Αρχική Κώδικας Διευθέτησης Οφειλών και Παροχής Δεύτερης ΕυκαιρίαςΆρθρο 103 – Απαλλαγή του οφειλέτηΣχόλιο του χρήστη ΑΡΓΥΡΗΣ ΑΡΓΥΡΙΑΔΗΣ | 6 Σεπτεμβρίου 2020, 17:39
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Η νέα διάταξη είναι από άποψη χρονικού πλαισίου επαχθέστερη της υφιστάμενης (άρθρο 168 ΠτΚ), καθόσον προβλέπει απαλλαγή μετά την 3ετία αντί των 2 ετών που ισχύει σήμερα. Επιπροσθέτως το πρόβλημα παραμένει. Η συντριπτική πλειοψηφία των οφειλών τυποποιούνται ως ποινικά αδικήματα τελεσθέντα με δόλο (μη απόδοση ΦΠΑ και φόρου εισοδήματος, έκδοση ακάλυπτης επιταγής, μη καταβολή δεδολευμένων αποδοχών εργαζομένων κλπ). Συνεπώς λαμβάνοντας υπόψη τη διατύπωση της διάταξης ο οφειλέτης θα απαλλάσσεται μόνον από τα τραπεζικά του χρέη αλλά ουδόλως θα μπορεί να κάνει νέα αρχή (fresh start) σε αντίθεση με όσα επιτάσσει το Κοινοτικό δίκαιο και η κοινή λογική. Σημειωτέον ότι η σχετική Ευρωπαϊκή Οδηγία (1023/2019) δίνει έμφαση στον τρόπο πρόκλησης της αφερεγγυότητας του οφειλέτη και όχι στη φύση του αδικήματος per se. Συνεπώς η διάταξη του άρθρου 103 παρ. 8 μπορεί να αναμορφωθεί ως ακολούθως: «Δεν απαλλάσσεται ο οφειλέτης που ενήργησε έναντι των πιστωτών του δολίως ή κακόπιστα κατά τη περίοδο συσσώρευσης των χρεών του ή κατά τη διαδικασία αφερεγγυότητας του παρόντος Κώδικα».