Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΕΝΩΣΗ ΑΠΟΣΤΑΓΜΑΤΟΠΟΙΩΝ ΑΜΠΕΛΟΟΙΝΙΚΩΝ ΠΡΟΙΝΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ' | 12 Ιανουαρίου 2022, 14:44

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Ι. Ως προς το άρθρο 82 παρ. 1 Α. «φρούτα που παρέχονται από το νοικοκυριό του παραγωγού» Το προτεινόμενο άρθρο 82 παρ. 1, αναφέρεται σε προϊόν απόσταξης που παράγεται από διήμερους αποσταγματοποιούς, «από πρώτες ύλες παραγωγής των ιδίων». Η συγκεκριμένη διάταξη συνιστά πλημμελή ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2020/1151 καθώς το τροποποιημένο άρθρο 23 παρ. 2β της Οδηγίας 92/83/ΕΟΚ αναφέρεται σε «φρούτα που παρέχονται από το νοικοκυριό του παραγωγού». Πέρα από το γεγονός ότι ο όρος «πρώτες ύλες» είναι πολύ πιο ευρύς από εκείνον των «φρούτων», η Οδηγία αναφέρεται σε πρώτες ύλες από το «νοικοκυριό» του παραγωγού. Είναι προφανές ότι η βούληση του ενωσιακού νομοθέτη είναι να περιορίσει τη μέγιστη παραγόμενη ποσότητα καθαρής αιθυλικής αλκοόλης από φρούτα (5 hl) ανά νοικοκυριό και όχι ανά φυσικό πρόσωπο, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο προς την πλήρη καταστρατήγηση του εν λόγω περιορισμού (εφόσον κάθε μέλος μιας οικογένειας που έχει στην κατοχή του αγροτεμάχιο που παράγει φρούτα θα μπορεί «νομότυπα» να παράξει 5 εκατόλιτρα αλκοόλης). Αυτό, εξάλλου επιβεβαιώνεται και από τη θέση της Επιτροπής, όπως αυτή έχει καταγραφεί στο από 30.07.2020 έγγραφό της (CM 3202/20), σύμφωνα με το οποίο, τα εξαιρετικά καθεστώτα που εισάγει η τροποποιημένη Οδηγία 92/83 θα πρέπει να ερμηνεύονται συσταλτικά. Β. «παραδοσιακό απόσταγμα διημέρων» Ενώ η απάλειψη της γεωγραφικής ένδειξης «τσίπουρο»/«τσικουδιά» από το άρθρο 82 του Ν. 2960/2001 ευθυγραμμίζει την ελληνική νομοθεσία με τις επιταγές του δικαίου της Ε.Ε. περί γεωγραφικών ενδείξεων, ο όρος «παραδοσιακό απόσταγμα διημέρων» δεν συνάδει με τις απαιτήσεις του δικαίου της Ε.Ε. και αυτό για πλείονες λόγους. Πρώτον, ο χαρακτηρισμός ως «παραδοσιακό» για το προϊόν απόσταξης των διημέρων και η διαφοροποίηση του από εκείνο των συστηματικών αποσταγματοποιών έρχεται σε ευθεία αντίθεση με το γράμμα του άρθρου 23 παρ. 2α της Οδηγίας 92/83/ΕΟΚ όπως αυτή τροποποιήθηκε από το άρθρο 1, σημ. 12 της Οδηγίας (ΕΕ) 2020/1151, όπου ρητώς γίνεται μνεία σε «παραδοσιακούς άμβυκες ασυνεχούς λειτουργίας» για την παραγωγή του αποστάγματος στεμφύλων σταφυλής («τσίπουρο»/ «τσικουδιά» από τους συστηματικούς αποσταγματοποιούς. Συνεπώς, η χρήση του επιθετικού προσδιορισμού «παραδοσιακό» για το προϊόν απόσταξης των μικρών αποσταγματοποιών γεννά διάκριση μεταξύ των ελληνικών αποσταγμάτων (και των αποσταγματοποιών) η οποία δεν έχει έρεισμα στην νομοθεσία της Ε.Ε. Δεύτερον, ο όρος «απόσταγμα διημέρων» δεν συμβαδίζει με το πνεύμα του Παραρτήματος Ι του Κανονισμού (ΕΕ) 2019/787 το οποίο περιλαμβάνει πολλές κατηγορίες αλκοολούχων ποτών με σύνθετο όρο ως νόμιμη ονομασία και με πρώτο συνθετικό τον όρο «απόσταγμα» ενώ το δεύτερο προσδιορίζει την πρώτη ύλη απόσταξης (στέμφυλα σταφυλής, οίνος, φρούτα κλπ). Ο προτεινόμενος στο νομοσχέδιο όρος έρχεται σε ευθεία αντίθεση με αυτή τη λογική καθώς ο όρος «διημέρων» αναφέρεται στο παραγωγό και όχι στην πρώτη ύλη. Τρίτον, το άρθρο άρθρου 23 παρ. 2β της Οδηγίας 92/83/ΕΟΚ, όπως τροποποιήθηκε ρητώς προβλέπει την ονομασία που θα πρέπει να χρησιμοποιείται για την περιγραφή του συγκεκριμένου προϊόντος, δηλαδή «αιθυλική αλκοόλη από φρούτα». Θα πρέπει, συνεπώς, να γίνει σεβαστή η βούληση του ενωσιακού νομοθέτη και να χρησιμοποιηθεί ο συγκεκριμένος όρος, ειδάλλως να παραμείνει ο όρος «προϊόν απόσταξης μικρών (διήμερων) αποσταγματοποιών». ΙΙ. Ως προς το άρθρο 82 παρ. 3 Η εξαίρεση του προϊόντος απόσταξης μικρών αποσταγματοποιών από την επιβολή του Ε.Τ.Ε.Π.Π.Α.Α. συνιστά παραβίαση τόσο της συνταγματικής αρχής της ισότητας ενώπιον των φορολογικών βαρών όσο και της απαγόρευσης διακριτικής μεταχείρισης στο επίπεδο των εσωτερικών φόρων (άρθρο 110 εδ. α΄ΣΛΕΕ). Ειδικότερα, το συγκεκριμένο τέλος επιβάλλεται επί του ΕΦΚ και καλύπτει τις δαπάνες των κρατικών αρχών για την διεξαγωγή των απαραίτητων ελέγχων, ελέγχων στους οποίους υποβάλλεται, δειγματοληπτικά, και το προϊόν απόσταξης μικρών (διήμερων) αποσταγματοποιών. Συνεπώς, δεν δικαιολογείται η διαφορετική φορολογική μεταχείριση έναντι των λοιπών (συστηματικών) αποσταγματοποιών-ποτοποιών. Επιπλέον, τα εισαγόμενα από άλλο κράτος μέλος της ΕΕ αλκοολούχα ποτά υπόκεινται και αυτά, μαζί με τον ΕΦΚ στην καταβολή του Ε.Τ.Ε.Π.Π.Α.Α. και συνεπώς η συγκεκριμένη διάταξη παραβιάζει το άρθρο 110 εδ. α΄ ΣΛΕΕ έναντι των εισαγόμενων αλκοολούχων ποτών. ΙΙι. Ως προς το άρθρο 82 παρ. 4 Ως προς το ειδικό καθεστώς βεβαίωσης και είσπραξης του ΦΠΑ, τόσο η συνταγματική αρχή της ισότητας ενώπιον των φορολογικών αρχών όσο και το ενωσιακό δίκαιο εναρμόνισης των έμμεσων φόρων και ειδικότερα του ΦΠΑ δεν δικαιολογούν μια τέτοια εξαίρεση.