Αρχική Ρυθμίσεις για τα κατεχόμενα ακίνητα του Δημοσίου και άλλες διατάξειςΆρθρο 3 Δικαίωμα υποβολής αίτησης εξαγοράςΣχόλιο του χρήστη ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ | 2 Φεβρουαρίου 2023, 10:14
Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Στο άρθρο 3 παρ. βα) αναφέρεται ότι προκειμένου κάποιος να θεμελιώσει δικαίωμα εξαγοράς, το προς εξαγορά ακίνητο θα πρέπει να αποτελεί την κύρια και μοναδική κατοικία του. Εκτιμώ ότι οι εν λόγω περιοριστικές διατάξεις θα καταστήσουν προβληματική τη ρύθμιση, αποκλείοντας τη συντριπτική πλειοψηφία των νομέων - υποψήφιων αγοραστών για τους κάτωθι λόγους: α) Όπως ανέφεραν και προηγούμενοι σχολιαστές, οι νομείς των προς εξαγορά ακινήτων απαιτείται να τα νέμονται για μακρά χρονικά διαστήματα άνω των 30 ή 40 ετών, σε καθεστώς αβεβαιότητας ως προς την κυριότητα τους. Αφενός σε καθεστώς αβεβαιότητας οι επισκευές του αρχικού κτίσματος περιορίζονται στα απολύτως απαραίτητα, έως δε συντηρούνται ποτέ με τελικό αποτέλεσμα τη σταδιακή υποβάθμιση του ακινήτου, αφετέρου πιθανότατα οι ίδιοι πρώτοι νομείς μετά την πάροδο 30 ή 40 ετών δε βρίσκονται ήδη στη ζωή. Δεδομένων των ως άνω παραδοχών κι αν ακόμα παλαιότερα το ακίνητο χρησιμοποιούνταν από τους αρχικούς δικαιοπάροχους ως πρώτη κατοικία, αυτό είναι σχεδόν αδύνατο ή εξαιρετικά σπάνιο για τους σημερινούς κληρονόμους - νομείς. β) ο δεύτερος περιορισμός «μοναδική κατοικία» εκτιμώ ότι αποκλείει ακόμη περισσότερους, ίσως και όσους απέμειναν μετά το φίλτρο της κύριας κατοικίας αν ισχύσει η ερμηνεία που ίσχυσε σε παλαιότερους νόμους τακτοποίησης αυθαιρέτων, ότι δηλαδή ως μοναδική κατοικία θεωρείται η ύπαρξη ενός και μοναδικού δικαιώματος οίκησης και δη στο προς εξαγορά ακίνητο. Κατά τούτο, αν η εν λόγω ερμηνεία ισχύσει και στην υπό διαβούλευση ρύθμιση, και κάποιος διατηρεί δεύτερο δικαίωμα οίκησης σε άλλη, ή στην προς εξαγορά κατοικία, θεωρώ ότι αποκλείεται αυτόματα από τη ρύθμιση. Σημειωτέον ότι το δικαίωμα οίκησης δεν αναφέρεται απαραίτητα σε δικαίωμα πλήρους κυριότητας, αλλά ακόμα και σε ενοικίαση, ή παραχώρηση χρήσης έτερου ακινήτου στον υποψήφιο δικαιούχο. Κατόπιν των ανωτέρω θεωρώ ότι το προσχέδιο θα πρέπει να διορθωθεί, με προσθήκη μετά τη λέξη «κύρια» των λέξεων «ή δευτερεύουσα» και διαγραφή των λέξεων «και μοναδική». Η εν λόγω διορθωμένη διατύπωση θεωρώ ότι είναι και συνταγματικά συμβατή, καθότι η ρύθμιση αφορά σε εξαγορά με τίμημα των προς διάθεση ακινήτων κι όχι σε παραχώρησή τους άνευ τιμήματος στους δικαιούχους, ούτε σε τακτοποίηση αυθαιρέτων, ενώ θα επιφέρει πολλαπλάσια έσοδα στο Δημόσιο.