Αρχική Κώδικας Διευθέτησης Οφειλών και Παροχής Δεύτερης ΕυκαιρίαςΆρθρο 113 – Σκοπός – ορισμοίΣχόλιο του χρήστη ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ | 30 Αυγούστου 2020, 16:10
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ' | 30 Αυγούστου 2020, 16:10

    Πρέπει να προβλέπεται η δυνατότητα ενός χρηματοδοτικού φορέα-πιστωτή να έχει την πρωτοβουλία ή να διεξάγει απευθείας μόνος του την διαδικασία εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών, σε περίπτωση που έχει έχει σαφώς μεγαλύτερο ύψος απαιτήσεων έναντι του οφειλέτη. Δεν μπορεί για παράδειγμα σε ένα σύνολο οφειλών 100.000 ευρώ ενός οφειλέτη σε τρεις τράπεζες κατά την εξής σχέση: τράπεζα Α 85000 και τράπεζα Β 10000 και τράπεζα Γ 5000 να μην δίνεται ένας πρωταγωνιστικός ρόλος στην Α, η οποία θα είναι αυτή που θα κάνει την εξωδικαστική ρύθμιση ενημερώνοντας και τις υπόλοιπες. Αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο σε περίπτωση που υπάρχει μόνο μια τράπεζα που έχει εμπράγματη ασφάλεια ενέγγυου δανειστή σε βάρος του οφειλέτη λόγω χρεών σημαντικού ύψους, ενώ οι τυχόν άλλες δεν έχουν εμπράγματη ασφάλεια, διότι οι απαιτήσεις τους ήταν πολύ μικρές. Είναι πολύ δυσλειτουργικό και γραφειοκρατικό όταν αναμιγνύονται πολλές 3 διαφορετικές τράπεζες, για διαφορετικά χρέη, πολύ δε περισσότερο όταν για τα χρέη αλλού υπάρχουν ή αλλού δεν υπάρχουν συνοφειλέτες και εγγυητές. Για τον λόγο αυτό πρέπει να υπάρχει ένα είδος leading bank. Και αυτό όχι μόνο εδώ στον Κώδικα αλλά και σε κάθε άλλη περίπτωση.