Αρχική Ειδικό μισθολόγιο Α.Α.Δ.Ε.Άρθρο 22 – Έναρξη ισχύοςΣχόλιο του χρήστη Κωνσταντίνος | 24 Νοεμβρίου 2020, 09:19
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Κυρίες-Κύριοι, Με αφορμή την διαβούλευση του ειδικού μισθολογίου της ΑΑΔΕ, θα ήθελα να σας επιστήσω την προσοχή στο παρακάτω ζωτικής σημασίας ζήτημα, το οποίο φαίνεται επιτέλους να επιλύεται μόνο για τους συναδέλφους της ΑΑΔΕ, αλλά αφορά και τους υπόλοιπους συναδέλφους του Υπουργείου Οικονομικών. Παράλληλα με το ζήτημα των οικονομικών απολάβών των νέων συναδέλφων, για την αντιμετώπιση του οποίου πολύ ορθά λαμβάνεται μέριμνα στο εν λόγω νομοσχέδιο, υφίσταται και το ζήτημα της προσωπικής διαφοράς των παλαιοτέρων υπαλλήλων, υπηρετούντων επαναλαμβάνω στο Υπουργείο Οικονομικών και στους εποπτευόμενους φορείς, που αναγνωρίζουν από το 2015 και έπειτα τίτλους σπουδών (Πτυχίο, Μεταπτυχιακό και Διδακτορικό). Η προαναφερθείσα στρέβλωση, η οποία οφείλεται στις προβλέψεις του άρθρου 27 παράγραφος 1 του ν. 4354/2015, έχει οδηγήσει σε απόγνωση αρκετούς συναδέλφους, που με οικογενειακό/προσωπικό μόχθο και φυσικά οικονομικό κόστος, επένδυσαν στις σπουδές, προκειμένου να βελτιώσουν την ζωή τους και ως ανταμοιβή έλαβαν μείωση μισθού, η οποία εν πολλοίς οφείλεται στην διαφορετική φορολογική και ασφαλιστική επιβάρυνση μισθού και προσωπικής διαφοράς. Η αναγνώριση πτυχίου ή της συνάφειας μεταπτυχιακού ή διδακτορικού τίτλου και η συνακόλουθη μετάταξη ενός υπαλλήλου σε ανώτερη κατηγορία, αποτελεί στην πράξη προωθημένη μισθολογική εξέλιξη η οποία οφείλεται στα αυξημένα πλέον τυπικά προσόντα του. Παράλληλα η μετάταξη σε ανώτερη κατηγορία ενός υπαλλήλου λόγω τίτλων σπουδών, αποτελεί θεμελιώδης άσκηση δικαιώματος εκ μέρους του, η οποία δεν μπορεί εν τέλει να αποβαίνει σε βάρος του. Η συγκεκριμένη στρέβλωση εκτός της προαναφερθείσας μείωσης, δημιουργεί παράλληλα και μια σειρά σημαντικών ενδουπηρεσιακών ανισοτήτων, μιας και συνάδελφοι με τα ίδια προσόντα και τα ίδια χρόνια υπηρεσίας και με τα ίδια καθήκοντα, αμείβονται με τελείως διαφορετικό και άνισο τρόπο. Για παράδειγμα: α)αμείβομαι λιγότερο ως ΠΕ κατηγορίας υπάλληλος με αναγνωρισμένο συναφές μεταπτυχιακό τίτλο, από ότι αμειβόμουν ως ΔΕ κατηγορίας κατά περίπου 110€ τον μήνα, ενώ παράλληλα β) αμείβομαι λιγότερο κατά 450€ περίπου από συνάδελφο της ίδιας κατηγορίας εκπαίδευσης με τα ίδια έτη υπηρεσίας, ο οποίος μάλιστα δεν είναι κάτοχος συναφούς μεταπτυχιακού τίτλου. Αρκετοί συνάδελφοι υπό των φόβο των παραπάνω συνεπειών, έχουν οδηγηθεί στην επιλογή της μη κατάθεσης των σχετικών τίτλων. Τίτλων για την απόκτηση των οποίων επαναλαμβάνω έχουν θυσιάσει σημαντικά πράγματα σε διάφορα επίπεδα. Για τους παραπάνω λόγους θα πρέπει να ληφθεί μια νομοθετική πρωτοβουλία, η οποία δεν θα επιτρέπει να επέρχεται μείωση της προσωπικής διαφοράς στις περιπτώσεις μετάταξης υπαλλήλου σε ανώτερη κατηγορία λόγω αναγνώρισης τίτλων σπουδών και το συγκεκριμένο νομοσχέδιο αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία. Μπορεί να ενταχθεί σε αυτό μία νομοθετική πρόβλεψη, η οποία θα επαναφέρει την προσωπική διαφορά όσων έχουν υποστεί την αδικία αυτή στα προ αναγνώρισης των τίτλων σπουδών επίπεδα ή αν αυτό δημιουργεί άλλου τύπου ανισότητες να τους «εξισώνει» με τους συναδέλφους τους που έχουν τα ίδια προσόντα και τα ίδια έτη υπηρεσίας. Η φιλοσοφία του εν λόγω νομοσχεδίου είναι ορθά βασισμένη σε σύγχρονες πρακτικές Διοίκησης Ανθρώπινου Δυναμικού. Οι ίδιες αρχές όμως επιβάλλουν (όπως ορθά προβλέπεται στο παρόν νομοσχέδιο μέσω του παραδείγματος των νεοπροσλαμβανόμενων), την ΙΣΗ αντιμετώπιση όλων των υπαλλήλων και την σχετική μέριμνα προς την κατεύθυνση αυτή. Διότι πολύ ορθά στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο υπάρχουν προβλέψεις για την προσέλκυση προσωπικού υψηλών προσόντων στην ΑΑΔΕ, που για παράδειγμα μπορεί να έχει φύγει στο εξωτερικό αναζητώντας μια θέση εργασίας(ή που σκέφτεται να το πράξει). Αναρωτιέμαι όμως έστω και σε σημειολογικό επίπεδο το εξής: πως θα διεκδικηθεί προσωπικό υψηλών προσόντων και πως θα του δείξουμε έμπρακτα ότι του εξασφαλίζουμε εργασιακή ασφάλεια, ευκαιρίες εξέλιξης και ανταγωνιστικές αποδοχές, εάν δεν ληφθούν πρωτοβουλίες προκειμένου να μην υφίσταται αδικίες το ήδη υπάρχον προσωπικό υψηλών προσόντων του Υπουργείου Οικονομικών, το οποίο πέραν των όποιων τυπικών προσόντων ή δεξιοτήτων διαθέτει και πολύτιμη εμπειρία;