Αρχική Διάλογος για ένα Δίκαιο και Aποτελεσματικό φορολογικό σύστημα19) Επισημαίνεται ότι το προαναφερθέν μέτρο για την επέκταση των εκπτώσεων από το φορολογητέο εισόδημα φυσικών προσώπων ποσών βάσει αποδείξεων αγορών, έχει επίσης ως στόχο τον περιορισμό της φοροδιαφυγής.Σχόλιο του χρήστη Ψώμος Βασίλης | 24 Δεκεμβρίου 2009, 12:57
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ψώμος Βασίλης' | 24 Δεκεμβρίου 2009, 12:57

    Καταρχήν να αρχίσω με το μέτρο των αποδείξεων, το οποίο θεωρώ πολύ ωραίο μέτρο και στη σωστή κατεύθυνση. Όμως, ακόμα και ένα τόσο ορθό μέτρο χρειάζεται να εφαρμοστεί σωστά. Και εξηγούμαι. Η κίνηση του χρήματος και η καταγραφή της κίνησης αυτής είναι που αποδίδει διπλά κέρδος στο κράτος τόσο με την απόδοση Φ.Π.Α. όσο και με τη φορολογία του σαν εισόδημα σε αυτόν που εισπράττει. Πρέπει εδώ ακριβώς να γίνει πρόβλεψη για την αποφυγή καιροσκόπων που θα αγοράζουν αποδείξεις πληρώνοντας μόνο ένα χαμηλό Φ.Π.Α. (9% του συνολικού ποσού της απόδειξης για παράδειγμα) κερδίζοντας πολλαπλά από την έκπτωση από ένα υψηλό συντελεστή φορολόγησης [40%(ποσοστό έκπτωσης ποσού απόδειξης)*40%(φορολογικός συντελεστής που αποφεύγεται)=16% του ποσού της απόδειξης και άρα ΚΕΡΔΟΣ 7% επί του ποσού της απόδειξης. Παρόμοιος τρόπος δλδ αγοράς τυχερών δελτίων σε λαχεία και άλλα τυχερά παιχνίδια]. Θα πρέπει λοιπόν το όφελος να σχετίζεται με την απόδοση Φ.Π.Α. κάθε απόδειξης. Δλδ, θα πρέπει να εκπίπτει του φορολογητέου εισοδήματος το ποσό (ή ποσοστό του ποσού) που αποδίδει κάποιος σαν Φ.Π.Α. με την αγορά ενός προϊόντος ή μιας υπηρεσίας. Στο ίδιο σκεπτικό κινείται και η δεύτερη πρότασή μου. Πολλοί συναλλασσόμενοι με το δημόσιο, στις πληρωμές που τους γίνονται, υπάρχει πάντα μια παρακράτηση φόρου στο ύψος του 20%. Είναι γνωστό ότι επίσης πολλοί από αυτούς τους συναλλασσόμενους με το δημόσιο είναι δημόσιοι υπάλληλοι είτε (ξεπερνάνε με τους τακτικούς μισθούς τους το αφορολόγητο έστω και οριακά). Αργότερα ξεχνούν να δηλώσουν τις μη τακτικές παροχές τους στις φορολογικές τους δηλώσεις για να αποφύγουν το επιπλέον 7-20% της φορολόγησης πάνω στο ποσό της πληρωμής τους. Αν η παρακράτηση φόρου ήταν στο 30% ή και 40% όλοι θα έσπευδαν να δηλώσουν αυτά τα εισοδήματα για μια μικρή ή μεγαλύτερη επιστροφή φόρου . Επιπλέον αυτό το μέτρο θα βοηθούσε και στη καταπολέμηση της ανεργίας, μιας και οι φορτωμένοι με προσόντα δημοσίου θα φτάνουν λογικά και σε υψηλό συντελεστή φορολόγησης, ίσως να μην κάνουν τον κόπο να ασχοληθούν με το 60% που θα πληρωθούν, ενώ για ένα άνεργο ή εργαζόμενο κάτω από το αφορολόγητο το 60% που θα πληρωθεί + 40% επιστροφή φόρου στη συνέχεια θα είναι ένα καλύτερο εισόδημα και θα έχει πιο πολλές πιθανότητες να το βρει.