Αρχική Ρυθμίσεις για τα κατεχόμενα ακίνητα του Δημοσίου και άλλες διατάξειςΆρθρο 3 Δικαίωμα υποβολής αίτησης εξαγοράςΣχόλιο του χρήστη Γεώργιος Πάστρας | 1 Φεβρουαρίου 2023, 18:44
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Είμαι πολύ θετικά διακείμενος στην γενική λογική του νομοσχεδίου. Ενδιαφέρομαι ιδιαίτερα για την πλησίον της παραλίας του δήμου Πύργου περιοχή, όπου βρίσκονται μερικές χιλιάδες κτίσματα σε γη που ανήκει στο δημόσιο, οργανωμένα σε 4-5 οικισμούς (Αστέρια-Καβούρι, Σαρακίνα, Λέτρινα, Σπιάντζα,...). Τα περισσότερα από τα κτίσματα αυτά βρίσκονται εκεί από όσο υπάρχουν οι μνήμες μας (και είμαι άνω των 40 ετών). Οι περισσότεροι από τους αρχικούς δικαιοπαρόχους δεν βρίσκονται πια στη ζωή, και οι περισσότεροι κάτοικοι είναι ήδη δεύτερης ή και τρίτης γενεάς και αναγνωρίζουν αυτά τα σπίτια ως την πατρική τους οικία και τη μοναδική τους πατρογονική εστία. Όμως λόγω του καθεστώτος που απαγορεύει τις επισκευές των κατοικιών αυτών με την απειλή υψηλότατων προστίμων, αλλά και των πολλών δεκαετιών που έχουν περάσει, για την μεγάλη πλειοψηφία των κατοίκων τα σπίτια αυτά δεν αποτελούν την κύρια και μοναδική κατοικία, αν και ήταν για μεγάλες περιόδους. Η έλλειψη επισκευών δεν επιτρέπει τη χρήση των κατοικιών αυτών τους χειμερινούς μήνες. Η πάροδος των ετών ανάγκασαν πολλούς να έχουν και κάποια άλλη κατοικία, είτε γιατί σπούδασαν είτε γιατί εργάστηκαν σε άλλο μέρος. Αν παραμείνει η διατύπωση αυτή, ο νόμος θα αφορά μόνο ένα μονοψήφιο ποσοστό των κατοίκων και δεν θα λύσει το αιώνιο πρόβλημα της περιοχής. Θα ήθελα να προσθέσω ότι η μεγάλη πλειοψηφία των κατοικιών αυτών δεν είναι πολυτελείς αλλά μικρά σπιτάκια, ούτε οι ιδιοκτήτες τους θα χαρακτηρίζονταν ως πλούσιοι και προνομιούχοι. Τα σπίτια έχουν πρόσβαση σε ηλεκτρικό, τηλέφωνο, πληρώνουν δημοτικά τέλη, έχουν δημόσια συγκοινωνία και υπηρεσίες καθαριότητας. Επίσης θα ήθελα να προσθέσω ότι το 1993 που έγιναν οι μεγάλοι σεισμοί και περίπου το ένα τρίτο των κτιρίων του Πύργου ήταν ακατάλληλα για κατοίκηση, οι οικισμοί αυτοί φιλοξένησαν όσους χρειάζονταν κατοικία για μακρό χρονικό διάστημα (και τότε αποτέλεσαν την κύρια οικία τους). Θα ήθελα να κλείσω λέγοντας ότι θεωρώ ότι το δημόσιο συμφέρον δεν βλάπτεται αφού δεν ζητά κανείς να παραχωρηθούν οι εκτάσεις αυτές, αλλά να δοθεί η δυνατότητα εξαγοράς. Θα πρότεινα να γίνουν οι εξής τροποποιήσεις: Ο όρος περί κύριας και μοναδικής κατοικίας να αλλάξει σε κύρια ή δευτερεύουσα κατοικία, ώστε να μπορέσει να ισχύσει για τη μεγάλη πλειοψηφία των ενδιαφερομένων στην περιοχή και να λυθεί το χρονίζον πρόβλημα. Επίσης ας συμπεριληφθούν και περιπτώσεις όπου δεν υπάρχει πλέον κτίσμα αφού αυτό κατέρρευσε λόγω έλλειψης επισκευών.