Αρχική Ειδικό μισθολόγιο Α.Α.Δ.Ε.Άρθρο 12 – Ελάχιστα όρια αποδοχώνΣχόλιο του χρήστη Π.Σ. | 25 Νοεμβρίου 2020, 17:17
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Με τους μισθούς που προτείνονται στο παρόν, η συμπεριφορά της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων στους υπαλλήλους της δεν διαφέρει στο ελάχιστο απο την συνήθη τακτική που ακολουθείται χρόνια τωρα στην Ελλάδα της κρίσης απο τους "αξιότιμους" εργοδότες του ιδιωτικού τομέα, οι οποίοι αναζητούν προσωπικό αρτια εκπαιδευμένο, με υψηλό επίπεδο μόρφωσης και για το οποίο προτίθενται να πληρώσουν μόνο μισθούς πείνας, την στιγμή που οι ίδιοι αμείβουν τον εαυτό τους πλουσιοπάροχα. Φυσικά, σε ΑΥΤΟΥΣ δεν φτάνουν οι μισθοί που δίνουν στους εργαζμένους τους. Γιατί με τους μισθούς που προτείνονται για τους νέους υπαλληλους, κανένας δεν θα μπορούσε να προσφέρει στον εαυτό του και την οικογένεια του μια αξιοπρεπή διαβίωση, σήμερα. Αντι ο δημόσιος τομέας -ευρύς ή στενότερος, όπως θέλετε πείτε το- να δείχνει τον δρόμο προς μια πιο δίκαιη κοινωνία, εμφανίζεται-άκουσον!- να τραβάει πρώτος μπροστά στον αγώνα για την εξαθλίωση του εργαζομένου. Χωρίς υπερβολές, για εξαθλίωση πρόκειται, οι μισθοί που μοιράζονται τα τελευταια χρόνια στην Ελλάδα και στα πλαίσια του ιδιωτικού τομέα, είναι μια πρόταση για να πάμε πίσω, όχι μπροστά. Και η ΑΑΔΕ εμφανίζεται να χαιδεύει τους εργοδότες στο κεφάλι και να λέει, «καλά κάνετε, συνεχίστε έτσι, θα σας αντιγράψω και εγώ..» Οι προτάσεις του Ειδικού μισθολογίου είναι προσβολή για τους κόπους όλων όσων μετά από προσπάθειες ,απογοητεύσεις, πείσμα ενάντια στις πιθανότητες, καταφέραμε, χωρίς την υποστήριξη κανενός, παρά μόνο του προσωπικού μας μόχθου να επιτύχουμε στον διαγωνισμό της 1Γ/2017. Ας μην μας κάνει λοιπόν εντύπωση το brain drain, και ας πιστέψτουν οι αρμόδιου οτι αυτοί οι ίδιοι το προκαλούν, και απο τον ιδιωτικό και απο τον δημόσιο τομέα. Και θα συνεχιστεί για πολλά χρόνια ακόμα, αφού ο δημόσιος τομέας αρνείται να δώσει το παράδειγμα της δίκαιης αμοιβής για την εργασία. Γιατί ποιός άλλος θα δείξει τον δρόμο της σωστής διαχείρισης των επιχειρήσεων, οταν αυτοί οι ίδιοι αρνούνται να επενδύσουνε στο προσωπικό τους, την κινητήριο δύναμη, κάθε εγχειρήματος, η οποία σε συνδυασμό με άρτιο (και ανύπαρκτο για την ώρα) τεχνικό εξοπλισμό, είναι σε θέση να παραγάγει κέρδος, και στην περίπτωσή μας να εξασφαλίσει τα πολύπόθητα έσοδα-καύσιμο για την Ελληνική κοινωνία; Προφανώς και πρόκειται να υπάρξουν παραιτήσεις απο εξαιρετικά άξιους υπαλλήλους, οι οποίοι άφησαν μεν τον ιδιωτικό τομέα για το δημόσιο,θεωρώντας οτι θα τους υποδεχτεί με ανοιχτές αγκάλες, δεδομένου οτι θα φέρουν μαζί τους ασυναγώνιστη τεχνογνωσία, φρόντισαν όμως, και πολύ σωστά, να μην κλείσουν εντελώς την πόρτα, προκειμένου να είναι σε θέση να επιστρέψουν, εάν νιώθουν οτι δεν αμείβονται για τις υπηρεσίες που παρέχουν. Και στο τέλος το μόνο που θα μείνει στην ΑΑΔΕ θα είναι, συνοφρυωμένοι υπάλληλοι, διχόνιες και κακές συνεργασίες, κι οι υπεύθυνοι ακόμα θα προβληματίζονται και θα αναρωτιούνται γιατί το δημόσιο αντιμετωπίζεται με απαξίωση απο την υπόλοιπη κοινωνία...