Αρχική ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ «ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΜΕ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ»Άρθρο 07 Τροποποίηση του άρθρου 15 ΚΦΕ σχετικά με τις δαπάνες που αποδεικνύονται με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμήςΣχόλιο του χρήστη Α. Καλαμάς | 14 Νοεμβρίου 2019, 09:26
  • Σχόλιο του χρήστη 'Α. Καλαμάς' | 14 Νοεμβρίου 2019, 09:26

    Είμαι και εγώ ένας από τους πολλούς που είμαι μισθωτός και πληρώνω ενοίκιο και διατροφή παιδιού και νιώθω ότι το κράτος δεν το απασχολεί η δικαιοσύνη και η ισονομία, αλλά απλά να πάρει χρήματα από όπου είναι πιο εύκολο (πχ. εμένα). Διαβάζοντας τα σχόλια πολλών συμπολιτών, κατάλαβα ότι όλοι βλέπουμε το ίδιο πρόβλημα: δεν είναι τόσο το ποσοστό που θα πρέπει να είναι οι ηλεκτρονικές αποδείξεις, αλλά το ποσό πάνω στο οποίο θα υπολογίζονται. Στην πραγματικότητα πρέπει να ορίσουμε τι είναι «πραγματικό εισόδημα». Κάποια έξοδα είναι ανελαστικά, δηλαδή δεν μπορώ να αποφασίσω τι θα κάνω αυτά τα χρήματα. Απλά πρέπει να τα πληρώσω. Το αν θα αγοράσω καινούργια τηλεόραση και αν θα πληρώσω το ενοίκιο του σπιτιού μου δεν μπαίνουν στην ίδια ζυγαριά. Το πραγματικό εισόδημα θα πρέπει να προσδιορίζεται αφού αφαιρούνται όλα τα έξοδα που είναι υποχρεωτικά (όπως γίνεται με την εισφορά αλληλεγγύης). Πχ. διατροφή παιδιών, κάθε είδους φόρος (ΕΝΦΙΑ, κληρονομιάς, κλπ.), ενοίκιο, ασφάλειες οχημάτων, τέλη κυκλοφορίας κ.α. Προσωπικά θεωρώ ότι το κράτος μας (και κατά συνέπεια ΟΛΟΙ μας) αντί να βάζει ποινές επιπλέον φόρου, θα έπρεπε να «κυνηγάει» στοχευμένα κάποιες κατηγορίες αποδείξεων που έχει παρατηρηθεί έντονη φοροδιαφυγή. Για αυτές τις αποδείξεις 1) θα εκπίπτουν εντελώς από το εισόδημα (άρα δεν θα φορολογείται ο καταναλωτής) και 2) θα του επιστρέφει και μέρος του ΦΠΑ πίσω (μέσω μείωσης φόρου) ώστε να συμφέρει το μέτρο. Είναι δεδομένο ότι αν ο ΦΠΑ είναι μεγαλύτερος της φορολογίας ΚΑΝΕΙΣ δεν έχει συμφέρον να ζητήσει απόδειξη. Στην ίδια βάση πρέπει να ξανασκεφτεί το οικονομικό επιτελείο το πού επιβάλει φόρους. Θεωρώ πως κάποια πράγματα είναι παράλογο να μην εκπίπτουν από το εισόδημα. Πχ. είναι δίκαιο το ενοίκιο να φορολογείται σε εμένα που το δίνω 22% (αφού δεν εκπίπτει) και 15% αυτοτελώς σε αυτόν που το εισπράττει; Η την διατροφή παιδιού που καταβάλλω βάση δικαστικής απόφασης, αλλά την διαχειρίζεται η μητέρα του παιδιού; Η τον ΕΝΦΙΑ που είναι φόρος που πάει στο κράτος (πρακτικά φόρος πάνω στο φόρο). Τα ιατρικά έξοδα που αφορούν συμμετοχή ασφαλισμένου σε φάρμακα και εξετάσεις είναι λογικό να μην εκπίπτουν και να φορολογούνται; Το κράτος πρέπει να μετριάσει την φορολογία στον τελικό καταναλωτή και να την μεταφέρει στον παραγωγό του προϊόντος ή της υπηρεσίας. Είναι απλά το λογικό και δίκαιο.