Αρχική ΕΤΑΙΡΙΚΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΝΩΝΥΜΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ, ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΓΟΡΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΚΑΙ ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ (ΕΕ) 2017/828 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥΆρθρο 04 Πολιτική καταλληλότητας των μελών διοικητικού συμβουλίουΣχόλιο του χρήστη Nestor Advisors | 2 Απριλίου 2020, 13:58
  • Σχόλιο του χρήστη 'Nestor Advisors' | 2 Απριλίου 2020, 13:58

    Με τη διάταξη του άρθρου 4 εισάγεται η υποχρέωση των ανωνύμων εταιρειών να διαθέτουν πολιτική καταλληλότητας των μελών του διοικητικού συμβουλίου. Η αιτιολογική έκθεση συγκεκριμένα αναφέρει ότι καθιερώνεται μεν η υποχρέωση για τις εταιρείες να καθορίζουν τα κριτήρια βάσει των οποίων θα είναι επιλέξιμα τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου, παρέχεται όμως η ευελιξία σε αυτές να διαμορφώνουν την εν λόγω πολιτική με βάση τα ειδικότερα κατά περίπτωση χαρακτηριστικά τους, αποφεύγοντας την προσέγγιση “one size fits all”. Η εκ του νόμου υποχρέωση κατάρτισης και εφαρμογής τέτοιας πολιτικής σε εισηγμένες εταιρίες είναι μία υποχρέωση που, με την εξαίρεση του τραπεζικού τομέα, δεν συναντάται σε άλλες γνωστές σε μας δικαιοδοσίες. Αντιθέτως, η συνήθης πρακτική που ακολουθείται είναι η εισαγωγή τέτοιας πρόβλεψης σε κώδικες εταιρικής διακυβέρνησης για εισηγμένες εταιρείες, οι οποίοι, με διατάξεις ουσιαστικού χαρακτήρα, επιβάλουν «συμμόρφωση ή εξήγηση» (comply or explain). Κατά τη γνώμη μας, οι λόγοι είναι δύο: πρώτον, ενώ στις τράπεζες η κοντινή παρακολούθηση του περιεχομένου των πολιτικών αυτών από τον επόπτη είναι εφικτή με δεδομένη την «παρεμβατικότητα» του τελευταίου και το σχετικά μικρό αριθμό των υπό επίβλεψη επιχειρήσεων, η ανάθεση παρόμοιου τύπου επιτήρησης στον επόπτη της κεφαλαιαγοράς θα κατέληγε σε ένα βαθμό παρεμβατικότητας που δύσκολα συμβιβάζεται με την σχετικά «ελαφρότερη» (και από πλευράς δημοσιονομικής) φιλοσοφία επιτήρησης, αλλά και με την σχετικά περιορισμένη διακριτική ευχέρεια που διαθέτει. Συνεπώς, η παράγραφος 3 του ίδιου άρθρου που ορίζει ότι η πολιτική καταλληλότητας και κάθε τροποποίηση υποβάλλεται προς έγκριση στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς φαντάζει ιδιαίτερα προβληματική, καθώς (α) δεν αναφέρει τα κριτήρια της απαιτούμενης έγκρισης, και (β) είναι βέβαιο ότι θα έχει ως αποτέλεσμα μια νομικιστική προσέγγιση - όπως συμβαίνει και με όλα τα έγγραφα που απαιτούν δημόσια έγκριση, με την πολιτική να γίνεται από ουσιαστικό εργαλείο εταιρικής διακυβέρνησης του διοικητικού συμβουλίου, τυπική διαδικασία κάτω από την «ιδιοκτησία» των δικηγόρων της επιχείρησης. Πιστεύουμε λοιπόν πως είναι προτιμότερο οι πολιτικές καταλληλότητας να αποτελούν αντικείμενο ρύθμισης του Κώδικα Εταιρικής Διακυβέρνησης και όχι υποχρεωτικής νομικής διάταξης. Επιπλέον, η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς θα μπορούσε, στα πλαίσια της εφαρμογής του Κώδικα, να δημοσιοποιεί τις απόψεις της για το ποιες είναι οι χειρότερες (ή οι καλύτερες) εταιρείες. Στο ίδιο άρθρο (4.1.γ) γίνεται αναφορά στον τρόπο επιλογής υποψηφίων μελών του διοικητικού συμβουλίου από καταλόγους. Καθώς όμως δεν παρέχεται καμία περαιτέρω διευκρίνηση, ο τρόπος παραμένει ασαφής και επιτρέπει παρερμηνείες. *Η Nestor Advisors είναι συμβουλευτική εταιρία με έδρα στο Λονδίνο και εξειδικεύεται σε θέματα εταιρικής διακυβέρνησης (https://www.nestoradvisors.com/)