Αρχική Ρυθμίσεις για τα κατεχόμενα ακίνητα του Δημοσίου και άλλες διατάξειςΜΕΡΟΣ Β΄ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ Άρθρο 15 Ειδικές ρυθμίσεις – Ακίνητα εντός σχεδίου πόλεως ή οικισμού εκτός πεδίου εφαρμογής ν. 998/1979 και διαχείρισης Υπουργείου Οικονομικών – Ανταλλάξιμα ακίνηταΣχόλιο του χρήστη Π.Δ | 25 Ιανουαρίου 2023, 20:56
Στο άρθρο αυτό διαπιστώνω ότι τα εξής χωρία θέλουν αποσαφήνιση/διορθωτικές παρεμβάσεις: 1. Η αναφορά στην «περ. ζ’ της παρ.6 του άρθρου 3 του ίδιου νόμου (προφανώς του ν.2664/1998)» είναι προβληματική στο σημείο που τοποθετείται στην πρόταση, καθώς δημιουργεί την εντύπωση ότι το Υπουργείο Οικονομικών διαχειρίζεται κτήματα δυνάμει της ανωτέρω διάταξης νόμου. Θα μπορούσε, θεωρώ, να ειπωθεί ως εξής: «για τα οποία δεν εφαρμόζεται ο ν. 998/1979 (Α΄ 289) δυνάμει της περ. ζ’ της παρ.6 του άρθρου 3 του ίδιου νόμου, και τα οποία διαχειρίζεται το Υπουργείο Οικονομικών» 2. Η προϋπόθεση «ο ιδιώτης να έχει αναγραφεί ως κύριος στις πρώτες κτηματολογικές εγγραφές κατά το άρθρο 4 του ν. 3127/2003» στην πράξη καθίσταται ανεφάρμοστη, καθώς έχει διαπιστωθεί μετά από πολύχρονη και σοβαρή ενασχόληση με το Κτηματολόγιο ότι ακόμα και στα κ.φ. γεωτεμαχίων εντός σχεδίου πόλης είναι μεν δυνατή η αναφορά σαν αιτία κτήσης της χρησικτησίας, πλην, όμως, δεν αναφέρεται (σχεδόν) ποτέ το άρθρο 4 του ν. 3127/2003 3. Η προϋπόθεση «δεν προβάλλονται δικαιώματα του Δημοσίου εξ άλλης αιτίας» είναι άστοχη, αφού το ρυθμιστικό πεδίο του άρθρου 15 καταλαμβάνει ρητά μόνο δημόσια κτήματα που διαχειρίζεται το Υπουργείο Οικονομικών και ανταλλάξιμα. Εξάλλου, ποια άλλη μπορεί να είναι μία τέτοια αιτία; 4. Πώς θα διαπιστώνεται ότι ένα ακίνητο/γεωτεμάχιο βρίσκεται εντός σχεδίου πόλης/οικισμού ώστε το Δημόσιο να απέχει από την άσκηση αγωγών, αλλά και ο φερόμενος ως ιδιοκτήτης να γνωρίζει ότι το Δημόσιο δεν θα στραφελι εναντίον του δικαστικά; Αρκεί στο κ.φ. να αναγράφεται ότι αυτό εμπίπτει στο Χ οικοδομικό τετράγωνο ή θα πρέπει ο ενδιαφερόμενος/το Δημόσιο να πάρει βεβαίωση από την αρμόδια Πολεοδομία? Καλό θα είναι προς διασφάλιση όλων να αναγράφεται ρητά στη διάταξη νόμου ο τρόπος της σχετικής διαπίστωσης.