Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Μιχάλης Μαλαματίνας' | 13 Ιουλίου 2020, 15:07

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Η Κυβερνητική προσπάθεια για την προσέλκυση κεφαλαίων/εισοδημάτων πολιτών τρίτων χωρών που μεταφέρουν την φορολογικής τους βάση στην Ελλάδα με φορολογικό συντελεστή 7% για 10 έτη, γενικά είναι προς την σωστή κατεύθυνση αλλά σαφέστατα ανεπαρκής. Επειδή τυγχάνω να είμαι κάτοικος εξωτερικού (ΗΠΑ), υπό αυτές τις συνθήκες δεν θα μετέφερα σε καμμία περίπτωση την φορολογική μου βάση στην Ελλάδα για τους παρακάτω λόγους. Κυρίως, υπάρχουν δύο σοβαροί αποτρεπτικοί παράγοντες που ακυρώνουν την έξυπνη πρόθεση της κυβερνητικής προσπάθειας. Το χρονικό όριο της 10ετίας είναι σοβαρός ανασταλτητικός παράγοντας καθώς ένας συνταξιούχος που είναι πχ. 65 ετών τι θα πρέπει να υπολογίζει για τα φορολογικά του βάρη μετά την 10ετία, 30%, 40% ή τί; κι ενδεχομένως, με το ρίσκο να έχει απωλέσει στο μεσοδιάστημα ισχύουσες ευεργετικές διατάξεις στην παρούσα φορολογική του βάση. Άρα αυτή η χρονική αβεβαιότητα του νομοσχεδίου συντηρεί μια μεγάλη ανασφάλεια που ακυρώνει τις όποιες πιθανές σκέψεις κάποιου που θα επιχειρούσε να μεταφέρει την έδρα του• ειδικά, στην Ελλάδα που χαρακτηρίζεται από την διαρκή αστάθεια του φορολογικού της πλαισίου με την συχνή μεταβολή κυβερνήσεων και φορολογικών πολιτικών. Προτεινόμενη λύση: Η θέσπιση τουλάχιστον 20ετιας ή χωρίς κανένα χρονικό όριο όπως στην Ελβετία και χωρίς δικαίωμα μετατροπής των όρων της σύμβασης από μελλοντικές κυβερνήσεις. Ο φορολογικός συντελεστής (7%) φαινομενικά προσφέρει ένα σχετικό κίνητρο, εν τούτοις δεν είναι και τόσο ελκυστικός. Συνυπολογίζοντας ότι σε πολλές χώρες συμπεριλαμβανόμενων των ΗΠΑ, οι συντάξεις μέχρι ένα επίπεδο εισοδήματος που θεωρείται το ελάχιστο για μια ευπρεπή διαβίωση είναι εντελώς αφορολόγητο, πχ. σε πολλές πολιτείες το αφορολόγητο ποσό ανέρχεται σε $35.000 ετησίως. Άρα, γιατί να μεταφέρει κανείς την φορολογική του βάση και να φορολογείται με 7%; Επιπλέον, η αδυναμία πίστωσης χρεωστικών διαφορών υποσκάπτει περαιτέρω το υποτιθέμενο φορολογικό κίνητρο, ειδικά όταν κάποιος έχει επιπλέον εισοδήματα από άλλες πηγές βλ. ακίνητα όπου τα έξοδα συντηρήσεων κα. αφαιρούνται από το συνολικό φορολογικό του βάρος. Γι αυτό τον λόγο, θα πρέπει να διαχωριστούν οι συντάξεις από τις υπόλοιπες πηγές εισοδημάτων. Προκειμένου όμως, να υπάρχει ισονομία, δικαιοσύνη κι αποτελεσματικότητα στην φορολογία μεταξύ των εγχώριων κι αλλοδαπών φορολογούμενων θα πρέπει να υπάρξουν οριζόντιες παρεμβάσεις για την επίλυση του θέματος. Προτεινόμενη λύση: Οι συντάξεις των πολιτών που μεταφέρουν την φορολογική τους βάση να είναι αφορολόγητες στο επίπεδο που ισχύει στις χώρες προέλευσης τους ή για λόγους ισονομίας μεταξύ εγχώριων κι αλλοδαπών φορολογουμένων οι συντάξεις να είναι αφορολόγητες για όλους μέχρι ένα επίπεδο που θεωρείται το ελάχιστο για μια ευπρεπή διαβίωση βλ. €15.000-€20.000 ετησίως που είναι σωστό και δίκαιο και για τους Έλληνες συνταξιούχους. Οι ελάχιστες συντάξεις δεν νοείται να φορολογούνται! Η δε προκύπτουσα διαφορά από την ελάχιστη βάση να είναι αφορολόγητη για το μεταφερόμενο εισόδημα συντάξεων εφόσον είναι αφορολόγητο στην χώρα προέλευσης ή να φορολογείται με 7% εφόσον ο ξένος φορολογικός συντελεστής είναι υψηλότερος. Το συνταξιοδοτικό εισόδημα θα πρέπει να διαχωριστεί από τα υπόλοιπα εισοδήματα τα οποία σύμφωνα με το νομοσχέδιο να φορολογούνται με τον προτεινόμενο συντελεστή 7%. Επιπλέον, οι αλλοδαποί, εφόσον δεν έχουν συνεισφέρει στο τοπικό σύστημα υγείας θα είναι δίκαιο να επιβαρύνονται με μια ονομαστική μηνιαία συνδρομή πχ. €100 για βασική υγειονομική κάλυψη που είναι αρκετά υψηλότερη από την εισφορά 6% μιας εγχώριας σύνταξης €15.000 ετησίως. Τέλος, πιθανές φορολογικές διαφορές μεταξύ των δύο χωρών θα πρέπει να αντιλογίζονται. Προσωπικά, μόνον έτσι θα αποφάσιζα την μεταφορά της φορολογικής μου βάσης για όλα μου τα περιουσιακά στοιχεία! My two cents!