Αρχική Κώδικας Διευθέτησης Οφειλών και Παροχής Δεύτερης ΕυκαιρίαςΆρθρο 01 – Σκοπός της πτώχευσηςΣχόλιο του χρήστη Σπύρος | 4 Σεπτεμβρίου 2020, 23:25
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Πάνω από μια δεκαετία δίνουμε καθημερινό αγώνα να είμαστε άνθρωποι, λειτουργικοί, παραγωγικοί, οικονομικά ενεργοί, για να μην γινόμαστε βάρος στους γύρω μας και την κοινωνία. Οι συνθήκες ολοένα επιδεινώνονται, συχνά δραματικά όπως με την πανδημία, και γνωρίζουμε ότι οι πιθανότητες είναι εναντίον μας. Στο μεταξύ, σαν να μην έφτανε η οικονομική καταστροφή μας και όλα τα δεινά που αυτή συνεπάγεται σε προσωπικό και οικογενειακό επίπεδο, διωκόμαστε δικαστικά ως κοινοί εγκληματίες. Ποιό ήταν το έγκλημά μας ώστε να τιμωρούματε τόσο παραδειγματικά. Ότι επενδύσαμε στη χώρα μας, πιστέψαμε στην ελληνική οικονομία, προσφέραμε δουλειά στους συνανθρώπους μας, και, με εμπιστοσύνη στο κράτος και τις τράπεζες, βάλαμε ως εγγύηση τις πρώτες μας κατοικίες. Όχι αυτές που αγοράστηκαν με στεγαστικά και άλλα θαλασσοδάνεια, αλλά εκείνες που είχαν αποκτηθεί πριν την έναρξη της επιχειρηματικής μας δραστηριότητας. Τώρα λοιπόν, βαλλόμενοι από παντού, κατόπιν αρκετών ανακεφαλαιώσεων για τις τράπεζες αλλά για εμάς καταιγισμό διώξεων, κατασχέσεων, λουκέτων, αποκλεισμών από την ενεργό οικονομική ζωή, καλούμαστε να τους παραδώσουμε τα σπίτια μας αυτοβούλως, με αντάλλαγμα ένα νέο ξεκίνημα (?). Σε τι ξεκίνημα αναφέρεστε για ανθρώπους – Έλληνες πολίτες – 50 – 60 – 70 ετών? Εσείς ισχυρίζεστε επανειλημμένα ότι δεν θα διωχθούν και τιμωρηθούν οι καλοπροαίρετοι και οι αποδεδειγμένα σε αδυναμία παρά μόνο οι κακοπληρωτές και μπαταχτσήδες. Ποιοί είναι αυτοί οι “ευάλωτοι” αν όχι όλοι εμείς που, έχοντας ήδη εξοντωθεί οικονομικά και ηθικά, χάνουμε άδικα και τη στέγη μας? Αν πραγματικά θέλετε να βοηθήσετε τη χώρα και την κοινωνία ώστε να μη δημιουργηθούν στρατιές άνεργων και άστεγων και οικονομικά ανενεργών πολιτών, θεσπίστε συγκεκριμένα κριτήρια προστασίας πρώτης κατοικίας, όπως χρόνος και τρόπος απόκτησης (πριν, κατά, μετά την έναρξη επιχειρηματικής δραστηριότητας), εμβαδόν (πχ. ως 120-130-140 τμ), αξία ακινήτου (πχ 100-150-200 χιλιάδες ευρώ), εισόδημα (ελάχιστο όριο διαβίωσης ατόμων και οικογενειών). Όλα τα υπόλοιπα αποτελούν υπεκφυγές, υποτίμηση της νοημοσύνης μας για πολλοστή φορά και εξυπηρετούν αλλότρια συμφέροντα.