Αρχική Ρυθμίσεις για τα κατεχόμενα ακίνητα του Δημοσίου και άλλες διατάξειςΆρθρο 3 Δικαίωμα υποβολής αίτησης εξαγοράςΣχόλιο του χρήστη Εμμ. Π. Παπαπαναγιώτου, Δικηγόρος | 1 Φεβρουαρίου 2023, 21:49
  • Σχόλιο του χρήστη 'Εμμ. Π. Παπαπαναγιώτου, Δικηγόρος' | 1 Φεβρουαρίου 2023, 21:49

    Παρακαλώ να σημειωθούν οι παρακάτω παρατηρήσεις μου: Αρθρο 3 1. Παραγρ. 1(β): Η διατύπωση της διάταξης θα αποδειχθεί δυστυχώς μετά βεβαιότητος προβληματική. Η φράση της περιπτώσεως β΄ της §1 “…. επί δημοσίου ακινήτου, το οποίο έχει εγερθεί έως …”, παραπέμπει ευθέως σε περίπτωση δημοσίου ακινήτου (μάλλον) με κτίσμα και μόνον (αφού αυτό, δηλ. το δημόσιο ακίνητο πρέπει να έχει “εγερθεί”) και μάλιστα κτίσμα του δημοσίου (και, κακώς, όχι του ιδίου του αιτούντος), αποκλείοντας κατοχή οικοπέδου/γηπέδου είτε χωρίς κτίσμα επί 40 έτη, σε αντιδιαστολή με την περίπτωση 1(α) που το επιτρέπει ως και περίπτωση κατοχής μετά κτίσματος, που έχει ανεγείρει ο ήδη κατέχων ή και κάποιος τρίτος πριν από αυτόν, προφανώς ως δικαιοπάροχος του. Συνεπώς, εν προκειμένω, απαιτείται διόρθωση ώστε να περιληφθούν περιπτώσεις δημοσίων κτισμάτων χωρίς κτίσμα ως και οι ως άνω εκδοχές. 2. Παραγρ. 1 (α) και (β) Οι χρονικοί περιορισμοί είναι σαφώς άδικα περιοριστικοί. Υφίστανται περιπτώσεις κατεχομένων ακινήτων που επί πολλές δεκαετίες, είτε περιείχαν παλαιότερα κτίσματα, που κατακρημνίσθηκαν και στην θέση τους ανεγέρθηκαν στην συνέχεια (μετά το 1991) νέα, είτε που επιτελούσαν λειτουργία πχ αύλειου χώρου εγκαταστάσεων ή χώρου φορτοεκφορτώσεων, εισόδου – εξόδου βιοτεχνιών – βιομηχανιών και σταθμεύσεως, που στην συνέχεια ανοικοδομήθηκαν, με την περαιτέρω εκμετάλλευση των χώρων. Σε κάποιες περιπτώσεις έχουμε κατοχή των σημερινών κατόχων, προσμετρουμένου και του χρόνου των δικαιοπαρόχων τους, τουλάχιστον 80 ετών επί ακαλύπτων εκτάσεων που είχαν τέτοια βοηθητική χρήση. Η μετέπειτα ανοικοδόμηση αυτών π.χ. πριν την τελευταία 25ετία, αλλά μετά το 1991, δεν διαφοροποιεί ουσιωδώς τον σκοπό του νομοθέτη ως και το εύλογο και δίκαιο της σκοπούμενης ρυθμίσεως και για αυτές τις περιπτώσεις. Πρέπει συνεπώς τα τιθέμενα χρονικά όρια του χρόνου ανεγέρσεως κτισμάτων, είτε να αποκλεισθούν είτε να διευρυνθούν κατά πολύ για την συμπερίληψη περισσότερων περιπτώσεων, για την ριζική αντιμετώπιση του προβλήματος, αφού ο περιορισμός αυτός περιορίζει άδικα τους δυνάμενους να υποβάλουν αίτηση και συνακόλουθα και τα αναμενόμενα έσοδα του Δημοσίου. Ακόμη περισσότερο, ίσως να είναι ορθότερο η ύπαρξη ή ανυπαρξία κτίσματος να μην αποτελεί καθόλου κώλυμα ή προϋπόθεση για το δικαίωμα εξαγοράς. Εάν ασκείται αδιάκοπτη κατοχή επί 40 και πλέον έτη με ή χωρίς ανοικοδόμηση και πληρούνται οι προϋποθέσεις, γιατί θα πρέπει η μετέπειτα ανέγερση κτίσματος να αποτελεί λόγο αποκλεισμού; Παράδειγμα διατύπωσης “... β) ασκεί κατοχή αδιαλείπτως για τουλάχιστον σαράντα (40) έτη επί δημοσίου ακινήτου, και, στην περίπτωση που εντός του δημοσίου ακινήτου υφίσταται κτίσμα, αυτό έχει ανεγερθεί το αργότερο μέχρι την 31η.12.2012 και στο οποίο: ...” 3. Είναι απαραίτητο να εξεταστεί η περίπτωση προσθήκης υποπαραγράφου βδ) στην παράγραφο 1, ώστε να προστεθεί και η εν γένει εμπορική στην τουριστική, βιοτεχνική και βιομηχανική δραστηριότητα, με χρήση κτιριακών εγκαταστάσεων και άλλων συνοδών έργων που συνδέονται λειτουργικά με αυτές ή εναλλακτικά στην περίπτωση ββ) να συμπεριληφθεί η λέξη “εμπορική”.