Αρχική Ειδικό μισθολόγιο Α.Α.Δ.Ε.ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’ Ειδικό μισθολόγιο Α.Α.Δ.Ε. Άρθρο 1 – Πεδίο εφαρμογήςΣχόλιο του χρήστη Κ.Λ. | 24 Νοεμβρίου 2020, 11:58
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Στο υπό διαβούλευση νομοσχέδιο ελπίζω να λάβει υπόψη η πολιτική ηγεσία το πλήθος των εμπεριστατωμένων σχολίων που έχουν κατατεθεί. Το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο τίθεται προσχηματικά σε διαβούλευση αφού είναι αδιανόητο μισθολόγιο χωρίς αναφορά μισθών. Είναι εντελώς αόριστο. Το νομοσχέδιο προβαίνει σε ένα νομικά ανεπίτρεπτο, αντισυνταγματικό και απολύτως αντικοινωνικό και αντεργατικό τέχνασμα. Συνδέει το μισθό του εργαζομένου με την αξιολόγηση, στην οποία δεν παραπέμπει ρητά. Ο μισθός είναι και οφείλει να είναι στην έννομή μας τάξη αντιπαροχή της εργασίας, δεν είναι δυνατόν να συναρτάται ο μισθός για παροχή εργασίας σήμερα με την αξιολόγηση για παρελθόν διάστημα. Ο μόνος λόγος που τίθεται είναι η εμπέδωση της δύναμης του διοικητή της αρχής προς τους εργαζόμενους, που στη συντριπτική τους πλειοψηφία απεργούν/απέχουν από το σύστημα αξιολόγησης με αδιαφανή κριτήρια. Τιμωρείται έτσι το νόμιμο δικαίωμα των υπαλλήλων σε απεργία. Ακόμα σε όλο το νομοσχέδιο οι κανονιστικές αρμοδιότητες του διοικητή της αρχής πολλαπλασιάζονται σε σχέση με όσες προβλέπονται στον ιδρυτικό νόμο της αρχής, απουσιάζει η σύμφωνη γνώμη του ΥΠΕΣ και το άλλο όργανο διοίκησης, το συμβούλιο διοίκησης. Μια αρχή με χιλιάδες εργαζομένους, στο έλεος ενός μόνο οργάνου/ατόμου, χωρίς έλεγχο και μάλιστα σε ένα τομέα όπως τα δημόσια έσοδα της χώρας. Το άρθρο 11 που είναι ουσιώδες για το μισθό του εργαζόμενου είναι παντελώς αόριστο, ανεφάρμοστο και ανισυνταγματικό. Εισάγει διακρίσεις μεταξύ εργαζομένων, εισάγει ανεπίτρεπτη και αναιτιολόγητη διάκριση κατά των δόκιμων υπαλλήλων, εισάγει μια αντισυνταγματική σύνδεση του μισθού με την αξιολόγηση, ενώ ο μισθός είναι αντιπαροχή της εργασίας. Είναι στην πράξη αδύνατον να εφαρμοστεί και κρύβει μια κατάσταση δοσοληψίας μεταξύ υπαλλήλων και προϊσταμένων και την εξάρτηση από τον διοικητή της αρχής. Δεν αφορά μόνο την αντιπολίτευση ή τους συνδικαλιστές, τέτοιες πρακτικές μας γυρνάνε σαν πολιτεία δεκαετίες πίσω και δοκιμάζουν τη σχέση εμπιστοσύνης εργαζόμενου πολίτη με το κράτος. Στο άρθρο 15, η επίτευξη στόχων στις δομές της δημόσιας διοίκησης μόνο σε επίπεδο οργανικών μονάδων μπορεί να τίθενται και να είναι μετρήσιμοι.