Αρχική Ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία της Οδηγίας (ΕΕ) 2020/1151 και της Οδηγίας (ΕΕ) 2021/1159Άρθρο 1 Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης στο προϊόν απόσταξης των διήμερων μικρών αποσταγματοποιών – Αντικατάσταση άρθρου 82 του ν. 2960/2001 (παρ. 12 του άρθρου 1 της Οδηγίας (ΕΕ) 2020/1151)Σχόλιο του χρήστη ΞΥΛΟΥΡΗΣ ΜΥΡΩΝ | 12 Ιανουαρίου 2022, 21:29
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΞΥΛΟΥΡΗΣ ΜΥΡΩΝ' | 12 Ιανουαρίου 2022, 21:29

    Είναι εμφανές ότι οι τροποποιήσεις του ισχύοντος νόμου παρεμβαίνουν στην ονομασία αλλά και στον τρόπο παρασκευής του παραδοσιακού αποστάγματος του τσίπουρου ή τσικουδιάς το οποίο ως γνήσιο παραδοσιακό προϊόν προέρχεται από απόσταξη αποκλειστικά στεμφύλων σταφυλιών. Ενώ η νέα οδηγία 2020/1151 της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναφέρει αλλαγές μόνο ως προς το φορολογικό συντελεστή, ο παρών νομοθέτης επιχειρεί περαιτέρω αλλαγές, επεμβαίνοντας και στην ονοματοδοσία, με ότι αρνητικές συνέπειες συνεπάγονται στο μέλλον αναφορικά και με την παραγωγή και τη διάθεσή του στην αγορά, την οποία στηρίζει στην ύπαρξη τεχνικού φακέλου/ φακέλου προδιαγραφών προϊόντος που κατετέθει το 2017 από το Γ.Χ.Κ. και που ξεκάθαρα ορίζει ότι η Π.Γ.Ε. ονομασία «τσίπουρο» και «τσικουδιά» αφορούν μόνο εμφιαλωμένα προϊόντα. Ενώ στον εν λόγω φάκελο περιγράφεται η διαδικασία της παραδοσιακής απόσταξης, συγκεκριμένα στην παράγραφο IV.ΔΕΣΜΟΣ ΜΕ ΤΟ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ Ή ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ αναφέρεται “…με βάση την εθνική νομοθεσία…, δίνεται αποκλειστικά στους αγρότες-αμπελοκαλλιεργητές η δυνατότητα της απόσταξης των στεμφύλων…. στην Κρήτη μετεξελίχθηκε σε παραδοσιακή γιορτή (κοινώς «κρητικές καζανιές») καθώς γύρω από το ρακοκάζανο, στήνονται γλέντια και γιορτές και καταναλώνεται η «τσικουδιά» καθώς βγαίνει ζεστή ακόμη από τον άμβυκα, με συνοδεία μεζέδων…..”, εντελώς αντιφατικά ορίζονται ως μόνοι δικαιούχοι Τσικουδιάς οι συστηματικοί αποσταγματοποιοί, οι οποίοι ως γνωστόν δεν εφαρμόζουν παραδοσιακές μεθόδους αλλά βιομηχανικές, στην παραγωγή του προϊόντος και αποκλείει τους αμπελοκαλλιεργητές, τους μόνους δικαιούχους διαχρονικά.Το ίδιο συμβαίνει και με το Τσίπουρο (Τεχνικός φάκελος για τη Γ.Ε. «Τσικουδιά Κρήτης, Τσίπουρο Θεσσαλίας,Τσίπουρο Τυρνάβου,Τσίπουρο Μακεδονίας»). Αναλογιστείτε τις καταστροφικές συνέπειες της απαγόρευσης ή κατάργησης της ονομασίας και σε άλλα ομοειδή προϊόντα όπως ο οίνος (κρασί) ο οποίος σε αρκετές περιοχές έχει χαρακτηριστεί ως προϊόν Π.Γ.Ε. αλλά πουθενά δεν απαγορεύεται η ονομασία του είτε διακινείται εμφιαλωμένος είτε χύμα, είτε παράγεται από οινοποιεία είτε από αμπελουργούς.Η απαγόρευση λοιπόν αυτή της Ελληνικής πολιτείας αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία σ’ένα παροδοσιακό προϊόν το οποίο συνδέεται με τον αμπελουργό, την παράδοση και την πολιτιστική κληρονομιά της Τσικουδιάς-Τσίπουρου. Ως διήμεροι αποσταγματοποιοί-αμπελουργοί, υπαγόμενοι στην ευνοϊκότερη φορολόγησης του μειωμένου κατά 85% φορολογικού συντελεστή, ζητάμε και απαιτούμε, εφόσων αποστάζουμε στέμφυλα σταφυλής παραγωγής μας και σύμφωνα πάντα με τις προδιαγραφές των ευρωπαϊκών κανονισμών, Να ονομάζουμε το προϊόν μας «ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΑΠΟΣΤΑΓΜΑ ΤΣΙΚΟΥΔΙΑΣ ΚΡΗΤΗΣ ΔΙΗΜΕΡΩΝ» «ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΑΠΟΣΤΑΓΜΑ ΤΣΙΠΟΥΡΟΥ ΔΙΗΜΕΡΩΝ», όπως εξαρχής ονομαζόταν και πρέπει να συνεχίσει να ονομάζεται, παραγώμενο από σταφύλια. Να επιτραπεί η εμπορία του αποστακτικού δικαιώματος με τους ίδιους όρους που εμπορεύεται ο μικρός αποσταγματοποιός-αμπελουργός την δική του παραγωγή. Απόσταξη σταφυλής εξ’ολοκλήρου, στεμφύλων και χυμό των σταφυλιών (το μόνο από τα "φρούτα" που καλλιεργείται στην Κρήτη και αποστάζονται τα στέμφυλα του,όπως το ίδιο συμβαίνει και στην υπόλοιπη Ελλάδα),όχι μόνο οινοποιήσιμων ποικιλιών αλλά και άλλων (π.χ σουλτανίνας) χωρίς την υποχρέωση δήλωσης συγκομιδής. Ανάκληση της απαγόρευσης χονδρικού εμπορίου και μεταπώλησης της παραδοσιακής Τσικουδιάς-Τσίπουρου. Ένταξη των διήμερων μικρών αποσταγματοποιών-αμπελουργών στον Αναπτυξιακό νόμο, με σκοπό την ανανέωση της υφιστάμενης κτιριακής εγκατάστασης και του εξοπλισμού τους. Στην πραγματικότητα σε ενωσιακό επίπεδο απουσιάζει οποιαδήποτε απαγόρευσης της ονομασίας «τσίπουρο» και «τσικουδιά» για τα προϊόντα απόσταξης των διήμερων αποσταγματοποιών, τα οποία εμπίπτουν στο πολλαπλά προστατευτικό πλαίσιο των ευρωπαϊκών κανονισμών 110/2008ΕΚ και 2019/787ΕΚ και έχουν δικαίωμα να φέρουν τη νόμιμη ονομασία. Άλλωστε σύμφωνα με τους παραπάνω κανονισμούς, ο μόνοι γνήσιοι δικαιούχοι της ονομασίας «τσίπουρο» και «τσικουδιά» είναι οι αμπελουργοί, αφού η ονομασία αυτή και η φήμη που τη συνοδεύει είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη μακροχρόνια παράδοση της απόσταξης, η Ελληνική Πολιτεία οφείλει λοιπόν να είναι αρωγός και στηλοβάτης στους Έλληνες παραγωγούς-καλλιεργητές. Ίδωμεν.