Αρχική ΕΤΑΙΡΙΚΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΝΩΝΥΜΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ, ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΓΟΡΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΚΑΙ ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ (ΕΕ) 2017/828 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥΆρθρο 50 Διαχείριση κινδύνων και ρευστότηταςΣχόλιο του χρήστη Elena Papachristou & Alexis Kontogiannis - Ζέπος και Γιαννόπουλος Δικηγορική Εταιρεία | 1 Απριλίου 2020, 14:07
Όπως αναφέραμε και στο σχόλιο επί του άρθρου 38 ο εν λόγω περιορισμός στο ανώτατο επίπεδο μόχλευσης καθιστά το επενδυτικό αυτό όχημα λιγότερο ευέλικτο και ελκυστικό για πιθανούς επενδυτές και ταυτόχρονα λιγότερο ανταγωνιστικό σε σύγκριση με το μοντέλο που υιοθετείται σε άλλα κράτη- μέλη της ΕΕ. Σε αντίθεση με τον ποσοτικό περιορισμό που θέτει το παρόν σχέδιο νόμου, σε αρκετά κράτη- μέλη της ΕΕ οι όποιοι περιορισμοί στο ανώτατο επίπεδο μόχλευσης (εάν υπάρχουν ανάλογα πάντα με το εκάστοτε επενδυτικό περιβάλλον) αφορούν αποκλειστικά ΟΕΕ οι οποίοι απευθύνονται σε ιδιώτες επενδυτές ενώ αντίθετα για τους θεσμικούς επενδυτές δεν υφίστανται ανάλογοι περιορισμοί. Επομένως προτείνουμε να επανεξεταστεί ο υφιστάμενος περιορισμός λαμβάνοντας υπόψη και τη δυνατότητα κατηγοριοποίησης των ΟΕΕ σε ΟΕΕ που απευθύνονται σε ιδιώτες επενδυτές και σε ΟΕΕ που απευθύνονται αποκλειστικά σε θεσμικούς επενδυτές