Αρχική ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ «ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΜΕ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ»Άρθρο 07 Τροποποίηση του άρθρου 15 ΚΦΕ σχετικά με τις δαπάνες που αποδεικνύονται με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμήςΣχόλιο του χρήστη Αγγελος | 11 Νοεμβρίου 2019, 14:52
  • Σχόλιο του χρήστη 'Αγγελος' | 11 Νοεμβρίου 2019, 14:52

    Αν το ποσοστό δαπάνης εφαρμοσθεί επι του φορολογητεου εισοδηματος και όχι του πραγματικά διαθέσιμου, το μέτρο οδηγει σαφέστατα σε διπλή φορολογηση επι του ιδιου εισοδηματος. Ειναι συνταγματικό να ορίζει το κράτος σε ποιές συγκεκριμενες δαπάνες θα πρέπει υποχρεωτικά να διαθέτει το εισόδημα του ο πολίτης και οχι οπως αυτός ελεύθερα επιθυμεί; Σε μεσαία και υψηλα εισοδηματα όπου τοσο η φορολογια όσο και οι αφαλιστικές εισφορές είναι υψηλές, το πραγματικά διαθέσιμο εισόδημα απέχει κατά πολύ σε σχέση με το φορολογητέο. Είναι πάρα πολλές οι περιπτώσεις (ειδικά επαγγελματιών), όπου μετά την αφαίρεση από το φορολογητέο εισοδημα των φόρων, ασφαλιστικών εισφορών, ΕΝΦΙΑ, σταγεστικών δανείων, ενοικίων κ.λ.π. δυσκολα απομένει του 30% του φορολογητέου για πραγματοποίηση καταναλωτικών δαπανών. Αν πρέπει οπωσδήποτε να εφαρμοσθεί ένα τέτοιο μέτρο, τότε θα πρέπει να εφαρμοσθεί επί του πραγματικά διαθέσιμου εισοδήματος που προκύπτει μετά την αφαίρεση φορολογίας εισοδηματος, ασφαλιστικών εισφορών, ενοικίων και άλλων πάγιων εξόδων που δεν αναγνωρίζονται στις δαπάνες, όπως διατροφή, ενοίκια κ.λ.π.. Εναλλακτικά αντί του παραπάνω μέτρου θα μπορούσε το όριο για συναλλαγές με κάρτα να κατέβει και στα 50 ή 100€.