Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΣΟΥΡΙΑΔΑΚΙΣ ΤΣΙΜΠΡΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ' | 1 Απριλίου 2020, 10:44

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Είναι γεγονός ότι διάφορα περιστατικά των τελευταίων χρόνων στο ελληνικό χρηματιστήριο καθιστούν από πολλές απόψεις επιβεβλημένη μία ‘αυστηροποίηση’ του πλαισίου εταιρικής διακυβέρνησης. Η βασική επιλογή του νομοσχεδίου για εισαγωγή πληθώρας νέων νομοθετικών υποχρεώσεων – σε αντικατάσταση του Ν. 3016/2002 – δεν μπορεί από την άποψη αυτή να έχει ουσιαστικό αντίλογο, από τη στιγμή που οι παράγοντες της εγχώριας κεφαλαιαγοράς δεν μπόρεσαν σε γενικές γραμμές να σταθούν στο επίπεδο που οι περιστάσεις απαιτούσαν. Διαπίστωση που δυστυχώς δεν αφορά μόνο τις περιπτώσεις σκανδάλων που απασχόλησαν την επικαιρότητα τον τελευταίο καιρό. Την ίδια στιγμή όμως δεν είναι σωστό να παραγνωρίζονται τα οικονομικά δεδομένα πολλών από τις εισηγμένες στο Χρηματιστήριο της Αθήνας εταιρειών. Η επιβολή ενός άκαμπτου οργανωτικού πλαισίου σε όλες τις εταιρείες και η συνακόλουθη αύξηση του κόστους συμμόρφωσης, κινδυνεύει είτε να διαιωνίσει τη γνωστή κουλτούρα ‘επιδερμικής’ προσαρμογής στις υποχρεώσεις εταιρικής διακυβέρνησης (για τους πλέον ριψοκίνδυνους εισηγμένους επιχειρηματίες) είτε να επιταχύνει το υπολογίσιμο τα τελευταία χρόνια ρεύμα αποχώρησης υγιών και με καλές προοπτικές εταιρειών από το χρηματιστήριο (για όσους αντιληφθούν το πραγματικό διακύβευμα – οι ίδιοι θα μπορούσαν ταυτόχρονα να εκμεταλλευτούν και τη χρονική συγκυρία υποχώρησης των τιμών των μετοχών της μειοψηφίας που φαίνεται πιθανή για το επόμενο χρονικό διάστημα). Αν επαληθευτεί η πρώτη εκδοχή το νέο πλαίσιο θα έχει αποτύχει, εάν η δεύτερη τότε θα έχουμε καταφέρει να ‘κόψουμε το κεφάλι’ που πονούσε, έστω πολύ, και να δώσουμε τη χαριστική βολή στις προοπτικές επιβίωσης του ελληνικού χρηματιστηρίου … Θα πρέπει επομένως να υπάρξει πρόβλεψη δυνατότητας μικρότερου μεγέθους εταιρειών (συγκριτικά, δηλαδή κατά τα ελληνικά οικονομικά και επιχειρηματικά δεδομένα και όχι απαραίτητα με αναφορά στην ευρωπαϊκή πραγματικότητα) να αποφύγουν ορισμένες υποχρεώσεις ή να οδηγηθούν σε μία απλουστευμένη εφαρμογή κάποιων από αυτές. Είναι δηλαδή αναγκαίο, ο Έλληνας νομοθέτης να διχοτομήσει την έννοια των εισηγμένων εταιρειών ως ‘δημοσίου ενδιαφέροντος’ και στις μικρότερες από αυτές να δώσει τη δυνατότητα, επιλεκτικής και με κάποιο μηχανισμό ενημέρωσης, π.χ. ίσως δια της προβλεπόμενης στο άρθρο 152 του Ν. 4548 δήλωσης, αποφυγής κάποιων από τις υποχρεώσεις (opt-out). Η δυνατότητα αυτή θα μπορούσε να υποβληθεί και σε κάποιο μηχανισμό έγκρισης, π.χ. από τη Γενική Συνέλευση των μετόχων ή από κάποιο εξωτερικό φορέα. Είναι χαρακτηριστικό ότι αντίστοιχη δυνατότητα παρέχεται σε κάποιο βαθμό σε εποπτευόμενες εταιρείες όπως επιχειρήσεις παροχής επενδυτικών υπηρεσιών μικρότερου μεγέθους κλπ., δυνατότητα που μπορεί ίσως να αποτελέσει οδηγό και πάντως δίνει το νόημα της αποδοχής από το νομοθέτη της διάστασης του κόστους σε τέτοιες περιπτώσεις.