Αρχική Ρυθμίσεις για τα κατεχόμενα ακίνητα του Δημοσίου και άλλες διατάξειςΆρθρο 3 Δικαίωμα υποβολής αίτησης εξαγοράςΣχόλιο του χρήστη Γεώργιος Οργαντζής | 1 Φεβρουαρίου 2023, 12:40
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Αρχικά, πρέπει να συγχαρούμε την κυβέρνηση για το παρόν νομοσχέδιο και ελπίζουμε, σε αντίθεση με τις προηγούμενες, να το φέρει γρήγορα στην Ολομέλεια προς Ψήφιση. Σε αυτή την προσπάθεια θέλουμε να συνδράμουμε και εμείς. Γι’ αυτό θέτω και την κάτωθι πολύ σοβαρή σκέψη-λύση. Να προστεθεί στο άρθρο 3 § 4 και μία διευκρινιστική περ. δ, η οποία να αναφέρει τα εξής: δ)«Αν στο πρόσωπο του αιτούντος δεν συντρέχουν όλες οι προϋποθέσεις του παρόντος και το κατεχόμενο ακίνητο ή τμήμα αυτού μπορεί να θεωρηθεί ως ενιαίο λειτουργικά με όμορο δημόσιο ακίνητο, η αίτηση εξαγοράς μπορεί να υποβληθεί από τον κάτοχο του όμορου δημοσίου ακινήτου, εφόσον έχουν συγγενική σχέση εξ αίματος έως β’ βαθμού. Στην περίπτωση αυτή, ο κάτοχος του όμορου δημοσίου ακινήτου υποβάλλει κοινή αίτηση και για τα δύο ακίνητα ή τμήματα δημοσίου ακινήτου, μαζί με δικαιολογητικά για κάθε ακίνητο ή τμήμα του άρθρου 8 παρ. 6 και 8. Η κοινή αίτηση μπορεί να λάβει χώρα, ενόσω εκκρεμεί η αίτηση του αρχικού αιτούντος.» Η προσθήκη αυτή, έρχεται να προσδώσει ιδιαίτερο κοινωνικό χαρακτήρα στο παρόν νομοσχέδιο καλύπτοντας περιπτώσεις, όπως η κάτωθι αναφερόμενη. Χαρακτηριστική περίπτωση: Ακίνητο ενιαίο λειτουργικά, με κοινή περίφραξη και υποδομές κατέχεται από τον πατέρα των αιτούντων, έχει κτίσμα ως κύρια και μοναδική κατοικία από το 1972, όπου μένει μαζί με την οικογένεια του (αυτός, η γυναίκα του, και τα δύο παιδιά του). Συμφωνούν μεταξύ τους, ότι η ήδη υπάρχουσα κατοικία, θα μείνει στον μεγάλο γιο του, που έχει, ήδη, και την δική του οικογένεια, ενώ ο μικρός γιος που δεν έχει στεγαστικές ανάγκες, θα πάρει την άλλη πλευρά του ακινήτου για να κτίσει μελλοντικά εκεί το σπίτι του. Όλοι, όμως, εξακολουθούν να μένουν στο ένα και μοναδικό σπίτι. Το 1989 ξεκινά και το 1992 αποπερατώνεται σπίτι στην άλλη πλευρά του ακινήτου, που προορίζεται για τον μικρό γιο. Την ίδια χρονιά αποβιώνει ο πατέρας τους και τον διαδέχονται στην κατοχή όλου του δημοσίου ακινήτου και οι δύο υιοί, αφού δεν αποποιούνται εντός τετραμήνου. Μετά από χρόνια, η Κτηματική Υπηρεσία προβαίνει σε αυτοψία του ακινήτου, που έχει ενιαία περίφραξη και το χωρίζει στην μέση, επειδή βρίσκει στο ενιαίο ακίνητο δύο σπίτια, που στο ένα μένει ο ένας γιος με την οικογένειά του και στο άλλο ο άλλος γιος με την οικογένειά του, δίνει χωριστό αριθμό ΑΚ (Ανταλλαξίμου Κτήματος) και τα εγγράφει με διαφορετικό ΚΑΕΚ. Σε αυτήν την περίπτωση, βάσει του νομοσχεδίου, πρέπει να γίνει ξεχωριστά αίτηση από κάθε αδερφό για εξαγορά των δύο ξεχωριστών ακινήτων, παρότι λειτουργικά εμφανίζεται ως ενιαίο και ένα. Όμως, η αίτηση του ενός θα είναι βάσει του 3§1 περ. β απορριπτέα, αφού το κτίσμα είναι μετά το 1981, παρότι ο ίδιος και ο δικαιοπάροχος του είχε πάντοτε ως κύρια και μοναδική κατοικία το ενιαίο ακίνητο. Σε αυτήν την περίπτωση, με την ανωτέρω προσθήκη της περ. δ, δίνεται δίκαιη και με κοινωνική ευαισθησία λύση, αφού δικαιούται ο κάτοχος του όμορου δημοσίου ακινήτου (δηλαδή ο άλλος αδερφός) να υποβάλει αίτηση και για το δικό του αλλά και για το άλλο όμορο δημόσιο ακίνητο (του αδερφού του) τα οποία είναι ενιαία λειτουργικά, βάσει των προϋποθέσεων του παρόντος νομοσχεδίου, εφόσον συνδέονται με συγγένεια μέχρι β’ βαθμού εξ αίματος (όπως είναι η συγγένεια μεταξύ αδερφών). Γεώργιος Π. Οργαντζής Δικηγόρος Θεσσαλονίκης ΑΜΔΣΘ 8079