• Σχόλιο του χρήστη 'Ευάγγελος Μ.' | 24 Δεκεμβρίου 2009, 13:20

    ΕΚΔΟΣΗ, ΛΗΨΗ ΚΑΙ ΧΡΗΣΗ ΠΛΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΙΚΩΝ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ. Διαχωρίστε ΑΜΕΣΑ την ΕΚΔΟΣΗ Πλαστών και Εικονικών Φορολογικών Στοιχείων και την ΛΗΨΗ Πλαστών Φορολογικών Στοιχείων ΑΠΟ την ΛΗΨΗ Εικονικών Φορολογικών Στοιχείων. Ο ΕΚΔΟΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΛΗΠΤΗΣ ΠΛΑΣΤΟΥ φορολογικού στοιχείου να αντιμετωπίζονται κατευθείαν (με δικαστήριο εντός μηνός) ως παραβάτες του νόμου περί νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές ενέργειες (με τροποποίηση του Ν. 3691/2008), με απ’ ευθείας κάθειρξη και πλήρη δήμευση της περιουσίας τους. Ο ΕΚΔΟΤΗΣ ΕΙΚΟΝΙΚΟΥ φορολογικού στοιχείου να αντιμετωπίζεται παρομοίως ως παραβάτης του νόμου περί νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές ενέργειες με τροποποίηση του Ν.3691/2008, εφ’ όσον όμως αποδειχθεί τελεσίδικα η εικονικότητα του φορολογικού στοιχείου. Εν τω μεταξύ, σε επίπεδο προσωρινών μέτρων, να περιορίζεται η προσωπική του ελευθερία και να δεσμεύεται 100% η προσωπική και εταιρική του περιουσία. Ιδιαιτερότητα υφίσταται στον ΛΗΠΤΗ Εικονικού Φορολογικού Στοιχείου καθώς (σύμφωνα και με τις αποφάσεις του ΣτΕ) υφίσταται σαφής διαχωρισμός μεταξύ αυτών που ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ότι λαμβάνουν και χρησιμοποιούν εικονικό φορολογικό στοιχείο και σε αυτούς που ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ότι λαμβάνουν και χρησιμοποιούν εικονικό φορολογικό στοιχείο. Είναι ΑΚΡΩΣ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΟΣ ο σημερινός διαχωρισμός μεταξύ ΟΛΙΚΗΣ ΕΙΚΟΝΙΚΟΤΗΤΑΣ και ΕΙΚΟΝΙΚΟΤΗΤΑΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΣΥΝΑΛΛΑΓΗ, καθώς η ολική εικονικότητα βασίζεται στα φορολογικά στοιχεία του εκδότη για τα οποία δεν μπορεί να αποδειχθεί, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ, η γνώση του λήπτη. Άλλωστε, από τη στιγμή που και των δυο ειδών φορολογικά στοιχεία (δηλαδή ολικά εικονικά και εικονικά ως προς τη συναλλαγή) αποσκοπούν στο αποτέλεσμα της φοροαποφυγής, κανένας λόγος δεν υφίσταται για διαχωρισμό προβλεπόμενων ποινών. Δ εδομένου ότι το βάρος απόδειξης περί γνώσεως από μέρους του ΛΗΠΤΗ εικονικού φορολογικού στοιχείου το φέρει η Φορολογική Αρχή, και σε συνδυασμό της διάταξης περί συνυπευθυνότητας του λήπτη η οποία δεν έχει κανένα πεδίο εφαρμογής λόγω των διατάξεων περί φορολογικού απορρήτου, προτείνεται η εξής σειρά μεταρρυθμίσεων: 1. Δικαίωμα γνώσης στο λήπτη φορολογικού στοιχείου σε βασικά φορολογικά στοιχεία του εκδότη, ώστε να δύναται και να υποχρεούται (συνυπευθυνότητα) να διακρίνει αν ο προμηθευτής του (ο εκδότης δηλαδή) τυχόν προβαίνει σε φορολογικά εικονική συναλλαγή. 2. Προς διασφάλιση του Δημοσίου Συμφέροντος στις περιπτώσεις εικονικών φορολογικών στοιχείων, οι αναστολές επί των καταλογισμών της Φορολογικής Αρχής να μην εκδίδονται επί τη βάσει της δυνατότητας καταβολής του 10%, αλλά με κριτήριο τη δικανική πεποίθηση περί γνώσεως ή άγνοιας από μέρους του λήπτη για την εικονικότητα των φορολογικών στοιχείων του εκδότη. 3. Στις περιπτώσεις που δεν χορηγούνται αναστολές, δηλαδή σε αυτές που το Διοικητικό Πρωτοδικείο ήθελε κρίνει ότι η τελούσε εις γνώση του λήπτη το γεγονός της εικονικότητας του φορολογικού στοιχείου του εκδότη, ιδία αντιμετώπιση με την ως άνω προτεινόμενη περί εκδόσεως εικονικών φορολογικών στοιχείων έως της έκδοσης οριστικής απόφασης, άλλως τα προβλεπόμενα του άρθρου 14 Ν. 2523/1997. 4. Στις περιπτώσεις όμως που χορηγούνται αναστολές, δηλαδή σε αυτές που το Διοικητικό Πρωτοδικείο ήθελε κρίνει ότι η τελούσε εν αγνοία του λήπτη το γεγονός της εικονικότητας του φορολογικού στοιχείου του εκδότη, ταυτόχρονη απαλλαγή από τυχόν επιβολή περιοριστικών – δεσμευτικών κυρώσεων του άρθρου 14 Ν. 2523/1997. Εν ολίγοις, ΑΝ ΞΕΡΕΙΣ τι πας να κάνεις ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ότι η ενέργειά σου αποτελεί εγκληματική ενέργεια που επισύρει ίδιες κυρώσεις με αυτές του Ν. 3691/2008, είτε είσαι εκδότης είτε λήπτης πλαστού ή ολικά εικονικού ή εικονικού ως προς τη συναλλαγή, καθώς αποσκοπείς στην φοροαποφυγή. Αν αποδειχθεί ότι ΔΕΝ ΗΞΕΡΕΣ, πλήρωσε στο κράτος αυτά που έχασε από την άγνοιά σου, χωρίς προσαυξήσεις.