ του Κ.Ν.Χ.Τ. ως ταμειακή διευκόλυνση, αλλά η φορολόγησή τους ως μέρισμα, ήτοι να εξομοιώνονται με ποσά που δίνονται ως μέρισμα (φορολόγηση με τις τωρινές διατάξεις 10% - με τις προτεινόμενες διατάξεις 5%) καθόσον ως επί το πλείστον οι εταίροι ή μέτοχοι είναι αυτοί που λαμβάνουν ποσά από την εταιρεία και δεν τα επιστρέφουν σε εύλογο – εντός τριμήνου - χρονικό διάστημα, ούτε εντός του ίδιου φορολογικού έτους.