Αρχική Στρατηγικές Κατευθύνσεις του Ελληνικού Σχεδίου Ανάκαμψης και ΑνθεκτικότηταςΣτρατηγικές Κατευθύνσεις του Ελληνικού Σχεδίου Ανάκαμψης και ΑνθεκτικότηταςΣχόλιο του χρήστη HumanRighrs360 | 18 Δεκεμβρίου 2020, 22:36
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Άξονας 3.4: Αύξηση της πρόσβασης σε αποτελεσματικές και χωρίς αποκλεισμούς κοινωνικές πολιτικές Ο εν λόγω Άξονας οριοθετεί εννοιολογικά μερικώς τις μεταρρυθμίσεις και επενδύσεις που στοχεύουν στις ευάλωτες πληθυσμιακές ομάδες της χώρας, με πρωταρχικό στόχο την παροχή ίσων ευκαιριών για όλους, ανεξάρτητα από το φύλο, την εθνικότητα, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, την ηλικία, την αναπηρία και άλλα χαρακτηριστικά. Στο διάλογο για το σχεδιασμό των πολιτικών & την υλοποίηση των αναπτυξιακών στόχων, κεντρικό ρόλο χρειάζεται να διαδραματίσουν τόσο οι ίδιες οι ομάδες στόχου, αλλά ταυτόχρονα η Κοινωνία των Πολιτών. Θα λειτουργήσει ως θετικό πρόσημο, η συμμετοχή της Κοινωνίας των Πολιτών, στο σχεδιασµό και την υλοποίηση των κοινωνικών προγραµµάτων. Βοηθητικά & πριν τη χάραξη οποιωνδήποτε πολιτικών, η χαρτογράφηση των αναγκών, των προβληματικών υφιστάμενων συνθηκών, που αφορούν στις ευάλωτες πληθυσμιακές ομάδες, κρίνεται ως απαραίτητη διαδικασία. Σε αυτό το πλαίσιο, η ανατροφοδότηση από την ΚτΠ μπορεί να λειτουργήσει ως μία προωθητική δύναμη για τη διαμόρφωση κοινωνικών πολιτικών χωρίς αποκλεισμούς, χωρίς την ύπαρξη πολιτών πρώτης & δεύτερης κατηγορίας. Εάν εμβαθύνουμε πολύ περισσότερο σε συγκεκριμένες ευάλωτες πληθυσμιακές ομάδες, είναι χρήσιμο να αναφερθεί, πως με καθαρά κοινωνικούς και βαθιά ανθρωπιστικούς όρους στο διάλογο για την ένταξη και τη συμβολή του προσφυγικού & μεταναστευτικού πληθυσμού στην υλοποίηση των αναπτυξιακών στόχων, πρέπει να υπογραμμιστούν και να τεθούν υπόψη των θεσμικών οργάνων οι προβληματικές καταστάσεις, που προκύπτουν κατά τη διαδικασία ένταξης. Και κρίνεται αυτό σκόπιμο ακριβώς γιατί η ευρεία παραδοχή της σημαντικής συμβολής τους στον οικονομικό τομέα και η παράλληλη ανάπτυξη δημόσιου διαλόγου είχαν δυστυχώς μόνο συμβολική, έως και γραφική, επίδραση στη δημόσια κοινωνική σφαίρα. Ο προσφυγικός & μεταναστευτικός πληθυσμός μπορεί να αναδειχθεί σε κινητήριο μοχλό για την ανάπτυξη. Η ανάπτυξη, όμως, για να είναι ουσιαστική και χωρίς κοινωνικό κόστος πρέπει να θεμελιώνεται στη διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στην προστασία και αποδοχή όλων των πληθυσμιακών ομάδων από την πολιτεία. Μόνο με την ένταξη του πληθυσμού αυτού στην κοινωνική, οικονομική, πολιτική και πολιτισμική ζωή της χώρας υποδοχής, θα επιτευχθεί μέσο-μακροπρόθεσμα η οικονομική, κοινωνική και πολιτισμική ανασυγκρότησή της.